Krakau en bezoek uit Nederland

Vandaag ben ik nog precies een week in Praag, wat ik geloof ik nog niet helemaal besef. We hebben bijna elke dag een afscheidsfeestje, maar gelukkig heb ik hier tijd voor, want ik heb vakantie! Gisteren heb ik mijn scriptie ingeleverd. Volgens de regels in Nijmegen mag een bachelorscriptie niet groter zijn dan 25 bladzijdes, dus ik hoop dat mijn 66 bladzijdes wel worden goedgekeurd. Het ziet er in ieder geval heel mooi uit, want ik heb het bij Marcel uitgeprint en laten inbinden. (de kwaliteit van de printers op de universiteit is niet heel goed). Vandaag is dus eigenlijk mijn eerste vakantiedag en heb ik tijd om mijn blog te schrijven!

Het plein van Krakau.

Afgelopen weekend zijn we naar Krakau in Polen geweest. Eerlijk gezegd had ik niet hele hoge verwachtingen van Polen, maar het was prachtig. Krakau is zeker de moeite waard om te bezoeken en je kan er zeker een paar dagen verblijven, want ook in de omgeving van Krakau is een hoop te zien. Ik vond Krakau er heel Italiaans uitzien, dit kwam met name door de gebouwen. Later heb ik gehoord dat Polen ook het Italië van het Oostblok werd genoemd. Wat ik niet had verwacht is dat Krakau iets duurder is dan Praag, hoewel je niet veel geld hoeft uit te geven. Ook vond ik dat de Polen zich beter konden presenteren dan de Tsjechen wat betreft winkels, restaurants, kleding, gedrag, enz. Verder heeft Krakau heel veel kerken te bieden en we hebben dan ook heel veel kerken bezocht, allemaal zeer rijk versierd. Entreekaartjes zijn wel ontzettend goedkoop in Krakau. Hostels en hotels zijn ook heel goedkoop, wij hadden een hostel midden in het centrum voor 10 euro per nacht. Buiten het centrum kun je al vanaf 7 euro per nacht een bed krijgen. Dit is natuurlijk inclusief ontbijt. 

Auschwitz

Op zaterdagavond vertrokken we met de nachttrein vanuit Praag naar Krakau. Om half acht waren we in Krakau en een half uur later waren we in het hostel. Daar vertrok om 9 uur een bus naar Auschwitz, wat we graag wilden beleven en we zijn meegegaan. Dit was een zeer indrukwekkende trip. Om bij een plaats aan te komen waar bewust 1,5 miljoen mensen systematisch zijn vermoord. We hadden een hele goede gids die ons zeer goed bewust kon maken over de plaats waar we nu zijn. Dit is nog maar 65 jaar geleden en het gebeurt nog steeds in de wereld, bijvoorbeeld Noord-Korea. Dat is echt heel raar als je je dat goed realiseert. Ook heel vreemd is het dat een concentratiekamp zo'n belangrijke toeristische attractie kan worden. Hoewel ik vind dat het heel goed is om mensen dit te laten zien. Toch is het moeilijk, want sommige toeristen hebben geen gevoel voor wat daar is gebeurd, zo gingen Amerikanen poseren voor een foto met de gaskamers. Het meest indrukwekkend vond ik de haren van de mensen die zijn vermoord in Auschwitz, als je dan beseft dat dit van levende mensen is geweest dan krijg je de tranen in de ogen. Het is zo bizar dat mensen in staat waren om zoiets te doen. Ik denk dat niemand dat begrijpt, maar toch hebben mensen het gedaan.

De tweede dag in Krakau hebben we het kasteel bezocht, hier werd ook heel duidelijk dat de vorige Paus uit Polen kwam en dat de Polen zeer katholiek zijn. De kerken zijn zo ontzettend rijk in Polen en hebben gigantisch veel kunst te bieden. 

Krakau

De derde dag hebben we een bezoek gebracht aan de z(g)ou(d)tmijnen. De zoutmijnen hebben er mede voor gezorgd dat Krakau een rijke stad kon worden. We zijn in de zoutmijnen zeer diep onder de grond geweest en er bevind zich in deze zoutmijnen een gangenstelsel van 300km. Wij hebben als toeristen niet alles gezien. Ook bevinden er in deze zoutmijn speciale kamers door de mijnwerkers gebouwd. Hier bevinden zich beeldhouwwerken van zout en zelfs kroonluchters van zout. We zijn in verschillende kerken geweest in de mijn. Alles geheel van zout. Toch was het fijn om na deze toer weer naar boven te mogen, hoewel de lift niet zeer aangenaam was, maar het duurde maar 50 seconden. 

Uitzicht vanuit het hostel.

Dezelfde avond zijn we weer teruggegaan naar Praag met de trein en ik heb verassend goed geslapen in de trein. Ook staat familie Jansen hier op de camping in Praag en ik ben Praag al in geweest met ze. Gisteren zou ik met Ria naar Popelka, Assepoester gaan in het nationaal theater, maar we hadden ons een dag vergist en dit is vandaag. Daarom waren we gisteren nog even de Joodse wijk ingegaan en heb ik een geweldige glasgalerij laten zien. Ze hebben hier schitterende glazen pinguins die ik graag als souvenir zou mee willen nemen. Echter 480 000 kronen heb ik er even niet voorover. Vandaag gaan we nog een keer proberen om naar Popelka te gaan, want we hebben de tickets nog steeds. Alle tickets waren uitverkocht, maar gelukkig wisten wij voor 30 kronen nog kaartjes te krijgen in het nationaal theater. 

Verder kijk ik heel erg uit naar mijn vakantie op de Balkan! 

Hradec Kralove en TestDaF

Meer bij Hradec Kralove

Nog drie weken ben ik in Praag en dan ga ik op vakantie naar de Balkan, waar ik erg naar uit kijk, maar het blijft jammer dat ik weg ga uit Praag. Nog steeds druk bezig met het schrijven van mijn scriptie en ik moet ook nog steeds een paper schrijven, genoeg te doen deze drie weken. Daarbij kwam dat ik afgelopen week mijn enige examen in Praag had en die was niet van de universiteit, maar van TestDaF.




Afgelopen zondag hebben we het laatste etentje gehad met Nina, dit was perfect voorbereid door mij en Anna. We hadden ook een van onze docenten uitgenodigd met zijn gezin en hij was ook gekomen met zijn twee kinderen. Niet alleen het eten zag er perfect uit, ook de keuken zag er voor het eerst niet uit als een studentenkeuken. En de kamer van Anna was omgetoverd tot een schitterende gastenkamer. Aan het eind van de avond zijn we nog naar Zofin eiland gegaan, waar we Tsjechische liedjes hebben gezongen met begeleiding van een gitaar.

De volgende dag ging ik naar Hradec Kralove, hier zal ik op woensdag mijn TestDaF hebben. Het was schitterend weer in Hradec Kralove en ik ben met Vitek en een van zijn vrienden op dinsdag gaan fietsen, mountainbiken en zwemmen in verschillende meren. Het was erg leuk om weer een keer op een fiets te zitten. Later die middag kwamen Anna en Johanna ook nog naar Hradec Kralove en hebben we weer van een ander meer genoten, waar we weer hebben gezwommen en met een strandbal hebben gespeeld. Ook hebben we het beruchte ogosport gespeeld. De avond werd afgesloten met een film: the Little Buddha, het is een zeer interessante film, maar ik was heel erg moe van al het bovenstaande en kon me moeilijk op de film concentreren. Natuurlijk wilde ik ook uitgerust zijn voor de test die ik de volgende dag zou hebben.

Fietsen!

De volgende dag moest ik vroeg opstaan, iedereen bleef in bed en ik heb voor mezelf ontbijt gemaakt bij Vitek thuis. Daarna ben ik naar de universiteit gegaan waar ik de test zal hebben, hier was ik natuurlijk veels te vroeg, maar wel op tijd. (de test kost 175 euro en is zeer belangrijk voor het studeren in Duitsland, ik wilde dus op tijd zijn). De TestDaF was perfect georganiseerd en je kan merken dat het Duits is. Wel heel opvallend dat het Tsjechische gedeelte toch iets minder professioneel was, maar wat de zeer strikte test toch iets gemoedelijker maakte, wat wel heel fijn was. We zouden met drie studenten zijn die de test maakte, helaas kwam er een student niet opdagen, hierdoor begonnen we iets later. (zo'n belangrijke test mag je niet missen). Toch begonnen we de test met twee studenten. En we begonnen met spreken, dit was erg moeilijk, omdat we tegen een recorder aan moesten spreken en niemand iets terug zei. Het was dus een constante monoloog. Daarna moesten we lesenverstehen, ik denk dat ik hier geen vragen fout heb beantwoord, maar dat de examinatoren helaas andere meningen hebben. Helaas krijgen we ook de antwoorden niet terug en krijgen we niet te horen wat de juiste antwoorden zijn. Daarna kregen we hoerverstehen, de eerste twee gesprekken waren zeer goed te doen, de laatste was een stuk moeilijker. Het laatste gedeelte was een tekst schrijven, deze tekst ging over Nachhilfeunterricht. Gelukkig kon ik hier wel iets interessants over schrijven en had ik al gauw een idee over de opbouw. In totaal duurde de test 5, ja VIJF UUR!

Geen gemakkelijke fietstocht.

Na de test ging ik de stad in met Johanna, Anna, Vitek en Marketa de stad in, zij waren ijs aan het eten en dat wilde ik ook. Ik had dit wel verdiend na een test van VIJF UUR! Gelukkig gingen we iets ontspannends doen in de stad, de toren beklimmen. Wel hadden we hier een schitterend uitzicht over de stad. Daarna gingen we weer terug naar huis, naar Praag.

En nu ben ik weer twee dagen aan het werk voor mijn scriptie en dit gaat aardig goed. Hoewel de gesprekken over studie ontwijkend gedrag ook al zijn begonnen in mijn huis, maar ik heb niet het idee dat ik daar bij ga horen. Hoewel mijn huisgenoten hier een andere mening over hebben.

Hier had ik de TestDaF.

Volgende week komen Ria en Jan naar Praag waar ik erg naar uitkijk, die blijven hier twee weken en ik zal ze rondleiden in Praag. Ook hebben we voor volgende week een trip naar Krakau in Polen geboekt. Dit wordt het Florence van Midden-Europa genoemd, dus ik ben benieuwd. Ook heb ik contact gehad met Ewa, mijn Poolse huisgenoot in Nijmegen en zij gaat proberen om ook naar Krakau te komen, wat ik erg leuk vind.

Laatste les en de Moldau

Zoetigheden aan de tafel van Aleš met Nina.

Afgelopen week was de laatste collegeweek. Het is officieel afgelopen, alleen nog het schrijven van een paper voor Churches in the Cold War en mijn Bachelorscriptie. Daarnaast heb ik op 8 juni een Test Duits, de zogenaamde TestDaF. Deze laatste heb ik in Hradec Kralove en is belangrijk voor mijn toelating aan Duitse universiteiten.

Tsjechisch scrabble!

Aan de sterke drank met Nina en Aleš in de vroege ochtend!

Dinsdag was als eerst de laatste les Tsjechisch bij Aleš thuis. We, Nina en ik, hadden een cadeau voor hem gekocht. Een cadeaubon voor Café Louvre, daar hebben we het namelijk veel over gehad met Aleš, maar hij was er nog nooit geweest. En iedereen moet eens in zijn leven de Ricotta taart van het Louvre hebben geprobeerd. Aleš was gelukkig erg blij met dit cadeau. Verder was de laatste les Tsjechisch natuurlijk niet zoals elke week. Aleš kwam met zoetigheden uit de keuken en daarna nog meer zoetigheden en nog meer. Tot uiteindelijk de hele tafel vol stond. We hebben de rest van de laatste les gebruikt om dit op te eten en om in het Tsjechisch scrabble te spelen. Dit ging beter dan verwacht, hoewel we het wel open speelden en elkaar hielpen. Met de accenten die de Tsjechen gebruiken in hun taal was het toch wel lastig. Heeft dit woord nou wel een accent of niet. Uiteindelijk heb ik met drie punten van Aleš gewonnen!

De laatste les kon natuurlijk niet gewoon eindigen en daarom ging Aleš weer naar de keuken en kwam ditmaal niet terug met iets zoets. Ditmaal was het iets sterkers, het best te omschrijven als Vodka (wat eigenlijk watertje betekent, maar waar ook nog iets anders inzit). Dus werd er geproost op Nederland, Duitsland en Tsjechië (dit alles voor 12 uur). Gelukkig konden Nina en ik de weg naar huis nog terugvinden.

Deze dinsdag was tevens de laatste dag dat Nina en Vitek hier wonen en dus werd er een etentje georganiseerd. Nina zal samen met Johanna de volgende dag naar Dresden gaan. Zij komen nog wel terug, maar dan woont Vitek hier niet meer. We hebben, Johanna en ik, een heerlijke maaltijd bereid met vooral veel halal worstjes. Na het eten bleek de avond zo mooi te zijn dat we naar buiten moesten. Gelukkig had ik de vorige dag een geweldige plek gevonden, op een steiger naast de Karelsbrug en hier gingen we met de hele groep heen en natuurlijk ook een fles wijn (niet voor de wijn natuurlijk, maar waarvoor wel dat leest u later). Hier hebben we met z'n allen genoten van een schitterende avond en van onze vriendschappen. We hadden natuurlijk niet voor niets een fles wijn meegenomen, dus nadat we die hadden leeggegoten, hebben we een briefje geschreven voor Johanna en Nina (die er ook bij waren) en hebben dit in de fles gedaan. Zij zouden de volgende dag, vandaag naar Dresden gaan en de Moldau komt uit in de Elbe en stroomt naar Dresden. Verder hebben we nog nog een briefje in de fles gedaan met de volgende informatie: 'We will be friends forever!' Getekend door mijzelf, Vitek, Nina, Johanna, Anna, Benjamin en Pavla. (net Charta77) En toen hebben we de fles gepost. Ik kreeg net, vijf minuten geleden het bericht uit Dresden van Johanna en Nina dat de fles nog niet is aangekomen, ze hebben wel al gekeken.

De avond was heel erg mooi en ineens hadden we het over zwemmen in de Moldau/Vltava. Johanna zei alsmaar dat we gek waren. Vitek wilde wel gaan zwemmen en ik zei dat we het beter de volgende dag konden gaan doen. Uiteindelijk zei Johanna nogmaals dat we het vooral niet moesten doen en dat we krankzinnig waren. Toch deden we het en Vitek was al in de rivier, ik nog niet, ik was me aan het omkleden en toen ik terugkwam, zat Johanna ook al in de rivier. De voeten van Anna hebben trouwens ook nog mee gezwommen! Al met al een zeer bijzondere ervaring.

Vandaag was mijn laatste les in Praag! Het is voorbij, alleen nog alle werkstukken schrijven.
Vanavond ga ik skypen met de Tweede Kring van Hoogeveen, het is een verrassing voor ze en ik vind het erg leuk om wat over Praag te vertellen en wat ik mis van Hoogeveen en de gemeenschap.