donderdag 24 februari 2011

Wintersport

Afgelopen weekend ben ik voor het eerst op wintersport geweest. Het is koud, heet, nat, het doet pijn, het is eng, maar het is ontzettend gaaf! En het is snowboarden.


Een van de weinige momenten dat ik rechtop stond.
Op woensdag vertrok ik samen met Vitek naar Hradec Kralové. Hier gingen we eerst naar zijn ouders, waar we overladen werden met eten en drinken. Na het diner zei de moeder van Vitek: 'Jullie zien er hongerig uit.' En toen ging ze eieren bakken, ik heb haar dan vooral in de keuken gezien. De volgende dag gingen we naar het busstation van Hradec Kralové waar we al werden opgewacht door de jeugdgroep van de kerk met wie we naar de bergen gingen. Het waren allemaal Tsjechen, dus ik moest ook af en toe Tsjechisch praten. Het was voor mij heel bijzonder om met een bus de bergen in te rijden en dan de sneeuw tegemoet te gaan. We kwamen uit bij een heel mooi huisje dat aan een beekje lag en waar wij zouden verblijven. De bedden waren niet comfortabel en de wasmogelijkheden waar ook niet echt heel goed, maar het was wel heel groot en we hadden een goede keuken en het was gezellig.
Vitek en ik met snowboards

De eerste dag hebben we direct een wandeling gemaakt in de bergen. Voor de Tsjechen was dit alles vrij normaal, maar voor mij was het toch heel bijzonder. Er werd elke avond goed gekookt en lekker gegeten. De volgende dag was voor mij nog spannender, want ik zal voor het eerst in de bergen gaan snowboarden. Voor de Tsjechen was het heel raar dat je in Nederland indoor kan snowboarden en daar had ik al twee uur ervaring. Vitek had dan ook gezegd dat ik gewoon de berg af moest gaan, dus met een paar van zijn vrienden ging ik de berg af en ik ging snel en nog sneller. En hoe ik moest remmen wist ik niet, uiteindelijk maar gevallen. De vrienden van Vitek waren het niet met hem eens en zeiden dat ik maar een paar lessen moest gaan volgen en dit was ik met hun eens.

Het weerwolvenspel
De hele groep bij het huisje
Dus toen ging ik naar een Škola, en ik vroeg om een leraar die Duits of Engels sprak en ze zeiden dat die er was en dat die beide talen sprak. Nou dat klopt, hij sprak Engels en Duits door elkaar. Maar gelukkig begreep ik het, hoewel hij knieën strekken en buigen door elkaar haalde. En toen kwam Vitek eraan en zei dat we na mijn les de berg afgingen. OK. Eerst mocht ik een pauze, want het was erg vermoeiend. En toen samen met Vitek naar boven, waar ik pas de stoeltjeslift uitkwam toen de lift alweer op de terugweg was en ik niet echt goed terecht kwam. De lift werd stilgezet, maar gelukkig was er niets met mij aan de hand. En toen weer naar beneden, gelukkig had ik nu geleerd hoe ik moest stoppen en dat ging aardig goed, dus ik ging remmend de berg af. Vitek was een erg goede leraar.

Ook hierna ging het steeds beter en kon ik steeds beter controle houden over mijn board en ik durfde ook steeds iets sneller. Wel vond ik achteruit snowboarden op een of andere manier plezieriger dan vooruit. Dan hoef je namelijk niet de diepte in te kijken. Op sommige stukken had ik het idee dat ik echt snel ging, maar toen ik de video terugzag, vond ik dat het er toch een beetje sloom uitzag. Toch vond ik het heel gaaf!

Eten bij de familie Hlasek
Ook 's avonds was het heel gezellig en we hebben veel spelletjes gespeeld en er was twee keer een lezing van een predikant wat erg interessant was. Ook heb ik geprobeerd om het weerwolvenspel in het Tsjechisch uit te leggen en te leiden, maar dit was helaas te moeilijk. In het Engels was het gelukkig ook een groot succes en we hebben dat nog meerdere avonden gespeeld.

Na de wintersport weer terug naar de ouders van Vitek waar we weer heel veel eten kregen en drinken. Ik kreeg aan het einde nog een fles wijn uit hun wijnkelder en ik mocht nog een keer terug komen. De terugreis naar Praag was minder comfortabel. Op de een of andere manier doet een bus er 2 uur over om 80 kilometer af te leggen en de trein schijnt nog langzamer te zijn. Helaas moest ik die twee uur op de grond doorbrengen en na de spierpijn van de wintersport was dat niet heel prettig.


Als de vrienden van Vitek dit ook lezen dan bedankt voor het weekend!

maandag 14 februari 2011

Berlijn

Afgelopen donderdag ben ik naar Berlijn vertrokken. Helaas heb ik geen foto's, want onderweg kwam ik er achter dat de camera het niet deed. Ik zal alles zo beeldig mogelijk proberen te vertellen. We vertrokken donderdagochtend zeer vroeg, toch was ik al klaar wakker. Net over de grens werden we aangehouden door de Polizei, we moesten ons paspoort laten zien. Helaas Jozefina had die niet meegenomen, gelukkig kon ze met haar biebpas van de universiteitsbibliotheek in Chicago toch de grens over, het waren aardige politieagenten.

In het hostel aangekomen, Generator, een echte hostelfabriek, kregen we een kamer voor 8 personen. Ik had toch echt een kamer voor vier geboekt, onze eigen kamer en die wilde ik dan ook. Dus naar beneden en er bleek geen kamer meer vrij te zijn, dus ik zei dat ik het hier niet bij liet zitten. Toen heb ik de ANWB gebeld en die zouden alles gaan regelen. Helaas/gelukkig was het hostel vol en moesten ze op zoek gaan naar een andere accommodatie, waarbij wij al eisen gingen stellen aan de eigen accommodatie, eerst zouden we in het IBIS terecht komen en al gauw het Kempinski, maar dan wel met iedereen een eigen badkamer met jacuzzi. Ja, je bent een weekend weg of niet. We hadden de bagage al naar het Kempinski gebracht en toen belde de ANWB dat ze toch een plaatsje hadden kunnen regelen in ons eigen hostel, helaas zonder jacuzzi, maar wel in onze eigen kamer.

Na weer terug te zijn geweest in het hostel, gingen we naar de Rijksdag. Hier werden we voor terroristen aangezien, omdat het code rood was en we niet rond reden in een grote zwarte mercedes. We mochten er dus niet in. De politie zelf nam het allemaal niet zo serieus. Verder was het DDR-museum heel erg interessant. Dit was een klein museum, maar we hebben elke letter gelezen en de tentoonstelling was ook heel toegankelijk gemaakt. Er zat zeer veel humor in en ook de Duitsers die we gesproken hebben en de DDR hebben meegemaakt gaan daar zeer luchtig mee om. Nu hadden de mensen het in de DDR niet heel slecht. Jozefina uit Albanië had geloof ik een beetje moeite dat het communisme met zoveel humor werd tentoongesteld. Volgens mij komt dit ook, omdat de Duitsers het niet echt heel slecht hebben gehad. Hoewel ze het misschien wel het moeilijkst hebben gehad, omdat ze als land ook van elkaar gescheiden waren en altijd het vergelijk hadden met hun rijke landgenoten, waar het slechte imperialisme was, maar waar de mensen op een of andere manier toch in betere auto's rond reden en waar ze ook chocola hadden die niet naar karton smaakt.

Een ander hoogtepunt in Berlijn is het KaDeWe, het Kaufhaus des Westens. Geweldig! Op de zesde verdieping (eten) ben je in de zevende hemel. Zo veel delicatessen die je overal mag proberen en dan eigenlijk ook moet kopen. We hebben daar taart gegeten en elke hap was geweldig en nog wat luxe producten ingeslagen om mee te nemen naar Praag. (kaas en drop)

De terugreis was goed en we zijn niet meer aangehouden door de politie, dus we konden in een keer doorrijden naar huis, waar ik niet lang zal blijven, want woensdag dat is alweer morgen, ga ik naar Hradec Kralové. Het huis van mijn huisgenoot, vanaf daar gaan we de volgende dag op wintersport ergens in de bergen van Tsjechië, maar ik weet nog niet waar. Ook is iedereen Tsjechisch, dus dan moet ik een heel weekend alleen Tsjechisch spreken wat natuurlijk ook een goede oefening is. Ik ben van plan om het weerwolvenspel in het Tsjechisch te gaan doen. Vlkodlaci! In mijn volgens bericht horen jullie of dat gelukt is.

dinsdag 8 februari 2011

Othello

Afgelopen week is er niet veel bijzonders gebeurt, het leven gaat gewoon zijn gangetje. Wel ben ik voor het eerst bij een ballet geweest. Dit was Othello. Othello hebben we ook op de middelbare school gespeeld met drama, dus ik dacht dat het misschien wel leuk zou zijn om deze in een echt theater te zien.
Helaas was het niet echt leuk, waarschijnlijk omdat het stuk niet geschikt is voor ballet of dat ik ballet niet leuk vind. Dat weet ik niet.

Verder ben ik nog steeds bezig met het schrijven van mijn werkstuk, die ik vandaag heb afgerond. Alleen de conclusie moet over, want daar ben ik nog niet tevreden over. Ook ben ik begonnen met me in te lezen voor mijn bachelorscriptie en daarvoor lees ik onder andere een boek over de geschiedenis van Europa na de Tweede Wereldoorlog. Ik ben ongeveer bij bladzijde 300 en we zijn nog niet verder dan 1948, misschien dat dit hele lange jaren waren. Maar het boek is ongelooflijk interessant en benoemt zeer veel verschillende thema's. Het boek leest als een thriller. En op de middelbare school vond ik de Tweede Wereldoorlog altijd een beetje te veel benoemd, maar nu kan ik daar op terug komen. Deze oorlog heeft namelijk het huidige Europa gevormd en veel van de rest van de wereld en dan niet alleen op politiek niveau.

Ook hebben we gisteren een nieuwe bewoner op onze verdieping. Ze komt uit Engeland en ze praat de hele tijd. Gelukkig houdt ze van schoonmaken en ruikt de hele vijfde verdieping naar schoonmaakmiddel. Ik hoop dat er snel nog meer medebewoners komen, want het is nu wel erg leeg. Nina vertelde dat ze op donderdag weer zou terugkomen en zij is bijna een maand in Duitsland geweest. Ik zal haar dan niet zien, want dan ga ik naar Duitsland. Ik ga naar de stad die jaren verdeeld is door oost en west. Ich bin ein Berliner.

donderdag 3 februari 2011

Bier en Tsjechië

Dit was een filmpje die mijn huisgenoot liet zien en die jullie ook moeten zien: