Krakau en bezoek uit Nederland

Vandaag ben ik nog precies een week in Praag, wat ik geloof ik nog niet helemaal besef. We hebben bijna elke dag een afscheidsfeestje, maar gelukkig heb ik hier tijd voor, want ik heb vakantie! Gisteren heb ik mijn scriptie ingeleverd. Volgens de regels in Nijmegen mag een bachelorscriptie niet groter zijn dan 25 bladzijdes, dus ik hoop dat mijn 66 bladzijdes wel worden goedgekeurd. Het ziet er in ieder geval heel mooi uit, want ik heb het bij Marcel uitgeprint en laten inbinden. (de kwaliteit van de printers op de universiteit is niet heel goed). Vandaag is dus eigenlijk mijn eerste vakantiedag en heb ik tijd om mijn blog te schrijven!

Het plein van Krakau.

Afgelopen weekend zijn we naar Krakau in Polen geweest. Eerlijk gezegd had ik niet hele hoge verwachtingen van Polen, maar het was prachtig. Krakau is zeker de moeite waard om te bezoeken en je kan er zeker een paar dagen verblijven, want ook in de omgeving van Krakau is een hoop te zien. Ik vond Krakau er heel Italiaans uitzien, dit kwam met name door de gebouwen. Later heb ik gehoord dat Polen ook het Italië van het Oostblok werd genoemd. Wat ik niet had verwacht is dat Krakau iets duurder is dan Praag, hoewel je niet veel geld hoeft uit te geven. Ook vond ik dat de Polen zich beter konden presenteren dan de Tsjechen wat betreft winkels, restaurants, kleding, gedrag, enz. Verder heeft Krakau heel veel kerken te bieden en we hebben dan ook heel veel kerken bezocht, allemaal zeer rijk versierd. Entreekaartjes zijn wel ontzettend goedkoop in Krakau. Hostels en hotels zijn ook heel goedkoop, wij hadden een hostel midden in het centrum voor 10 euro per nacht. Buiten het centrum kun je al vanaf 7 euro per nacht een bed krijgen. Dit is natuurlijk inclusief ontbijt. 

Auschwitz

Op zaterdagavond vertrokken we met de nachttrein vanuit Praag naar Krakau. Om half acht waren we in Krakau en een half uur later waren we in het hostel. Daar vertrok om 9 uur een bus naar Auschwitz, wat we graag wilden beleven en we zijn meegegaan. Dit was een zeer indrukwekkende trip. Om bij een plaats aan te komen waar bewust 1,5 miljoen mensen systematisch zijn vermoord. We hadden een hele goede gids die ons zeer goed bewust kon maken over de plaats waar we nu zijn. Dit is nog maar 65 jaar geleden en het gebeurt nog steeds in de wereld, bijvoorbeeld Noord-Korea. Dat is echt heel raar als je je dat goed realiseert. Ook heel vreemd is het dat een concentratiekamp zo'n belangrijke toeristische attractie kan worden. Hoewel ik vind dat het heel goed is om mensen dit te laten zien. Toch is het moeilijk, want sommige toeristen hebben geen gevoel voor wat daar is gebeurd, zo gingen Amerikanen poseren voor een foto met de gaskamers. Het meest indrukwekkend vond ik de haren van de mensen die zijn vermoord in Auschwitz, als je dan beseft dat dit van levende mensen is geweest dan krijg je de tranen in de ogen. Het is zo bizar dat mensen in staat waren om zoiets te doen. Ik denk dat niemand dat begrijpt, maar toch hebben mensen het gedaan.

De tweede dag in Krakau hebben we het kasteel bezocht, hier werd ook heel duidelijk dat de vorige Paus uit Polen kwam en dat de Polen zeer katholiek zijn. De kerken zijn zo ontzettend rijk in Polen en hebben gigantisch veel kunst te bieden. 

Krakau

De derde dag hebben we een bezoek gebracht aan de z(g)ou(d)tmijnen. De zoutmijnen hebben er mede voor gezorgd dat Krakau een rijke stad kon worden. We zijn in de zoutmijnen zeer diep onder de grond geweest en er bevind zich in deze zoutmijnen een gangenstelsel van 300km. Wij hebben als toeristen niet alles gezien. Ook bevinden er in deze zoutmijn speciale kamers door de mijnwerkers gebouwd. Hier bevinden zich beeldhouwwerken van zout en zelfs kroonluchters van zout. We zijn in verschillende kerken geweest in de mijn. Alles geheel van zout. Toch was het fijn om na deze toer weer naar boven te mogen, hoewel de lift niet zeer aangenaam was, maar het duurde maar 50 seconden. 

Uitzicht vanuit het hostel.

Dezelfde avond zijn we weer teruggegaan naar Praag met de trein en ik heb verassend goed geslapen in de trein. Ook staat familie Jansen hier op de camping in Praag en ik ben Praag al in geweest met ze. Gisteren zou ik met Ria naar Popelka, Assepoester gaan in het nationaal theater, maar we hadden ons een dag vergist en dit is vandaag. Daarom waren we gisteren nog even de Joodse wijk ingegaan en heb ik een geweldige glasgalerij laten zien. Ze hebben hier schitterende glazen pinguins die ik graag als souvenir zou mee willen nemen. Echter 480 000 kronen heb ik er even niet voorover. Vandaag gaan we nog een keer proberen om naar Popelka te gaan, want we hebben de tickets nog steeds. Alle tickets waren uitverkocht, maar gelukkig wisten wij voor 30 kronen nog kaartjes te krijgen in het nationaal theater. 

Verder kijk ik heel erg uit naar mijn vakantie op de Balkan! 

Hradec Kralove en TestDaF

Meer bij Hradec Kralove

Nog drie weken ben ik in Praag en dan ga ik op vakantie naar de Balkan, waar ik erg naar uit kijk, maar het blijft jammer dat ik weg ga uit Praag. Nog steeds druk bezig met het schrijven van mijn scriptie en ik moet ook nog steeds een paper schrijven, genoeg te doen deze drie weken. Daarbij kwam dat ik afgelopen week mijn enige examen in Praag had en die was niet van de universiteit, maar van TestDaF.




Afgelopen zondag hebben we het laatste etentje gehad met Nina, dit was perfect voorbereid door mij en Anna. We hadden ook een van onze docenten uitgenodigd met zijn gezin en hij was ook gekomen met zijn twee kinderen. Niet alleen het eten zag er perfect uit, ook de keuken zag er voor het eerst niet uit als een studentenkeuken. En de kamer van Anna was omgetoverd tot een schitterende gastenkamer. Aan het eind van de avond zijn we nog naar Zofin eiland gegaan, waar we Tsjechische liedjes hebben gezongen met begeleiding van een gitaar.

De volgende dag ging ik naar Hradec Kralove, hier zal ik op woensdag mijn TestDaF hebben. Het was schitterend weer in Hradec Kralove en ik ben met Vitek en een van zijn vrienden op dinsdag gaan fietsen, mountainbiken en zwemmen in verschillende meren. Het was erg leuk om weer een keer op een fiets te zitten. Later die middag kwamen Anna en Johanna ook nog naar Hradec Kralove en hebben we weer van een ander meer genoten, waar we weer hebben gezwommen en met een strandbal hebben gespeeld. Ook hebben we het beruchte ogosport gespeeld. De avond werd afgesloten met een film: the Little Buddha, het is een zeer interessante film, maar ik was heel erg moe van al het bovenstaande en kon me moeilijk op de film concentreren. Natuurlijk wilde ik ook uitgerust zijn voor de test die ik de volgende dag zou hebben.

Fietsen!

De volgende dag moest ik vroeg opstaan, iedereen bleef in bed en ik heb voor mezelf ontbijt gemaakt bij Vitek thuis. Daarna ben ik naar de universiteit gegaan waar ik de test zal hebben, hier was ik natuurlijk veels te vroeg, maar wel op tijd. (de test kost 175 euro en is zeer belangrijk voor het studeren in Duitsland, ik wilde dus op tijd zijn). De TestDaF was perfect georganiseerd en je kan merken dat het Duits is. Wel heel opvallend dat het Tsjechische gedeelte toch iets minder professioneel was, maar wat de zeer strikte test toch iets gemoedelijker maakte, wat wel heel fijn was. We zouden met drie studenten zijn die de test maakte, helaas kwam er een student niet opdagen, hierdoor begonnen we iets later. (zo'n belangrijke test mag je niet missen). Toch begonnen we de test met twee studenten. En we begonnen met spreken, dit was erg moeilijk, omdat we tegen een recorder aan moesten spreken en niemand iets terug zei. Het was dus een constante monoloog. Daarna moesten we lesenverstehen, ik denk dat ik hier geen vragen fout heb beantwoord, maar dat de examinatoren helaas andere meningen hebben. Helaas krijgen we ook de antwoorden niet terug en krijgen we niet te horen wat de juiste antwoorden zijn. Daarna kregen we hoerverstehen, de eerste twee gesprekken waren zeer goed te doen, de laatste was een stuk moeilijker. Het laatste gedeelte was een tekst schrijven, deze tekst ging over Nachhilfeunterricht. Gelukkig kon ik hier wel iets interessants over schrijven en had ik al gauw een idee over de opbouw. In totaal duurde de test 5, ja VIJF UUR!

Geen gemakkelijke fietstocht.

Na de test ging ik de stad in met Johanna, Anna, Vitek en Marketa de stad in, zij waren ijs aan het eten en dat wilde ik ook. Ik had dit wel verdiend na een test van VIJF UUR! Gelukkig gingen we iets ontspannends doen in de stad, de toren beklimmen. Wel hadden we hier een schitterend uitzicht over de stad. Daarna gingen we weer terug naar huis, naar Praag.

En nu ben ik weer twee dagen aan het werk voor mijn scriptie en dit gaat aardig goed. Hoewel de gesprekken over studie ontwijkend gedrag ook al zijn begonnen in mijn huis, maar ik heb niet het idee dat ik daar bij ga horen. Hoewel mijn huisgenoten hier een andere mening over hebben.

Hier had ik de TestDaF.

Volgende week komen Ria en Jan naar Praag waar ik erg naar uitkijk, die blijven hier twee weken en ik zal ze rondleiden in Praag. Ook hebben we voor volgende week een trip naar Krakau in Polen geboekt. Dit wordt het Florence van Midden-Europa genoemd, dus ik ben benieuwd. Ook heb ik contact gehad met Ewa, mijn Poolse huisgenoot in Nijmegen en zij gaat proberen om ook naar Krakau te komen, wat ik erg leuk vind.

Laatste les en de Moldau

Zoetigheden aan de tafel van Aleš met Nina.

Afgelopen week was de laatste collegeweek. Het is officieel afgelopen, alleen nog het schrijven van een paper voor Churches in the Cold War en mijn Bachelorscriptie. Daarnaast heb ik op 8 juni een Test Duits, de zogenaamde TestDaF. Deze laatste heb ik in Hradec Kralove en is belangrijk voor mijn toelating aan Duitse universiteiten.

Tsjechisch scrabble!

Aan de sterke drank met Nina en Aleš in de vroege ochtend!

Dinsdag was als eerst de laatste les Tsjechisch bij Aleš thuis. We, Nina en ik, hadden een cadeau voor hem gekocht. Een cadeaubon voor Café Louvre, daar hebben we het namelijk veel over gehad met Aleš, maar hij was er nog nooit geweest. En iedereen moet eens in zijn leven de Ricotta taart van het Louvre hebben geprobeerd. Aleš was gelukkig erg blij met dit cadeau. Verder was de laatste les Tsjechisch natuurlijk niet zoals elke week. Aleš kwam met zoetigheden uit de keuken en daarna nog meer zoetigheden en nog meer. Tot uiteindelijk de hele tafel vol stond. We hebben de rest van de laatste les gebruikt om dit op te eten en om in het Tsjechisch scrabble te spelen. Dit ging beter dan verwacht, hoewel we het wel open speelden en elkaar hielpen. Met de accenten die de Tsjechen gebruiken in hun taal was het toch wel lastig. Heeft dit woord nou wel een accent of niet. Uiteindelijk heb ik met drie punten van Aleš gewonnen!

De laatste les kon natuurlijk niet gewoon eindigen en daarom ging Aleš weer naar de keuken en kwam ditmaal niet terug met iets zoets. Ditmaal was het iets sterkers, het best te omschrijven als Vodka (wat eigenlijk watertje betekent, maar waar ook nog iets anders inzit). Dus werd er geproost op Nederland, Duitsland en Tsjechië (dit alles voor 12 uur). Gelukkig konden Nina en ik de weg naar huis nog terugvinden.

Deze dinsdag was tevens de laatste dag dat Nina en Vitek hier wonen en dus werd er een etentje georganiseerd. Nina zal samen met Johanna de volgende dag naar Dresden gaan. Zij komen nog wel terug, maar dan woont Vitek hier niet meer. We hebben, Johanna en ik, een heerlijke maaltijd bereid met vooral veel halal worstjes. Na het eten bleek de avond zo mooi te zijn dat we naar buiten moesten. Gelukkig had ik de vorige dag een geweldige plek gevonden, op een steiger naast de Karelsbrug en hier gingen we met de hele groep heen en natuurlijk ook een fles wijn (niet voor de wijn natuurlijk, maar waarvoor wel dat leest u later). Hier hebben we met z'n allen genoten van een schitterende avond en van onze vriendschappen. We hadden natuurlijk niet voor niets een fles wijn meegenomen, dus nadat we die hadden leeggegoten, hebben we een briefje geschreven voor Johanna en Nina (die er ook bij waren) en hebben dit in de fles gedaan. Zij zouden de volgende dag, vandaag naar Dresden gaan en de Moldau komt uit in de Elbe en stroomt naar Dresden. Verder hebben we nog nog een briefje in de fles gedaan met de volgende informatie: 'We will be friends forever!' Getekend door mijzelf, Vitek, Nina, Johanna, Anna, Benjamin en Pavla. (net Charta77) En toen hebben we de fles gepost. Ik kreeg net, vijf minuten geleden het bericht uit Dresden van Johanna en Nina dat de fles nog niet is aangekomen, ze hebben wel al gekeken.

De avond was heel erg mooi en ineens hadden we het over zwemmen in de Moldau/Vltava. Johanna zei alsmaar dat we gek waren. Vitek wilde wel gaan zwemmen en ik zei dat we het beter de volgende dag konden gaan doen. Uiteindelijk zei Johanna nogmaals dat we het vooral niet moesten doen en dat we krankzinnig waren. Toch deden we het en Vitek was al in de rivier, ik nog niet, ik was me aan het omkleden en toen ik terugkwam, zat Johanna ook al in de rivier. De voeten van Anna hebben trouwens ook nog mee gezwommen! Al met al een zeer bijzondere ervaring.

Vandaag was mijn laatste les in Praag! Het is voorbij, alleen nog alle werkstukken schrijven.
Vanavond ga ik skypen met de Tweede Kring van Hoogeveen, het is een verrassing voor ze en ik vind het erg leuk om wat over Praag te vertellen en wat ik mis van Hoogeveen en de gemeenschap.

Afscheid nemen

Woensdag heb ik al mijn laatste college. Dit betekent dat er ook al veel medestudenten zijn die weggaan uit Praag. Donderdagavond hebben we een afscheidsetentje gehad bij Blandine. Zij was de eerste die Praag ging verlaten dit semester en zal weer teruggaan naar Parijs. Zij had met vriendinnnen uit Frankrijk een heerlijk Frans diner klaargemaakt. Gisteren hebben we dan weer een afscheidsfeestje gehad ditmaal van Lydia en in de vorm van een picknick. Het was mooi weer en we waren met heel veel mensen om Lydia het allerbeste te wensen. Lydia zie ik echter weer in Dubrovnik, zij gaat namelijk mee op de Balkantrip.

Ik zal zelf als een van de laatste Praag verlaten, op 1 juli. Dit betekent dat er bijna niemand op mijn afscheidsfeestje zal zijn, maar deze zal daardoor niet minder leuk worden.


Verder gaat het werken aan mijn scriptie erg goed! (denk ik)
Nou verder heb ik niet veel meer te vermelden.

Parlement, Dierentuin en gala

Er is veel gebeurt de afgelopen weken, ik heb zeer veel gedaan. Het belangrijkste van alle gebeurtenissen is misschien wel het opsturen van mijn sollicitaties voor volgend jaar. Ik heb namelijk gesolliciteerd naar twee studies in Duitsland (Osnabrück en Bremen). Ben je eindelijk af van de Tsjechische haakjes, moet je overal Duitse puntjes schrijven (Haček en Umlaut). Ik heb gesolliciteerd naar de studies Internationale Migration und Interkulturelle Beziehungen en naar Transkulturelle Studien. Beide lijken me zeer interessant en het lijkt me ook erg leuk om in Duitsland te wonen. Het heeft heel veel energie gekost om alle documenten in orde te krijgen, iedereen die daarbij geholpen heeft daarvoor bedankt (zowel in Nederland als in Tsjechië). En speciaal voor mijn vader die heel veel geregeld heeft in Nederland en er veel tijd in heeft gestoken. Eindelijk heb ik het dan vandaag opgestuurd, wat een hele opluchting is. Vanavond ga ik dat dan ook een beetje vieren, door lekker te koken voor mijn huisgenoten.

Vorig weekend ben ik naar het parlement geweest van Tsjechië, deze is twee keer per jaar geopend voor het publiek. Het was dus gigantisch druk. Het was wel heel erg mooi om te zien, maar door de vele mensen ging het erg langzaam en was het eigenlijk een beetje te lang en te benauwd. Wel heel bijzonder om dezelfde ingang te nemen, die normaal bedoeld is voor de staatsbezoeken. 

Verder ben ik ditzelfde weekend op verrassingstoer gegaan. Iris had dit georganiseerd en het was voor mij dan ook zeer spannend waar we naartoe gingen. We hadden op het station afgesproken en uiteindelijk leek het erop dat we naar het bos zouden gaan. Echter vlak achter het bos was het Kasteel van Konopište, een van de kastelen van Franz Ferdinand. Een mooi kasteel met veel beren, ook hield Franz Ferdinand van jagen en waren er vele van zijn trofeeën te zien. Hij hield heel veel van jagen zelfs, gedurende zijn leven heeft hij 200 000 wilde dieren geschoten. (200 000 is geen tikfout) De trofeeënkamer was dan ook zeer indrukwekkend. 

Afgelopen donderdag ben ik in de dierentuin geweest in Praag. Ik hou niet erg van dierentuinen en vindt het een beetje zielig dat de dieren opgesloten zitten in die kleine kooitjes. Je kon ook zien dat de dieren zich verveelden, een zeehond die baantjes aan het trekken is, ziet er vreemd uit. Ook was het heel bizar om te zien dat de medewerkers kunstjes deden met de olifanten en het is ongelooflijk hoe lenig en evenwichtig deze grote dieren zijn. Gelukkig is de natuur in de dierentuin zeer mooi en het uitzicht is ook zeer indrukwekkend.

Dit weekend had ik op zaterdagavond het langverwachte benefietgala van de vrijmetselarij. Hierover zal ik maar wat meer vertellen, omdat vrijmetselarij toch altijd een beetje geheimzinnig is en dus interessant. Hiervoor heb ik speciaal een pak aangeschaft (het moest eigenlijk een smoking zijn), maar toch was de entreeprijs nog hoger dan mijn outfit. Het zal eerst plaatsvinden in het dansende gebouw van Frank O'Gehry, van wie ik de architectuur zeer mooi vindt, maar de locatie was verplaats naar ergens dichtbij Pařižká, de duurste straat van Praag. Dit was van dezelfde eigenaar en het eten was zeer goed. Vooral de foie gras was heerlijk, dit eet ik niet elke dag als student (om de dag). Ook was het erg leuk om meerdere internationale vrijmetselaars te leren kennen. 

Velen waren speciaal voor dit gala overgevlogen. Vele grappige dingen meegemaakt tijdens het gala, die niet allemaal genoemd kunnen worden. (maar toch een selectie) Een Schot die in het Schots tegen mij aanpraat en uiteindelijk maar vraagt of ik geen Engels versta. (Engels lukt wel, maar Schots?) Maar Schotten zijn wel aardig, ik mocht lid worden van de Schotse vrijmetselarij! Ook was er een loterij voor een weeshuis (bleek later iets anders te zijn), waarbij de prijzen niets waard waren en de loten toch wel prijzig. Uiteindelijk weigerde iedereen daarom de prijzen en ik was de Noren dan ook erg dankbaar dat ze wel alle prijzen namen, anders zal de loterij eeuwig duren. Uiteindelijk leek het dan ook zo dat de Noren de beste loten hadden gekocht, want die hadden alle prijzen. Een ander opvallend iets is dat vrijmetselaars kunnen drinken, veel drinken en er waren er bij die echt dronken waren. 

Hoewel de vrijmetselaars zeggen dat ze zelf geen elitair groepje zijn, moet ik dit toch bevestigen. Ambassadeurs, bankdirecteuren, doktorren, consultants, Marcel en Erik kun je toch moeilijk niet elitair noemen. Een van deze elitaire mensen liet mij weten dat hij zeer vele huizen had over de hele wereld, toen hij zei dat hij de auto ging opzoeken, vroeg ik verbaasd: 'woont u niet in Praag (1)?' Waarbij ik duidelijk liet merken dat ik wel lopend naar huis kon. Hoewel uiteindelijk de chauffeur van Erik mij en later ook Marcel en Erik thuis heeft gebracht. De rest kan ik niet vertellen om deze elitaire mensen in bescherming te nemen (chantage kan altijd nog). Al met al was het een zeer leuk feest en ik vond het zeer aardig dat Marcel en Erik mij hiervoor hebben uitgenodigd. 

Donderdag hebben we een afscheidsdiner van Blandine die weer naar Parijs gaat. 

Aankomende vrijdag ga ik Nina en Matthias bezoeken in Plzen samen met Benjamin en Anna. Het wordt dan zeer mooi weer, dus dat wordt vast leuk. Zaterdag hebben we een afscheidspicknick van Lydia, die Praag ook al gaat verlaten. Echter Lydia zie ik in juli weer in Dubrovnik. 

Ik kijk zeer uit naar de zomer, wanneer de stress van de papers en vooral van mijn bachelorscriptie en tot nu toe ook mijn aanmelding voor volgend jaar weg zijn. Nog zes weken te gaan, nog zes weken hard werken en ik hoop mooie resultaten te behalen.

Karlovy Vary

Zo drinkt men heilzaam water, op de
achtergrond een Becherovka-winkel
met ander heilzaam water.

Op vrijdagavond besloten Benjamin, Johanna en ik om een trip te maken naar Karlovy Vary. Extra leuk omdat op zaterdag het spaseizoen zou worden geopend en er daardoor allemaal feestelijkheden waren. Karlovy Vary is een stad vol met natuurlijke bronnen, waar je gezond van wordt.

Een van de collonades met heilzaam water.

Zaterdagochtend, al bijna middag vertrokken we naar Karlovy Vary. Onderweg heb ik zeer genoten van het prachtige Bohemen. Bohemen is geel! Overal was koolzaad en nog meer koolzaad. De natuur in Bohemen is prachtig. Aangekomen in Karlovy Vary zagen we al gelijk dat het druk was, er was een markt met gigantisch veel mensen. Ook waren er veel middeleeuwse mensen.

Een andere collonade.

Karlovy Vary is door zijn bronnen altijd bezocht door zieke mensen en niet zomaar zieke mensen, maar zieke mensen met veel geld. Dat zie je terug in de architectuur, in Karlovy Vary is er geen gebouw die lelijk is, ten minste als je in het centrum blijft. Elk gebouw straalt rijkdom uit en tegelijkertijd straalt elk gebouw ook ontspanning uit. Deze combinatie geeft een comfortabel gevoel. Het is geen rijkdom van kijk uit wat je aanraakt, maar meer een rijkdom die zegt, geniet, neem overal de tijd voor. Dat deden we dus ook, we hebben heerlijk rustig door de stad gewandeld met onze speciale bekers om het bronwater tot ons te kunnen nemen. Er waren ongeveer 12 bronnen, elk met een schitterend gebouw er omheen of een collonade, ja.

Een bron.

Een Russisch-orthodoxe kerk.

Ook kan men er de luxe van vandaag vinden, Karlovy Vary kent misschien meer luxe winkels en restaurants dan Praag bij elkaar. Ook zie je niet vaak zoveel juwelierszaken. Het geld wordt tegenwoordig gebracht door rijke Russen. Russisch werd dan ook bijna meer gesproken dan Tsjechisch in Karlovy Vary.

Ik genietend van Karlovy Vary.

Ik moet ook toegeven dat de bronwaters me echt hebben geholpen, ik voel me veel gezonder dan voor deze trip, dus ik raad iedereen aan om naar Karlovy Vary te gaan. :-)
Doordat het spaseizoen geopend werd, was er ook door de hele stad livemuziek wat de sfeer nog aangenamer maakte.

Net als in Karlovy Vary was er een middeleeuwse optocht voor ons geregeld. Die we dus blijkbaar in elke stad zien. (of dit wordt voor ons geregeld, of ze doen het elke week).

Doordat er zoveel Russen zijn, is er ook een Russisch-Orthodoxe kerk en deze hebben we natuurlijk even bezocht. Orthodoxe kerken zijn iets anders dan we in West-Europa gewend zijn, maar zijn wel erg mooi.

Morgen heb ik een presentatie voor het vak: Middle Eastern Conflicts, ik heb gekozen om een presentatie te houden over de Islam in Nederland. Ik denk dat dit voor iedereen interessant is en dat het bij het thema past.

Zondag ga ik op een verrassingstrip, ik weet dus nog niet waar ik heen ga, maar ik ben wel erg benieuwd en heb er ook veel zin in.

Derde Tsjechische Woordenquiz!

Dit is de laatste woordenquiz op mijn blog.

Ik ben benieuwd of jullie de woorden kunnen raden. 

Maak gebruik van je kennis van het Nederlands, Duits en Engels en het is makkelijker als je de woorden hardop uitspreekt. Als er een háček wordt gebruikt dan moet je vaak een sj-klank toevoegen. Een háček is een omgekeerde accent circonflexe. Voorbeelden: 

č=tsj 

š=sj

ž=zj

ř=rszj (deze is het moeilijkst, probeer deze maar een paar keer uit te spreken)

Hier komen de woorden:

1 kemping

2 knajpa

3 talíř

4 šek

5 koňak

6 režim

7 krém

8 garáz

Veel succes met oplossen. Dan heb ik nog een zin die jullie mogen vertalen, maar vertalen is niet het moeilijkste, probeer het maar uit te spreken. Veel succes:

strč prst skrz krk!   

en nog een moeilijke:

vzcvrnkls!

Deze zinnen hebben geen nette betekenis, dus ik denk dat ze bewust zo moeilijk zijn  gemaakt, zodat je ze eigenlijk niet kan uitspreken. maar probeer het maar.