Parlement, Dierentuin en gala

Er is veel gebeurt de afgelopen weken, ik heb zeer veel gedaan. Het belangrijkste van alle gebeurtenissen is misschien wel het opsturen van mijn sollicitaties voor volgend jaar. Ik heb namelijk gesolliciteerd naar twee studies in Duitsland (Osnabrück en Bremen). Ben je eindelijk af van de Tsjechische haakjes, moet je overal Duitse puntjes schrijven (Haček en Umlaut). Ik heb gesolliciteerd naar de studies Internationale Migration und Interkulturelle Beziehungen en naar Transkulturelle Studien. Beide lijken me zeer interessant en het lijkt me ook erg leuk om in Duitsland te wonen. Het heeft heel veel energie gekost om alle documenten in orde te krijgen, iedereen die daarbij geholpen heeft daarvoor bedankt (zowel in Nederland als in Tsjechië). En speciaal voor mijn vader die heel veel geregeld heeft in Nederland en er veel tijd in heeft gestoken. Eindelijk heb ik het dan vandaag opgestuurd, wat een hele opluchting is. Vanavond ga ik dat dan ook een beetje vieren, door lekker te koken voor mijn huisgenoten.

Vorig weekend ben ik naar het parlement geweest van Tsjechië, deze is twee keer per jaar geopend voor het publiek. Het was dus gigantisch druk. Het was wel heel erg mooi om te zien, maar door de vele mensen ging het erg langzaam en was het eigenlijk een beetje te lang en te benauwd. Wel heel bijzonder om dezelfde ingang te nemen, die normaal bedoeld is voor de staatsbezoeken. 

Verder ben ik ditzelfde weekend op verrassingstoer gegaan. Iris had dit georganiseerd en het was voor mij dan ook zeer spannend waar we naartoe gingen. We hadden op het station afgesproken en uiteindelijk leek het erop dat we naar het bos zouden gaan. Echter vlak achter het bos was het Kasteel van Konopište, een van de kastelen van Franz Ferdinand. Een mooi kasteel met veel beren, ook hield Franz Ferdinand van jagen en waren er vele van zijn trofeeën te zien. Hij hield heel veel van jagen zelfs, gedurende zijn leven heeft hij 200 000 wilde dieren geschoten. (200 000 is geen tikfout) De trofeeënkamer was dan ook zeer indrukwekkend. 

Afgelopen donderdag ben ik in de dierentuin geweest in Praag. Ik hou niet erg van dierentuinen en vindt het een beetje zielig dat de dieren opgesloten zitten in die kleine kooitjes. Je kon ook zien dat de dieren zich verveelden, een zeehond die baantjes aan het trekken is, ziet er vreemd uit. Ook was het heel bizar om te zien dat de medewerkers kunstjes deden met de olifanten en het is ongelooflijk hoe lenig en evenwichtig deze grote dieren zijn. Gelukkig is de natuur in de dierentuin zeer mooi en het uitzicht is ook zeer indrukwekkend.

Dit weekend had ik op zaterdagavond het langverwachte benefietgala van de vrijmetselarij. Hierover zal ik maar wat meer vertellen, omdat vrijmetselarij toch altijd een beetje geheimzinnig is en dus interessant. Hiervoor heb ik speciaal een pak aangeschaft (het moest eigenlijk een smoking zijn), maar toch was de entreeprijs nog hoger dan mijn outfit. Het zal eerst plaatsvinden in het dansende gebouw van Frank O'Gehry, van wie ik de architectuur zeer mooi vindt, maar de locatie was verplaats naar ergens dichtbij Pařižká, de duurste straat van Praag. Dit was van dezelfde eigenaar en het eten was zeer goed. Vooral de foie gras was heerlijk, dit eet ik niet elke dag als student (om de dag). Ook was het erg leuk om meerdere internationale vrijmetselaars te leren kennen. 

Velen waren speciaal voor dit gala overgevlogen. Vele grappige dingen meegemaakt tijdens het gala, die niet allemaal genoemd kunnen worden. (maar toch een selectie) Een Schot die in het Schots tegen mij aanpraat en uiteindelijk maar vraagt of ik geen Engels versta. (Engels lukt wel, maar Schots?) Maar Schotten zijn wel aardig, ik mocht lid worden van de Schotse vrijmetselarij! Ook was er een loterij voor een weeshuis (bleek later iets anders te zijn), waarbij de prijzen niets waard waren en de loten toch wel prijzig. Uiteindelijk weigerde iedereen daarom de prijzen en ik was de Noren dan ook erg dankbaar dat ze wel alle prijzen namen, anders zal de loterij eeuwig duren. Uiteindelijk leek het dan ook zo dat de Noren de beste loten hadden gekocht, want die hadden alle prijzen. Een ander opvallend iets is dat vrijmetselaars kunnen drinken, veel drinken en er waren er bij die echt dronken waren. 

Hoewel de vrijmetselaars zeggen dat ze zelf geen elitair groepje zijn, moet ik dit toch bevestigen. Ambassadeurs, bankdirecteuren, doktorren, consultants, Marcel en Erik kun je toch moeilijk niet elitair noemen. Een van deze elitaire mensen liet mij weten dat hij zeer vele huizen had over de hele wereld, toen hij zei dat hij de auto ging opzoeken, vroeg ik verbaasd: 'woont u niet in Praag (1)?' Waarbij ik duidelijk liet merken dat ik wel lopend naar huis kon. Hoewel uiteindelijk de chauffeur van Erik mij en later ook Marcel en Erik thuis heeft gebracht. De rest kan ik niet vertellen om deze elitaire mensen in bescherming te nemen (chantage kan altijd nog). Al met al was het een zeer leuk feest en ik vond het zeer aardig dat Marcel en Erik mij hiervoor hebben uitgenodigd. 

Donderdag hebben we een afscheidsdiner van Blandine die weer naar Parijs gaat. 

Aankomende vrijdag ga ik Nina en Matthias bezoeken in Plzen samen met Benjamin en Anna. Het wordt dan zeer mooi weer, dus dat wordt vast leuk. Zaterdag hebben we een afscheidspicknick van Lydia, die Praag ook al gaat verlaten. Echter Lydia zie ik in juli weer in Dubrovnik. 

Ik kijk zeer uit naar de zomer, wanneer de stress van de papers en vooral van mijn bachelorscriptie en tot nu toe ook mijn aanmelding voor volgend jaar weg zijn. Nog zes weken te gaan, nog zes weken hard werken en ik hoop mooie resultaten te behalen.