Krakau en bezoek uit Nederland

Vandaag ben ik nog precies een week in Praag, wat ik geloof ik nog niet helemaal besef. We hebben bijna elke dag een afscheidsfeestje, maar gelukkig heb ik hier tijd voor, want ik heb vakantie! Gisteren heb ik mijn scriptie ingeleverd. Volgens de regels in Nijmegen mag een bachelorscriptie niet groter zijn dan 25 bladzijdes, dus ik hoop dat mijn 66 bladzijdes wel worden goedgekeurd. Het ziet er in ieder geval heel mooi uit, want ik heb het bij Marcel uitgeprint en laten inbinden. (de kwaliteit van de printers op de universiteit is niet heel goed). Vandaag is dus eigenlijk mijn eerste vakantiedag en heb ik tijd om mijn blog te schrijven!

Het plein van Krakau.

Afgelopen weekend zijn we naar Krakau in Polen geweest. Eerlijk gezegd had ik niet hele hoge verwachtingen van Polen, maar het was prachtig. Krakau is zeker de moeite waard om te bezoeken en je kan er zeker een paar dagen verblijven, want ook in de omgeving van Krakau is een hoop te zien. Ik vond Krakau er heel Italiaans uitzien, dit kwam met name door de gebouwen. Later heb ik gehoord dat Polen ook het Italië van het Oostblok werd genoemd. Wat ik niet had verwacht is dat Krakau iets duurder is dan Praag, hoewel je niet veel geld hoeft uit te geven. Ook vond ik dat de Polen zich beter konden presenteren dan de Tsjechen wat betreft winkels, restaurants, kleding, gedrag, enz. Verder heeft Krakau heel veel kerken te bieden en we hebben dan ook heel veel kerken bezocht, allemaal zeer rijk versierd. Entreekaartjes zijn wel ontzettend goedkoop in Krakau. Hostels en hotels zijn ook heel goedkoop, wij hadden een hostel midden in het centrum voor 10 euro per nacht. Buiten het centrum kun je al vanaf 7 euro per nacht een bed krijgen. Dit is natuurlijk inclusief ontbijt. 

Auschwitz

Op zaterdagavond vertrokken we met de nachttrein vanuit Praag naar Krakau. Om half acht waren we in Krakau en een half uur later waren we in het hostel. Daar vertrok om 9 uur een bus naar Auschwitz, wat we graag wilden beleven en we zijn meegegaan. Dit was een zeer indrukwekkende trip. Om bij een plaats aan te komen waar bewust 1,5 miljoen mensen systematisch zijn vermoord. We hadden een hele goede gids die ons zeer goed bewust kon maken over de plaats waar we nu zijn. Dit is nog maar 65 jaar geleden en het gebeurt nog steeds in de wereld, bijvoorbeeld Noord-Korea. Dat is echt heel raar als je je dat goed realiseert. Ook heel vreemd is het dat een concentratiekamp zo'n belangrijke toeristische attractie kan worden. Hoewel ik vind dat het heel goed is om mensen dit te laten zien. Toch is het moeilijk, want sommige toeristen hebben geen gevoel voor wat daar is gebeurd, zo gingen Amerikanen poseren voor een foto met de gaskamers. Het meest indrukwekkend vond ik de haren van de mensen die zijn vermoord in Auschwitz, als je dan beseft dat dit van levende mensen is geweest dan krijg je de tranen in de ogen. Het is zo bizar dat mensen in staat waren om zoiets te doen. Ik denk dat niemand dat begrijpt, maar toch hebben mensen het gedaan.

De tweede dag in Krakau hebben we het kasteel bezocht, hier werd ook heel duidelijk dat de vorige Paus uit Polen kwam en dat de Polen zeer katholiek zijn. De kerken zijn zo ontzettend rijk in Polen en hebben gigantisch veel kunst te bieden. 

Krakau

De derde dag hebben we een bezoek gebracht aan de z(g)ou(d)tmijnen. De zoutmijnen hebben er mede voor gezorgd dat Krakau een rijke stad kon worden. We zijn in de zoutmijnen zeer diep onder de grond geweest en er bevind zich in deze zoutmijnen een gangenstelsel van 300km. Wij hebben als toeristen niet alles gezien. Ook bevinden er in deze zoutmijn speciale kamers door de mijnwerkers gebouwd. Hier bevinden zich beeldhouwwerken van zout en zelfs kroonluchters van zout. We zijn in verschillende kerken geweest in de mijn. Alles geheel van zout. Toch was het fijn om na deze toer weer naar boven te mogen, hoewel de lift niet zeer aangenaam was, maar het duurde maar 50 seconden. 

Uitzicht vanuit het hostel.

Dezelfde avond zijn we weer teruggegaan naar Praag met de trein en ik heb verassend goed geslapen in de trein. Ook staat familie Jansen hier op de camping in Praag en ik ben Praag al in geweest met ze. Gisteren zou ik met Ria naar Popelka, Assepoester gaan in het nationaal theater, maar we hadden ons een dag vergist en dit is vandaag. Daarom waren we gisteren nog even de Joodse wijk ingegaan en heb ik een geweldige glasgalerij laten zien. Ze hebben hier schitterende glazen pinguins die ik graag als souvenir zou mee willen nemen. Echter 480 000 kronen heb ik er even niet voorover. Vandaag gaan we nog een keer proberen om naar Popelka te gaan, want we hebben de tickets nog steeds. Alle tickets waren uitverkocht, maar gelukkig wisten wij voor 30 kronen nog kaartjes te krijgen in het nationaal theater. 

Verder kijk ik heel erg uit naar mijn vakantie op de Balkan! 

Hradec Kralove en TestDaF

Meer bij Hradec Kralove

Nog drie weken ben ik in Praag en dan ga ik op vakantie naar de Balkan, waar ik erg naar uit kijk, maar het blijft jammer dat ik weg ga uit Praag. Nog steeds druk bezig met het schrijven van mijn scriptie en ik moet ook nog steeds een paper schrijven, genoeg te doen deze drie weken. Daarbij kwam dat ik afgelopen week mijn enige examen in Praag had en die was niet van de universiteit, maar van TestDaF.




Afgelopen zondag hebben we het laatste etentje gehad met Nina, dit was perfect voorbereid door mij en Anna. We hadden ook een van onze docenten uitgenodigd met zijn gezin en hij was ook gekomen met zijn twee kinderen. Niet alleen het eten zag er perfect uit, ook de keuken zag er voor het eerst niet uit als een studentenkeuken. En de kamer van Anna was omgetoverd tot een schitterende gastenkamer. Aan het eind van de avond zijn we nog naar Zofin eiland gegaan, waar we Tsjechische liedjes hebben gezongen met begeleiding van een gitaar.

De volgende dag ging ik naar Hradec Kralove, hier zal ik op woensdag mijn TestDaF hebben. Het was schitterend weer in Hradec Kralove en ik ben met Vitek en een van zijn vrienden op dinsdag gaan fietsen, mountainbiken en zwemmen in verschillende meren. Het was erg leuk om weer een keer op een fiets te zitten. Later die middag kwamen Anna en Johanna ook nog naar Hradec Kralove en hebben we weer van een ander meer genoten, waar we weer hebben gezwommen en met een strandbal hebben gespeeld. Ook hebben we het beruchte ogosport gespeeld. De avond werd afgesloten met een film: the Little Buddha, het is een zeer interessante film, maar ik was heel erg moe van al het bovenstaande en kon me moeilijk op de film concentreren. Natuurlijk wilde ik ook uitgerust zijn voor de test die ik de volgende dag zou hebben.

Fietsen!

De volgende dag moest ik vroeg opstaan, iedereen bleef in bed en ik heb voor mezelf ontbijt gemaakt bij Vitek thuis. Daarna ben ik naar de universiteit gegaan waar ik de test zal hebben, hier was ik natuurlijk veels te vroeg, maar wel op tijd. (de test kost 175 euro en is zeer belangrijk voor het studeren in Duitsland, ik wilde dus op tijd zijn). De TestDaF was perfect georganiseerd en je kan merken dat het Duits is. Wel heel opvallend dat het Tsjechische gedeelte toch iets minder professioneel was, maar wat de zeer strikte test toch iets gemoedelijker maakte, wat wel heel fijn was. We zouden met drie studenten zijn die de test maakte, helaas kwam er een student niet opdagen, hierdoor begonnen we iets later. (zo'n belangrijke test mag je niet missen). Toch begonnen we de test met twee studenten. En we begonnen met spreken, dit was erg moeilijk, omdat we tegen een recorder aan moesten spreken en niemand iets terug zei. Het was dus een constante monoloog. Daarna moesten we lesenverstehen, ik denk dat ik hier geen vragen fout heb beantwoord, maar dat de examinatoren helaas andere meningen hebben. Helaas krijgen we ook de antwoorden niet terug en krijgen we niet te horen wat de juiste antwoorden zijn. Daarna kregen we hoerverstehen, de eerste twee gesprekken waren zeer goed te doen, de laatste was een stuk moeilijker. Het laatste gedeelte was een tekst schrijven, deze tekst ging over Nachhilfeunterricht. Gelukkig kon ik hier wel iets interessants over schrijven en had ik al gauw een idee over de opbouw. In totaal duurde de test 5, ja VIJF UUR!

Geen gemakkelijke fietstocht.

Na de test ging ik de stad in met Johanna, Anna, Vitek en Marketa de stad in, zij waren ijs aan het eten en dat wilde ik ook. Ik had dit wel verdiend na een test van VIJF UUR! Gelukkig gingen we iets ontspannends doen in de stad, de toren beklimmen. Wel hadden we hier een schitterend uitzicht over de stad. Daarna gingen we weer terug naar huis, naar Praag.

En nu ben ik weer twee dagen aan het werk voor mijn scriptie en dit gaat aardig goed. Hoewel de gesprekken over studie ontwijkend gedrag ook al zijn begonnen in mijn huis, maar ik heb niet het idee dat ik daar bij ga horen. Hoewel mijn huisgenoten hier een andere mening over hebben.

Hier had ik de TestDaF.

Volgende week komen Ria en Jan naar Praag waar ik erg naar uitkijk, die blijven hier twee weken en ik zal ze rondleiden in Praag. Ook hebben we voor volgende week een trip naar Krakau in Polen geboekt. Dit wordt het Florence van Midden-Europa genoemd, dus ik ben benieuwd. Ook heb ik contact gehad met Ewa, mijn Poolse huisgenoot in Nijmegen en zij gaat proberen om ook naar Krakau te komen, wat ik erg leuk vind.

Laatste les en de Moldau

Zoetigheden aan de tafel van Aleš met Nina.

Afgelopen week was de laatste collegeweek. Het is officieel afgelopen, alleen nog het schrijven van een paper voor Churches in the Cold War en mijn Bachelorscriptie. Daarnaast heb ik op 8 juni een Test Duits, de zogenaamde TestDaF. Deze laatste heb ik in Hradec Kralove en is belangrijk voor mijn toelating aan Duitse universiteiten.

Tsjechisch scrabble!

Aan de sterke drank met Nina en Aleš in de vroege ochtend!

Dinsdag was als eerst de laatste les Tsjechisch bij Aleš thuis. We, Nina en ik, hadden een cadeau voor hem gekocht. Een cadeaubon voor Café Louvre, daar hebben we het namelijk veel over gehad met Aleš, maar hij was er nog nooit geweest. En iedereen moet eens in zijn leven de Ricotta taart van het Louvre hebben geprobeerd. Aleš was gelukkig erg blij met dit cadeau. Verder was de laatste les Tsjechisch natuurlijk niet zoals elke week. Aleš kwam met zoetigheden uit de keuken en daarna nog meer zoetigheden en nog meer. Tot uiteindelijk de hele tafel vol stond. We hebben de rest van de laatste les gebruikt om dit op te eten en om in het Tsjechisch scrabble te spelen. Dit ging beter dan verwacht, hoewel we het wel open speelden en elkaar hielpen. Met de accenten die de Tsjechen gebruiken in hun taal was het toch wel lastig. Heeft dit woord nou wel een accent of niet. Uiteindelijk heb ik met drie punten van Aleš gewonnen!

De laatste les kon natuurlijk niet gewoon eindigen en daarom ging Aleš weer naar de keuken en kwam ditmaal niet terug met iets zoets. Ditmaal was het iets sterkers, het best te omschrijven als Vodka (wat eigenlijk watertje betekent, maar waar ook nog iets anders inzit). Dus werd er geproost op Nederland, Duitsland en Tsjechië (dit alles voor 12 uur). Gelukkig konden Nina en ik de weg naar huis nog terugvinden.

Deze dinsdag was tevens de laatste dag dat Nina en Vitek hier wonen en dus werd er een etentje georganiseerd. Nina zal samen met Johanna de volgende dag naar Dresden gaan. Zij komen nog wel terug, maar dan woont Vitek hier niet meer. We hebben, Johanna en ik, een heerlijke maaltijd bereid met vooral veel halal worstjes. Na het eten bleek de avond zo mooi te zijn dat we naar buiten moesten. Gelukkig had ik de vorige dag een geweldige plek gevonden, op een steiger naast de Karelsbrug en hier gingen we met de hele groep heen en natuurlijk ook een fles wijn (niet voor de wijn natuurlijk, maar waarvoor wel dat leest u later). Hier hebben we met z'n allen genoten van een schitterende avond en van onze vriendschappen. We hadden natuurlijk niet voor niets een fles wijn meegenomen, dus nadat we die hadden leeggegoten, hebben we een briefje geschreven voor Johanna en Nina (die er ook bij waren) en hebben dit in de fles gedaan. Zij zouden de volgende dag, vandaag naar Dresden gaan en de Moldau komt uit in de Elbe en stroomt naar Dresden. Verder hebben we nog nog een briefje in de fles gedaan met de volgende informatie: 'We will be friends forever!' Getekend door mijzelf, Vitek, Nina, Johanna, Anna, Benjamin en Pavla. (net Charta77) En toen hebben we de fles gepost. Ik kreeg net, vijf minuten geleden het bericht uit Dresden van Johanna en Nina dat de fles nog niet is aangekomen, ze hebben wel al gekeken.

De avond was heel erg mooi en ineens hadden we het over zwemmen in de Moldau/Vltava. Johanna zei alsmaar dat we gek waren. Vitek wilde wel gaan zwemmen en ik zei dat we het beter de volgende dag konden gaan doen. Uiteindelijk zei Johanna nogmaals dat we het vooral niet moesten doen en dat we krankzinnig waren. Toch deden we het en Vitek was al in de rivier, ik nog niet, ik was me aan het omkleden en toen ik terugkwam, zat Johanna ook al in de rivier. De voeten van Anna hebben trouwens ook nog mee gezwommen! Al met al een zeer bijzondere ervaring.

Vandaag was mijn laatste les in Praag! Het is voorbij, alleen nog alle werkstukken schrijven.
Vanavond ga ik skypen met de Tweede Kring van Hoogeveen, het is een verrassing voor ze en ik vind het erg leuk om wat over Praag te vertellen en wat ik mis van Hoogeveen en de gemeenschap.

Afscheid nemen

Woensdag heb ik al mijn laatste college. Dit betekent dat er ook al veel medestudenten zijn die weggaan uit Praag. Donderdagavond hebben we een afscheidsetentje gehad bij Blandine. Zij was de eerste die Praag ging verlaten dit semester en zal weer teruggaan naar Parijs. Zij had met vriendinnnen uit Frankrijk een heerlijk Frans diner klaargemaakt. Gisteren hebben we dan weer een afscheidsfeestje gehad ditmaal van Lydia en in de vorm van een picknick. Het was mooi weer en we waren met heel veel mensen om Lydia het allerbeste te wensen. Lydia zie ik echter weer in Dubrovnik, zij gaat namelijk mee op de Balkantrip.

Ik zal zelf als een van de laatste Praag verlaten, op 1 juli. Dit betekent dat er bijna niemand op mijn afscheidsfeestje zal zijn, maar deze zal daardoor niet minder leuk worden.


Verder gaat het werken aan mijn scriptie erg goed! (denk ik)
Nou verder heb ik niet veel meer te vermelden.

Parlement, Dierentuin en gala

Er is veel gebeurt de afgelopen weken, ik heb zeer veel gedaan. Het belangrijkste van alle gebeurtenissen is misschien wel het opsturen van mijn sollicitaties voor volgend jaar. Ik heb namelijk gesolliciteerd naar twee studies in Duitsland (Osnabrück en Bremen). Ben je eindelijk af van de Tsjechische haakjes, moet je overal Duitse puntjes schrijven (Haček en Umlaut). Ik heb gesolliciteerd naar de studies Internationale Migration und Interkulturelle Beziehungen en naar Transkulturelle Studien. Beide lijken me zeer interessant en het lijkt me ook erg leuk om in Duitsland te wonen. Het heeft heel veel energie gekost om alle documenten in orde te krijgen, iedereen die daarbij geholpen heeft daarvoor bedankt (zowel in Nederland als in Tsjechië). En speciaal voor mijn vader die heel veel geregeld heeft in Nederland en er veel tijd in heeft gestoken. Eindelijk heb ik het dan vandaag opgestuurd, wat een hele opluchting is. Vanavond ga ik dat dan ook een beetje vieren, door lekker te koken voor mijn huisgenoten.

Vorig weekend ben ik naar het parlement geweest van Tsjechië, deze is twee keer per jaar geopend voor het publiek. Het was dus gigantisch druk. Het was wel heel erg mooi om te zien, maar door de vele mensen ging het erg langzaam en was het eigenlijk een beetje te lang en te benauwd. Wel heel bijzonder om dezelfde ingang te nemen, die normaal bedoeld is voor de staatsbezoeken. 

Verder ben ik ditzelfde weekend op verrassingstoer gegaan. Iris had dit georganiseerd en het was voor mij dan ook zeer spannend waar we naartoe gingen. We hadden op het station afgesproken en uiteindelijk leek het erop dat we naar het bos zouden gaan. Echter vlak achter het bos was het Kasteel van Konopište, een van de kastelen van Franz Ferdinand. Een mooi kasteel met veel beren, ook hield Franz Ferdinand van jagen en waren er vele van zijn trofeeën te zien. Hij hield heel veel van jagen zelfs, gedurende zijn leven heeft hij 200 000 wilde dieren geschoten. (200 000 is geen tikfout) De trofeeënkamer was dan ook zeer indrukwekkend. 

Afgelopen donderdag ben ik in de dierentuin geweest in Praag. Ik hou niet erg van dierentuinen en vindt het een beetje zielig dat de dieren opgesloten zitten in die kleine kooitjes. Je kon ook zien dat de dieren zich verveelden, een zeehond die baantjes aan het trekken is, ziet er vreemd uit. Ook was het heel bizar om te zien dat de medewerkers kunstjes deden met de olifanten en het is ongelooflijk hoe lenig en evenwichtig deze grote dieren zijn. Gelukkig is de natuur in de dierentuin zeer mooi en het uitzicht is ook zeer indrukwekkend.

Dit weekend had ik op zaterdagavond het langverwachte benefietgala van de vrijmetselarij. Hierover zal ik maar wat meer vertellen, omdat vrijmetselarij toch altijd een beetje geheimzinnig is en dus interessant. Hiervoor heb ik speciaal een pak aangeschaft (het moest eigenlijk een smoking zijn), maar toch was de entreeprijs nog hoger dan mijn outfit. Het zal eerst plaatsvinden in het dansende gebouw van Frank O'Gehry, van wie ik de architectuur zeer mooi vindt, maar de locatie was verplaats naar ergens dichtbij Pařižká, de duurste straat van Praag. Dit was van dezelfde eigenaar en het eten was zeer goed. Vooral de foie gras was heerlijk, dit eet ik niet elke dag als student (om de dag). Ook was het erg leuk om meerdere internationale vrijmetselaars te leren kennen. 

Velen waren speciaal voor dit gala overgevlogen. Vele grappige dingen meegemaakt tijdens het gala, die niet allemaal genoemd kunnen worden. (maar toch een selectie) Een Schot die in het Schots tegen mij aanpraat en uiteindelijk maar vraagt of ik geen Engels versta. (Engels lukt wel, maar Schots?) Maar Schotten zijn wel aardig, ik mocht lid worden van de Schotse vrijmetselarij! Ook was er een loterij voor een weeshuis (bleek later iets anders te zijn), waarbij de prijzen niets waard waren en de loten toch wel prijzig. Uiteindelijk weigerde iedereen daarom de prijzen en ik was de Noren dan ook erg dankbaar dat ze wel alle prijzen namen, anders zal de loterij eeuwig duren. Uiteindelijk leek het dan ook zo dat de Noren de beste loten hadden gekocht, want die hadden alle prijzen. Een ander opvallend iets is dat vrijmetselaars kunnen drinken, veel drinken en er waren er bij die echt dronken waren. 

Hoewel de vrijmetselaars zeggen dat ze zelf geen elitair groepje zijn, moet ik dit toch bevestigen. Ambassadeurs, bankdirecteuren, doktorren, consultants, Marcel en Erik kun je toch moeilijk niet elitair noemen. Een van deze elitaire mensen liet mij weten dat hij zeer vele huizen had over de hele wereld, toen hij zei dat hij de auto ging opzoeken, vroeg ik verbaasd: 'woont u niet in Praag (1)?' Waarbij ik duidelijk liet merken dat ik wel lopend naar huis kon. Hoewel uiteindelijk de chauffeur van Erik mij en later ook Marcel en Erik thuis heeft gebracht. De rest kan ik niet vertellen om deze elitaire mensen in bescherming te nemen (chantage kan altijd nog). Al met al was het een zeer leuk feest en ik vond het zeer aardig dat Marcel en Erik mij hiervoor hebben uitgenodigd. 

Donderdag hebben we een afscheidsdiner van Blandine die weer naar Parijs gaat. 

Aankomende vrijdag ga ik Nina en Matthias bezoeken in Plzen samen met Benjamin en Anna. Het wordt dan zeer mooi weer, dus dat wordt vast leuk. Zaterdag hebben we een afscheidspicknick van Lydia, die Praag ook al gaat verlaten. Echter Lydia zie ik in juli weer in Dubrovnik. 

Ik kijk zeer uit naar de zomer, wanneer de stress van de papers en vooral van mijn bachelorscriptie en tot nu toe ook mijn aanmelding voor volgend jaar weg zijn. Nog zes weken te gaan, nog zes weken hard werken en ik hoop mooie resultaten te behalen.

Karlovy Vary

Zo drinkt men heilzaam water, op de
achtergrond een Becherovka-winkel
met ander heilzaam water.

Op vrijdagavond besloten Benjamin, Johanna en ik om een trip te maken naar Karlovy Vary. Extra leuk omdat op zaterdag het spaseizoen zou worden geopend en er daardoor allemaal feestelijkheden waren. Karlovy Vary is een stad vol met natuurlijke bronnen, waar je gezond van wordt.

Een van de collonades met heilzaam water.

Zaterdagochtend, al bijna middag vertrokken we naar Karlovy Vary. Onderweg heb ik zeer genoten van het prachtige Bohemen. Bohemen is geel! Overal was koolzaad en nog meer koolzaad. De natuur in Bohemen is prachtig. Aangekomen in Karlovy Vary zagen we al gelijk dat het druk was, er was een markt met gigantisch veel mensen. Ook waren er veel middeleeuwse mensen.

Een andere collonade.

Karlovy Vary is door zijn bronnen altijd bezocht door zieke mensen en niet zomaar zieke mensen, maar zieke mensen met veel geld. Dat zie je terug in de architectuur, in Karlovy Vary is er geen gebouw die lelijk is, ten minste als je in het centrum blijft. Elk gebouw straalt rijkdom uit en tegelijkertijd straalt elk gebouw ook ontspanning uit. Deze combinatie geeft een comfortabel gevoel. Het is geen rijkdom van kijk uit wat je aanraakt, maar meer een rijkdom die zegt, geniet, neem overal de tijd voor. Dat deden we dus ook, we hebben heerlijk rustig door de stad gewandeld met onze speciale bekers om het bronwater tot ons te kunnen nemen. Er waren ongeveer 12 bronnen, elk met een schitterend gebouw er omheen of een collonade, ja.

Een bron.

Een Russisch-orthodoxe kerk.

Ook kan men er de luxe van vandaag vinden, Karlovy Vary kent misschien meer luxe winkels en restaurants dan Praag bij elkaar. Ook zie je niet vaak zoveel juwelierszaken. Het geld wordt tegenwoordig gebracht door rijke Russen. Russisch werd dan ook bijna meer gesproken dan Tsjechisch in Karlovy Vary.

Ik genietend van Karlovy Vary.

Ik moet ook toegeven dat de bronwaters me echt hebben geholpen, ik voel me veel gezonder dan voor deze trip, dus ik raad iedereen aan om naar Karlovy Vary te gaan. :-)
Doordat het spaseizoen geopend werd, was er ook door de hele stad livemuziek wat de sfeer nog aangenamer maakte.

Net als in Karlovy Vary was er een middeleeuwse optocht voor ons geregeld. Die we dus blijkbaar in elke stad zien. (of dit wordt voor ons geregeld, of ze doen het elke week).

Doordat er zoveel Russen zijn, is er ook een Russisch-Orthodoxe kerk en deze hebben we natuurlijk even bezocht. Orthodoxe kerken zijn iets anders dan we in West-Europa gewend zijn, maar zijn wel erg mooi.

Morgen heb ik een presentatie voor het vak: Middle Eastern Conflicts, ik heb gekozen om een presentatie te houden over de Islam in Nederland. Ik denk dat dit voor iedereen interessant is en dat het bij het thema past.

Zondag ga ik op een verrassingstrip, ik weet dus nog niet waar ik heen ga, maar ik ben wel erg benieuwd en heb er ook veel zin in.

Derde Tsjechische Woordenquiz!

Dit is de laatste woordenquiz op mijn blog.

Ik ben benieuwd of jullie de woorden kunnen raden. 

Maak gebruik van je kennis van het Nederlands, Duits en Engels en het is makkelijker als je de woorden hardop uitspreekt. Als er een háček wordt gebruikt dan moet je vaak een sj-klank toevoegen. Een háček is een omgekeerde accent circonflexe. Voorbeelden: 

č=tsj 

š=sj

ž=zj

ř=rszj (deze is het moeilijkst, probeer deze maar een paar keer uit te spreken)

Hier komen de woorden:

1 kemping

2 knajpa

3 talíř

4 šek

5 koňak

6 režim

7 krém

8 garáz

Veel succes met oplossen. Dan heb ik nog een zin die jullie mogen vertalen, maar vertalen is niet het moeilijkste, probeer het maar uit te spreken. Veel succes:

strč prst skrz krk!   

en nog een moeilijke:

vzcvrnkls!

Deze zinnen hebben geen nette betekenis, dus ik denk dat ze bewust zo moeilijk zijn  gemaakt, zodat je ze eigenlijk niet kan uitspreken. maar probeer het maar.

Na de zomer

Het is goed om weer terug te zijn in Praag, het studeren is weer begonnen. Ik ben nog steeds met mijn scriptie aan het werk en mijn werkstuk over Comenius is ook nog niet af. Op 30 april heb ik hier koninginnedag gevierd, dat betekent dat ik de hele dag een oranje kroon heb gedragen. Op de terugweg van de supermarkt begon een groep Nederlanders naar mij te joelen. Gelukkig was dit grappig. Verder verbranden ze hier in Praag op 30 april heksen, dus in mijn studentenhuis woont nu bijna niemand meer. :-) Nee, dit is alleen een heksenpop die wordt verbrand. Dit ziet er wel spectaculair uit en er kwam nog een vuurwerk ook. Helaas begon het daarna te regenen, waarna we onder een steiger zijn gaan schuilen. Wel heel gezellig. Ook ben ik zeer druk bezig om alles te organiseren voor volgend jaar. Vandaag ben ik daar bijna de hele dag mee bezig geweest en ik gebruik ook veel hulp van andere. Voornamelijk Iris, Nina en Johanna. Het is namelijk heel veel werk!

Wat ga ik na de zomer doen? Lange tijd wist ik het ook niet, ik heb er zelfs over gedacht om nog een jaar in Praag te blijven, maar dit gaat niet gebeuren. Ik wilde proberen om een jaar in Praag te gaan werken, maar de lonen liggen hier wel heel laag en dan kan je net in je levensbehoeften voorzien zonder dat je geld opzij kan zetten.

Waarom dan niet de master doen die na mijn bachelor volgt? Ja, dit zal een logische stap zijn, zoals de meesten die maken. Echter de master die ik dan zou gaan doen, zou voor mij betekenen dat ik maar twee dagen naar de universiteit hoef en dan van half vier tot half elf. Dit leek mij niet echt leuk, ik wil graag intensief met mijn studie bezig zijn en het liefst ook nog tijd doorbrengen op de universiteit. En dit is niet bij die master, dus ben ik op zoek gegaan naar een andere master.

Het was best moeilijk om een master te vinden die ik kan volgen en die ik ook nog eens interessant vind, uiteindelijk vond ik een master in Osnabrück, Internationale Migration und Interkulturelle Beziehungen. Ik ben heel erg blij dat ik deze master gevonden heb, omdat ik nu veel gemotiveerder ben om mijn bachelor af te ronden en om te werken aan mijn scriptie. Helaas ben ik vandaag dus een beetje gedemotiveerder, omdat ze het in Duitsland heel moeilijk maken om als buitenlander in Duitlsand te studeren. Ik heb zelfs hulp van Duitsers, zie hierboven, en nog steeds is het veels te moeilijk. Ik heb echt het idee dat ze geen buitenlanders willen in Duitsland. Toch ga ik erg mijn best doen om me toch aan te melden voor deze master.

Echter als ik mij heb aangemeld dan volgt er nog een sollicitatieprocedure, waaruit uiteindelijk 30 mensen gekozen worden om uiteindelijk deze master te kunnen volgen en ik hoop dat ik er een van ben. Gelukkig kijk ik wel er naar uit om de Test Duits te doen die ik daarvoor moet volgen, die lijkt me erg leuk.

Pasen in Nederland

Hier zie je me de Cascaderun lopen!

Nu zit ik alweer in de trein naar Praag, maar ik heb net twee geweldige weken in Nederland gehad.
Direct bij aankomst werd ik verwend, lekker eten en nieuwe kleren. Ik ben dan ook weer kilo's aangekomen in Nederland.

Mijn schitterende nummer, waarmee ik vliegensvlug was.

De eerste zondag was er de Cascaderun waar ik nog net aan mee kon doen. En ik had ook een mooi nummer: 747, dus ik ging vliegensvlug. Ik was ongeveer een minuut sneller dan vorig jaar en het was weer perfect georganiseerd en het weer was ook super. Het weer was trouwens de hele vakantie geweldig en ik ben dan ook veel buiten geweest. Het was ook goed om familie en vrienden weer in Nederland te ontmoeten.

Bijvoorbeeld met Pasen in Wageningen, waar we de verjaardag van mijn neef gingen vieren. Ook weer heerlijk weer en een mooie dag gehad. Aan het eind van deze dag ook nog eens met de hele familie gegeten met vlees van de BBQ. De tweede Paasdag weer met mijn ouders, broer en oma bij ons thuis gegeten, maar ook erg lekker.

Ganzenlever met Ponzu (Japanse saus). 

Een hoogtepunt was wel een bezoek aan de Groene Lantaarn. Ik mocht een restaurant uitkiezen, dus ik denk met de huidige bezine-prijzen kies ik maar een restaurant die niet zo ver weg is. De Groene Lantaarn is het dichtste bij en het eten daar is erg goed en je kan daar ook nog eens gezellig zitten. Wel vond ik het niet erg netjes dat ze een aardbevingbord hadden, waar mijn ganzenlever op geserveerd werd  met daarover Ponzu, een Japanse saus. Ik vind niet dat deze fout gemaakt kan worden in een restaurant met een Michelin-ster.


Ook ben ik nog een dagje naar Nijmegen gegaan (wat is de trein verschrikkelijk duur in Nederland) om handtekeningen te halen, papieren in orde te maken en gebruik te maken van de bibliotheek, ook had ik hier afgesproken met Sarah en Janice. Toen ik alles had afgehandeld belde Sarah dat ze in Nijmegen waren, het was mooi weer en helaas had ik geen tijd meer om naar de bibliotheek te gaan. We kregen gratis cola (coca-cola is 125 jaar) en hebben deze in het schitterende park van Nijmegen opgedronken.

BBQ met de familie.

Gisteren was ook nog een bijzondere dag in Nederland, mijn vader had een lezing georganiseerd van Marieke de Bruijn over Rouwverwerking. Ik zal er zelf niet heel gauw naartoe gaan eerlijk gezegd, maar ik wilde graag helpen met de ontvangst van de gasten. Dit was erg leuk om te doen, maar ook de lezing was zeer interessant en helemaal niet zwaar. Het was zeer luchtig en zeer inspirerend. Het leerzaamst vond ik dat boosheid en jaloezie geen negatieve eigenschappen zijn, alle mensen hebben dit en we moeten ook naar deze gevoelens luisteren als we deze hebben. Het moet natuurlijk geen agressie worden of afgunst.

Vandaag de laatste dag heb ik bij mijn oma gegeten, die zich elke keer verontschuldigde voor het eenvoudige eten, maar ik zal dit eenvoudige eten wel een beetje missen in Praag. Heerlijk Nederlands eten: aardappelen, groente, appelmoes en veel vlees. Helaas kan ik dit eten niet zo lekker maken als mijn oma, dus moet ik dit weer eventjes missen.

De woonwijk die ik nu weer moet missen voor een tijdje.

Nu zit ik in de trein en ik vind het erg leuk dat we nu overal internet hebben in Nederland. Morgenochtend kom ik aan in Praag en ik zie een beetje op tegen de reis, hoewel ik nu al in Zutphen ben en ik heb alleen maar aan mijn blog gewerkt. Koninginnedag wordt lekker in Praag gevierd, ik verwacht een uitnodiging van de ambassadeur!, die leest mijn blog ook, hoop ik. Ik heb in ieder geval een oranje kroon meegekregen van een collega van mijn vader dus die zal ik de hele dag opzetten.

Verder is mij in deze vakantie weer het grote verschil opgevallen tussen Nederland en Tsjechië. In Nederland is alles toch perfect geregeld en de voorzieningen in Nederland hebben toch een zeer hoog niveau. En alles in Nederland ziet er ook zo perfect uit, ik heb voor mezelf maar bedacht dat dit ook niet zo gek is als je met z'n allen op zo'n klein stukje aarde woont. Nederlanders zijn rijk en hebben weinig ruimte, dus de ruimte die we hebben moet perfect zijn. Echter dit maakt Nederland wel een heel mooi land en ik heb erg genoten van de woonwijken, de steden, de voorzieningen en het schitterende landschap van Nederland. Wat ik nu ook vanuit de trein doe. Maar morgen hoop ik weer te genieten van de schitterende stad Praag en om Nederland niet te veel te missen, heb ik hagelslag en drop meegenomen.

President Tsjechië heeft een pen gestolen van Chili

Ik bezoek hier in Tsjechië regelmatig conferenties, een paar van deze conferenties gingen over corruptie. Voor veel Tsjechen (niet allemaal, ten minste dit werd op de conferentie door een Tsjech gezegd, ik blijf onafhankelijk) is het normaal om van hun werk iets mee naar huis te nemen. Ook wordt er hier veel gepraat over corruptie en dit was een van de belangrijkste onderwerpen van de landelijke verkiezingen. Gisteren liet Benjamin mij een filmpje zien van de President tijdens een staatsbezoek in Chili en kijk goed in het filmpje wat hij met de pen doet. 

Cesky Krumlov en Picnic

Hier ben ik weer. De Praagse Lente is geweldig, het is gewoon bijna zomer. Vorige week zaterdag ben ik dan ook naar Cesky Krumlov geweest. We moesten hiervoor behoorlijk vroeg opstaan, want de bus vertrok om 7 uur. Helaas kon Anna niet mee, zij was ziek geworden. De busrit was 3 uur lang, maar gelukkig is het comfortabel en het was het waard. We hadden schitterend weer en we kwamen in een schitterend stadje, alles verdiende een foto. Ook de vergezichten waren schitterend. 

Cesky Krumlov

Eerst hebben we in dit stadje een kasteel bezocht waar het opvallend koud was. De tentoonstelling in het kasteel was wel erg goed en was op een goede manier tentoongesteld. Helaas wilde Johanna niet voor 50 kronen op een verbaasde manier vragen of ze vroeger fruit van plastic aten. Ook kunnen we als Nederlanders trots zijn, want in het kasteel wordt speciale aandacht geschonken aan een tafeltje die in Nederland is gemaakt en het was een mooi tafeltje. 

Niet heel bekend straatje in Cesky Krumlov, wel erg mooi!

vlnr: Stephanie, Johanna, Benjamin en Jozfina.

Daarna hebben we de kasteeltuinen bezocht, waarna we op zoek gingen naar een restaurant en een souvenir voor Anna. Opvallend was dat de mensen hier veel vriendelijker waren dan in Praag, ook spraken ze allemaal heel goed Engels. Het stadje was duidelijk op toeristen gericht en het is ook zeker een stadje waar toeristen heen moeten. Uiteindelijk hadden we een leuk restaurant aan de Moldau gevonden, hier zaten we heerlijk in de zon en voelden ons echte toeristen. Daarna hebben we het stadje verder bekeken, genoten van een middeleeuwse optocht en aan de rivier gezeten. Ik heb ook nog het ziekenhuis bezocht, omdat mijn moeder daar heeft gelegen en ik benieuwd was of ik het nog herkende. Het ziet er nog steeds verschrikkelijk uit en ook van andere mensen (o.a. geneeskunde studenten en ziekenhuisgebruikers) heb ik gehoord dat zelfs in Praag de ziekenhuizen niet goed zijn. 

Na een heerlijke dag zijn we weer terug gegaan naar Praag, waar we pas om 10 uur aankwamen. We hadden nog geen avondeten gehad, dus we hadden honger en we liepen tegen een Gyroszaak aan. Hier heb ik de lekkerste Gyros in Praag gegeten en ik wil zeker terug. Maar misschien was het ook de honger. 

De Middeleeuwse optocht van Jan Wok.

We hebben de hele week goed weer gehad en ik probeer daarom veel naar buiten te gaan. Bij ons op de vijfde verdieping wordt het heel erg heet. Ik ben bang voor de zomer, nu krijgen we het nog koel door alle ramen open te zetten. Het leeswerk probeer ik dan vaak buiten te doen en het schrijven aan mijn scriptie doe ik dan 's avonds, wat opvallend goed werkt, ik heb zeer productieve dagen gehad. 

Gisteren, op zaterdag hebben we een picnic georganiseerd in Vysehrad, een groot park, niet heel ver weg. We hebben hier bijna 7 uur doorgebracht. 's Ochtends was het al erg leuk om het eten in de keuken te bereiden, we waren met z'n allen bezig onze eigen hapjes te maken. Ik had iets typisch Tsjechisch gemaakt, wat je overal in Tsjechië en Slowakije ziet. En later hoorde ik van Iris het verhaal dat het van een bakkerij komt, twee straten verderop. Ik had dus iets gemaakt, wat typisch is voor de regio waar ik woon.

Weer een schitterende foto van Cesky Krumlov!

De Picnic was een groot succes, we zijn er bijna 7 uur geweest, dit kwam natuurlijk ook door het goede weer. We hebben heerlijk gegeten, spelletjes gedaan, voetbal, frisbee en Bram (8 jaar) op de kop houden. Vooral dat laatste is een leuk spel. Gelukkig vond hij het zelf ook leuk. Die avond heb ik opgepast bij Bram, zoon van Erik. We hebben samen een film gekeken over dinosaurussen en Vikingen, erg spannend. 

Vanavond ga ik weer naar Erik en tref daar Marcel. En dan moet ik weer geroosterde lam eten.

Aankomende donderdag vertrek ik met de trein naar Nederland, waar ik dan vrijdag hoop aan te komen.

Ik kom dan voor twee weken en kijk er erg naar uit!

Zofin Eiland

Het weer is geweldig hier, de zon schijnt elke dag en er is bijna geen wind. Dit betekent dat ik veel tijd buiten probeer door te brengen. Dan gaat mijn dag er ongeveer zo uitzien. 's Ochtend volg ik de colleges en in de middag ga ik naar Zofin Eiland en dan neem ik een studieboek mee. Ook ben ik begonnen met het schrijven van mijn scriptie. Tot nu toe heb ik daarvoor heel veel gelezen, maar nu is het schrijven echt begonnen.

Vandaag is het 1 April en ik heb al een grap met Anna uitgehaald. Ik zei dat er een duif in mijn kamer was gevlogen en ze kwam kijken en ze zei dat de duif al weer wegvlogen was. Toen heb ik gevraagd of ze wist welke dag het was.

Als iemand nog goede ideeën heeft voor een 1 april grap dan hoor ik die graag.

Vandaag wil ik aan een presentatie werken over Jan Amos Comenius (niemand kent deze persoon in Nederland, maar hier is hij heel erg beroemd en hij is ook in Naarden begraven). Mijn presentatie gaat over hem en de tijd die hij doorbrengt in de lage landen. Vanavond hebben we ook een verjaardag van een van onze klasgenoten Kerasa uit Thessaloniki. Zij woont in het beruchte Hostivař, dus ik ben zeer benieuwd hoe dat er uit ziet.

Aankomend weekend wordt het weer heel mooi weer, helaas gaat het in Praag regenen, dus daarom gaan we dan naar Cesky Krumlov. Zondag ga ik waarschijnlijk naar de dierentuin.

Praagse Lente

Blandine, Nina en Johanna zijn klaar voor St. Patrick

Het is eindelijk zover, de Praagse Lente is begonnen. Het meest beroemde seizoen van Praag, maar tot nu toe zonder tanks. Die begint vandaag. En het is ook nog mooi weer, dus het is een goed begin.
Verder hebben we de afgelopen week Sint Patricksday gevierd. Dit is een Iers feest en omdat een van onze huisgenoten half Iers is moesten we dit vieren. We waren helemaal in het groen, net als iedereen.
Ook spelen hoeden een belangrijke rol en moet je een rare hoed op hebben. Al met al we zagen er zeer groen uit.

Afgelopen vrijdag ben ik weer naar een conferentie geweest. Blandine ging ook mee, het was een conferentie over de corruptie in de Tsjechische politiek. Dit was zeer interessant en er waren zeer boeiende mensen. Corruptie is een zeer belangrijk thema in de Tsjechische Republiek. Tijdens de verkiezingen zei elke partij dat ze de corruptie wilden bestrijden. Daardoor denken de mensen ook dat er veel corruptie is, want corruptie is niet te meten. Niemand zal toegeven corrupt te zijn, hoewel het hier normaler gevonden zou worden dan in Nederland. Toch is het moeilijk om corruptie aan te pakken, want er is nu eenmaal die verleiding, hier werd een parallel gemaakt met The Lord of the Rings. Ook zou je, je een geldmachine kunnen voorstellen, die echt geld kan drukken. Als je deze hebt dan wordt de verleiding heel groot om deze te gebruiken en na twee weken is de verleiding nog groter. En de verleiding is eigenlijk nog groter, omdat meestal iemand anders het geld drukt en vraagt of jij het wilt hebben. (natuurlijk moet je daar iets voor terugdoen, maar dat moest je dan sowieso doen). Het probleem is dus zeer gecompliceerd en is dan ook moeilijk op te lossen. 

Verder ben ik bezig om mijn zomervakantie te plannen. De eerste twee weken van mijn vakantie wil ik met Lydia en Jozefina naar Kroatië, Montenegro en Albanië. Hier heb ik erg veel zin in en de vliegtickets zijn al geboekt. Na deze reis kom ik weer terug naar Nederland. Echter het is maar voor een weekend, daarna wil ik weer gaan werken in Duitsland op de camping, waar ik ook erg veel zin in heb, vooral toen ik hoorde dat er kinderen waren die erg graag wilden dat ik terug kwam. Na Duitsland wil ik nog met mijn moeder weg en mijn moeder wil ook met mij weg. Tot nu toe verandert de bestemming nog elke week, dus dit is nog onzeker, maar ook hier heb ik veel zin in.

Ziek

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik geschreven heb. Toch heb ik al veel meegemaakt.
Onder andere het rondleiden van een collega van mijn vader. Dit was erg leuk, we zijn naar Vysehrad geweest en we hadden erg mooi weer. Daarna hebben we heerlijk gegeten in het Louvre.

De volgende dag kwamen ze nog eventjes bij mij langs om een boek te brengen die mijn vader had meegeven. Ze hadden een plastic-tas en ik vroeg of ze al gewinkeld hadden. Nee, nog niet en aan het einde zat er een cadeau voor mij in. Een tosti-ijzer en niet zo maar een, maar een Tefal en van roestvrij staal. Dit was niet nodig geweest, maar toch erg leuk. En we hebben het tosti-ijzer al veel gebruikt en deze maakt lekkere tosti's.

Afgelopen week was wat saaier, ik heb de griep gekregen. Echter deze is alweer bijna weg. En het was een vervelende griep, want elke keer dacht ik dat de griep weg was en een uur later was de griep er weer. Maar de griep heerst echt in Praag, dus ik ben blij dat ik ervan af ben. Verder is er niets bijzonders gebeurt. Wel kan ik mede delen dat ik met Pasen naar Nederland kom, waar ik erg naar uit kijk.

Wintersport

Afgelopen weekend ben ik voor het eerst op wintersport geweest. Het is koud, heet, nat, het doet pijn, het is eng, maar het is ontzettend gaaf! En het is snowboarden.

Een van de weinige momenten dat ik rechtop stond.

Op woensdag vertrok ik samen met Vitek naar Hradec Kralové. Hier gingen we eerst naar zijn ouders, waar we overladen werden met eten en drinken. Na het diner zei de moeder van Vitek: 'Jullie zien er hongerig uit.' En toen ging ze eieren bakken, ik heb haar dan vooral in de keuken gezien. De volgende dag gingen we naar het busstation van Hradec Kralové waar we al werden opgewacht door de jeugdgroep van de kerk met wie we naar de bergen gingen. Het waren allemaal Tsjechen, dus ik moest ook af en toe Tsjechisch praten. Het was voor mij heel bijzonder om met een bus de bergen in te rijden en dan de sneeuw tegemoet te gaan. We kwamen uit bij een heel mooi huisje dat aan een beekje lag en waar wij zouden verblijven. De bedden waren niet comfortabel en de wasmogelijkheden waar ook niet echt heel goed, maar het was wel heel groot en we hadden een goede keuken en het was gezellig.

Vitek en ik met snowboards

De eerste dag hebben we direct een wandeling gemaakt in de bergen. Voor de Tsjechen was dit alles vrij normaal, maar voor mij was het toch heel bijzonder. Er werd elke avond goed gekookt en lekker gegeten. De volgende dag was voor mij nog spannender, want ik zal voor het eerst in de bergen gaan snowboarden. Voor de Tsjechen was het heel raar dat je in Nederland indoor kan snowboarden en daar had ik al twee uur ervaring. Vitek had dan ook gezegd dat ik gewoon de berg af moest gaan, dus met een paar van zijn vrienden ging ik de berg af en ik ging snel en nog sneller. En hoe ik moest remmen wist ik niet, uiteindelijk maar gevallen. De vrienden van Vitek waren het niet met hem eens en zeiden dat ik maar een paar lessen moest gaan volgen en dit was ik met hun eens.

Het weerwolvenspel

De hele groep bij het huisje

Dus toen ging ik naar een Škola, en ik vroeg om een leraar die Duits of Engels sprak en ze zeiden dat die er was en dat die beide talen sprak. Nou dat klopt, hij sprak Engels en Duits door elkaar. Maar gelukkig begreep ik het, hoewel hij knieën strekken en buigen door elkaar haalde. En toen kwam Vitek eraan en zei dat we na mijn les de berg afgingen. OK. Eerst mocht ik een pauze, want het was erg vermoeiend. En toen samen met Vitek naar boven, waar ik pas de stoeltjeslift uitkwam toen de lift alweer op de terugweg was en ik niet echt goed terecht kwam. De lift werd stilgezet, maar gelukkig was er niets met mij aan de hand. En toen weer naar beneden, gelukkig had ik nu geleerd hoe ik moest stoppen en dat ging aardig goed, dus ik ging remmend de berg af. Vitek was een erg goede leraar.

Ook hierna ging het steeds beter en kon ik steeds beter controle houden over mijn board en ik durfde ook steeds iets sneller. Wel vond ik achteruit snowboarden op een of andere manier plezieriger dan vooruit. Dan hoef je namelijk niet de diepte in te kijken. Op sommige stukken had ik het idee dat ik echt snel ging, maar toen ik de video terugzag, vond ik dat het er toch een beetje sloom uitzag. Toch vond ik het heel gaaf!

Eten bij de familie Hlasek

Ook 's avonds was het heel gezellig en we hebben veel spelletjes gespeeld en er was twee keer een lezing van een predikant wat erg interessant was. Ook heb ik geprobeerd om het weerwolvenspel in het Tsjechisch uit te leggen en te leiden, maar dit was helaas te moeilijk. In het Engels was het gelukkig ook een groot succes en we hebben dat nog meerdere avonden gespeeld.

Na de wintersport weer terug naar de ouders van Vitek waar we weer heel veel eten kregen en drinken. Ik kreeg aan het einde nog een fles wijn uit hun wijnkelder en ik mocht nog een keer terug komen. De terugreis naar Praag was minder comfortabel. Op de een of andere manier doet een bus er 2 uur over om 80 kilometer af te leggen en de trein schijnt nog langzamer te zijn. Helaas moest ik die twee uur op de grond doorbrengen en na de spierpijn van de wintersport was dat niet heel prettig.


Als de vrienden van Vitek dit ook lezen dan bedankt voor het weekend!

Berlijn

Afgelopen donderdag ben ik naar Berlijn vertrokken. Helaas heb ik geen foto's, want onderweg kwam ik er achter dat de camera het niet deed. Ik zal alles zo beeldig mogelijk proberen te vertellen. We vertrokken donderdagochtend zeer vroeg, toch was ik al klaar wakker. Net over de grens werden we aangehouden door de Polizei, we moesten ons paspoort laten zien. Helaas Jozefina had die niet meegenomen, gelukkig kon ze met haar biebpas van de universiteitsbibliotheek in Chicago toch de grens over, het waren aardige politieagenten.

In het hostel aangekomen, Generator, een echte hostelfabriek, kregen we een kamer voor 8 personen. Ik had toch echt een kamer voor vier geboekt, onze eigen kamer en die wilde ik dan ook. Dus naar beneden en er bleek geen kamer meer vrij te zijn, dus ik zei dat ik het hier niet bij liet zitten. Toen heb ik de ANWB gebeld en die zouden alles gaan regelen. Helaas/gelukkig was het hostel vol en moesten ze op zoek gaan naar een andere accommodatie, waarbij wij al eisen gingen stellen aan de eigen accommodatie, eerst zouden we in het IBIS terecht komen en al gauw het Kempinski, maar dan wel met iedereen een eigen badkamer met jacuzzi. Ja, je bent een weekend weg of niet. We hadden de bagage al naar het Kempinski gebracht en toen belde de ANWB dat ze toch een plaatsje hadden kunnen regelen in ons eigen hostel, helaas zonder jacuzzi, maar wel in onze eigen kamer.

Na weer terug te zijn geweest in het hostel, gingen we naar de Rijksdag. Hier werden we voor terroristen aangezien, omdat het code rood was en we niet rond reden in een grote zwarte mercedes. We mochten er dus niet in. De politie zelf nam het allemaal niet zo serieus. Verder was het DDR-museum heel erg interessant. Dit was een klein museum, maar we hebben elke letter gelezen en de tentoonstelling was ook heel toegankelijk gemaakt. Er zat zeer veel humor in en ook de Duitsers die we gesproken hebben en de DDR hebben meegemaakt gaan daar zeer luchtig mee om. Nu hadden de mensen het in de DDR niet heel slecht. Jozefina uit Albanië had geloof ik een beetje moeite dat het communisme met zoveel humor werd tentoongesteld. Volgens mij komt dit ook, omdat de Duitsers het niet echt heel slecht hebben gehad. Hoewel ze het misschien wel het moeilijkst hebben gehad, omdat ze als land ook van elkaar gescheiden waren en altijd het vergelijk hadden met hun rijke landgenoten, waar het slechte imperialisme was, maar waar de mensen op een of andere manier toch in betere auto's rond reden en waar ze ook chocola hadden die niet naar karton smaakt.

Een ander hoogtepunt in Berlijn is het KaDeWe, het Kaufhaus des Westens. Geweldig! Op de zesde verdieping (eten) ben je in de zevende hemel. Zo veel delicatessen die je overal mag proberen en dan eigenlijk ook moet kopen. We hebben daar taart gegeten en elke hap was geweldig en nog wat luxe producten ingeslagen om mee te nemen naar Praag. (kaas en drop)

De terugreis was goed en we zijn niet meer aangehouden door de politie, dus we konden in een keer doorrijden naar huis, waar ik niet lang zal blijven, want woensdag dat is alweer morgen, ga ik naar Hradec Kralové. Het huis van mijn huisgenoot, vanaf daar gaan we de volgende dag op wintersport ergens in de bergen van Tsjechië, maar ik weet nog niet waar. Ook is iedereen Tsjechisch, dus dan moet ik een heel weekend alleen Tsjechisch spreken wat natuurlijk ook een goede oefening is. Ik ben van plan om het weerwolvenspel in het Tsjechisch te gaan doen. Vlkodlaci! In mijn volgens bericht horen jullie of dat gelukt is.

Othello

Afgelopen week is er niet veel bijzonders gebeurt, het leven gaat gewoon zijn gangetje. Wel ben ik voor het eerst bij een ballet geweest. Dit was Othello. Othello hebben we ook op de middelbare school gespeeld met drama, dus ik dacht dat het misschien wel leuk zou zijn om deze in een echt theater te zien.
Helaas was het niet echt leuk, waarschijnlijk omdat het stuk niet geschikt is voor ballet of dat ik ballet niet leuk vind. Dat weet ik niet.

Verder ben ik nog steeds bezig met het schrijven van mijn werkstuk, die ik vandaag heb afgerond. Alleen de conclusie moet over, want daar ben ik nog niet tevreden over. Ook ben ik begonnen met me in te lezen voor mijn bachelorscriptie en daarvoor lees ik onder andere een boek over de geschiedenis van Europa na de Tweede Wereldoorlog. Ik ben ongeveer bij bladzijde 300 en we zijn nog niet verder dan 1948, misschien dat dit hele lange jaren waren. Maar het boek is ongelooflijk interessant en benoemt zeer veel verschillende thema's. Het boek leest als een thriller. En op de middelbare school vond ik de Tweede Wereldoorlog altijd een beetje te veel benoemd, maar nu kan ik daar op terug komen. Deze oorlog heeft namelijk het huidige Europa gevormd en veel van de rest van de wereld en dan niet alleen op politiek niveau.

Ook hebben we gisteren een nieuwe bewoner op onze verdieping. Ze komt uit Engeland en ze praat de hele tijd. Gelukkig houdt ze van schoonmaken en ruikt de hele vijfde verdieping naar schoonmaakmiddel. Ik hoop dat er snel nog meer medebewoners komen, want het is nu wel erg leeg. Nina vertelde dat ze op donderdag weer zou terugkomen en zij is bijna een maand in Duitsland geweest. Ik zal haar dan niet zien, want dan ga ik naar Duitsland. Ik ga naar de stad die jaren verdeeld is door oost en west. Ich bin ein Berliner.

Bier en Tsjechië

Dit was een filmpje die mijn huisgenoot liet zien en die jullie ook moeten zien:

Weekend met Janice, Tom en Sarah

Na Wenen ben ik druk bezig geweest met mijn werkstuk over een Duitse predikant in het Sudetenland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is erg veel werk, maar het is erg leuk om er aan te werken.

Iets anders opvallends wat ik hoorde was dat de Tsjechische mensen denken dat de Nederlanders die hier wonen geld krijgen van de Nederlandse overheid om hier een huis te kopen. Dit is omdat Nederland bang is dat zij in de toekomst overstroomt en daarom willen ze dat hun bevolking een huis in het buitenland heeft, dus subsidieert de Nederlandse overheid dit.

Dit vond ik erg grappig en wilde ik graag met jullie delen.

Ook heb ik de afgelopen van veel mensen afscheid moeten nemen, het was het einde van het semester en veel vrienden gingen weer terug naar hun eigen land, maar we weten dat we elkaar weer een keer terug zien. Het was de afgelopen dagend dan ook erg rustig in mijn huis, ook omdat de Tsjechen vakantie hadden en zelfs in de stad was het ongelooflijk rustig.

Dit zijn wij in het theehuis

Gelukkig kwamen er dan ook vrienden uit Nederland, wat erg leuk was. Ik heb ze opgehaald van het vliegveld met de limousine, dat wilden ze graag dus dan doe je dat. Toch zijn die anders dan in Nederland, bij ons in Tsjechië noemen ze de limousines namelijk autobus. Maar ze zijn wel comfortabel en rijden frequent. 

Ook hadden ze natuurlijk het geluk dat ze in een prachtig penthouse mochten verblijven en het was erg handig dat ik drie badkamers heb. Ik was altijd als eerst wakker en Tom, Janice en Sarah konden dan tegelijk douchen zodat we niet op elkaar hoefden te wachten. Het was toch opvallend hoe vertrouwd het was om elkaar te zien. We hebben veel tijd doorgebracht met eten, koken en spelletjes spelen. Ook werd er door ons veel taart gegeten. 

Het was kortweg een heel erg leuk weekend en daar bedank ik ze dan ook graag voor, dus bij deze Bedankt. 

Ook heb ik afgelopen week iets vreemds meegemaakt. In de ochtend kwam de conciërge met twee mensen bij mij aan de deur om te vragen of ik in Maart mijn kamer uit zou willen, omdat deze twee mensen graag in mijn kamer zouden willen wonen. Ik snap natuurlijk dat mensen in mijn kamer willen wonen, maar ik wil er ook graag zelf wonen. Ik zei dat ik er nog even over na zou denken en toen ik goed wakker was, heb ik besloten om gewoon zelf in mijn kamer te blijven wonen.

Aankomende week ga ik weer verder werken aan mijn werkstuk en ik hoop een begin te maken aan mijn scriptie.

Weekend Wenen

Het hotel waar we overnachtten.

Zoals jullie hier kunnen lezen, ben ik dus in Wenen geweest. Helaas heb ik hierdoor wel de eerste Praagse Lente van het jaar gemist, want het weer hier was schitterend, het was echt heel erg warm en zelfs in  de avonden koelde het niet heel erg af. Met de zon erbij was Wenen misschien nog wel mooier. Ik ging samen met Marcel naar Wenen en we vertrokken samen om 6.38 uur vanuit Praag met de trein naar Wenen. Voor de middag waren we in Wenen. We konden geen taxi vinden, dus toen moesten we de metro nemen naar het hotel, wat uiteindelijk natuurlijk veel leuker is dan een taxi. In het metrostation werden we al begroet door de Weense Wals, met kon daar naar het Opera Toilet en de muziek daarvan galmde door het hele station.

Uiteindelijk waren we bij het hotel aangekomen en dit was een zeer luxueus hotel, het zag er erg stijlvol uit en het was ook nog eens heel mooi gelegen. Ook de kamer was zeer groot en ik vond het leuk om weer eventjes naar de televisie te kunnen kijken en weer in een goed bed te slapen. Dat heb ik in Praag niet. Nadat iemand voor ons de koffers naar de kamer had gebracht (die ik een fooi moest geven en Marcel zei dat 10 euro normaal was) gingen we naar Schloss Schoennbrunn, gelukkig werden we zeer vriendelijk door het hotelpersoneel uitgezwaaid. Schloss Schoenbrunn is ongelooflijk groot, er is ongelooflijk veel weelde en het is ongelooflijk dat er ooit iemand heeft gewoond. Toch is het erg raar dat wij nu naar iemands huis staan te kijken en dat wij het leuk vinden om de wc van de keizer te zien. Het is wel allemaal ontzettend interessant en het is raar om te bedenken dat Oostenrijk een eeuw geleden nog een heel groot rijk was, zelfs een van de belangrijkste grootmachten in Europa. Nu is het slechts een klein land, maar er is nog steeds veel glorie te zien van de tijd dat Oostenrijk een grootmacht was.

Het gigantische paleis van de Habsburgers

Verder hebben we natuurlijk alle bekende gebouwen gezien die we in Wenen konden vinden. Ook culinair hebben we ons aan de Oostenrijkse gewoontes gehouden: Sachertorte, Wiener Melange, Wiener Schnitzel, enz. Het leukste om te zien vond ik waarschijnlijk de Naschermarkt. Hier heb je oorspronkelijk de markt waar alle producten uit het Oostenrijk-Hongaarse rijk verkocht worden. Tegenwoordig is er nog meer aanbod en het is een beleving van geuren, kleuren, proeven en gezelligheid. Een geweldige markt. Ook het Leopold museum was erg mooi om te zien, qua architectuur, maar ook de kunst die aangeboden wordt.

Verschil Praag-Wenen
Ik vind dat ik even een vergelijking moet maken tussen Praag en Wenen. Praag is een stad die de gouden periode had in de Middeleeuwen en dat zie je nog steeds. Verder kun je in Praag echt zien dat het communistisch is geweest, terwijl het toch veel kapitalistischer is dan Wenen. Wenen heeft heel duidelijk onder de Habsburgse keizers een bloeiperiode gehad en de gebouwen zijn echt enorm, ook kun je zien dat Wenen de hoofdstad was van een veel groter rijk. Er was in Wenen gewoonweg veel meer geld, er zijn zoveel grote, enorm mooie klassieke gebouwen. Ook kan men in Wenen beter winkelen, de mensen zien er stijlvoller uit en het is in Wenen ook veel goedkoper. Praag is qua winkelen duur en er is minder aanbod.

Vergelijking Hoogeveen-Wenen-Praag

Een prachtig schilderij van Kadinsky

Qua winkelen kan men dus goed terecht in Wenen. Echter er is een nadeel: het gaat allemaal zo snel dicht in Wenen. Om 6 uur was er bijna geen winkel meer open en geen supermarkt. Voor iets te eten moest je een restaurant in gaan, een broodje kopen aan de straat is bijna onmogelijk. In Praag is alles tot zeer laat geopend. Dan zondagochtend: In Wenen was de grootste winkelstraat leeg, het leek alsof we in Hoogeveen rondliepen, je kon een speld horen vallen. In Praag hoef je er geen rekening mee te houden en is alles gewoon altijd open. En dat is toch wel heel fijn!

Op zondag moesten we al weer naar huis en het is toch altijd fijn om weer naar zo'n mooie stad als Praag te mogen terugkeren. In Praag had ik geen tijd om mijn spullen uit te pakken, want de zelfde avond zouden we nog de verjaardag van Erik vieren. We hadden een boek meegenomen en hadden gezegd dat we het graag eens met hem over bladzijde 24 wilden hebben volgende week. Erik was erg blij met zijn kookboek over de Oostenrijkse keuken.

Een heerlijke Wiener Schnitzel

Aankomende weken heb ik geen college, maar we hebben een soort toetstenweek. Helaas heb ik geen toetsen, ik moet echter wel een werkstuk schrijven en dit wordt een biografie. We moeten hiervoor veel naar het archief en het is leuk om veel oude documenten door te kijken. Verder heb ik al 20 ECTS binnen en aan het einde van dit semester, met dit werkstuk hoop ik 32 ECTS te hebben gehaald.

In mijn volgende blog komen de antwoorden van mijn Tsjechische Woordenquiz 2.

Tsechische woordenquiz 2

Vorige keer was de Tsjechische woordenquiz zeer populair en daarom heb ik weer wat nieuwe woorden proberen te verzamelen voor jullie. Het wordt natuurlijk steeds moeilijker maar er zijn af en toe nog leuke verrassingen bij. Ik ben natuurlijk ook weer zeer benieuwd of jullie er wat van kunnen maken. Laat het me gerust op een of andere manier weten. Heel veel succes:

1. žirafa
2. kuskus
3. šampon
4. švetr
5. anděl 
6. šéf
7. šimpanz
8. ďábel


Nummer 8 is misschien lastig, maar heeft iets te maken met nummer 5. Nu moet het vast wel lukken.
Op mijn volgende bericht zal ik weer iets over mijn belevenissen vertellen, waarschijnlijk over wat ik in 9. Vídeň meemaak. Waar ga ik naartoe?

Terugreis, Oud en Nieuw, En het eerste resultaat

Allereerst iedereen een heel goed Nieuw Jaar. Ik ben weer in Praag en ik heb een zeer goede tijd in Nederland gehad. Toch is het erg fijn om weer in Praag te zijn en ik heb ondertussen alweer veel meegemaakt.

Allereerst bij aankomst Oud en Nieuw inkopen gedaan, ik was verantwoordelijk voor het dessert en heb gigantisch veel Tiramisu gemaakt, die erg lekker was, dus alles is opgegeten. De jaarwisseling zelf heb ik gevierd bij Erik, hier was Marcel ook bij en er was nog een Erik. We hebben eerst lekker gegeten en leuke gesprekken gehad. Om half een begonnen andere vrienden echter te vragen waar ik was, waar ik bleef. Gelukkig was ik om twee uur bij deze vrienden en hebben we hier nog een beetje het nieuwe jaar gevierd.

Ik was al om zes uur thuis, de volgende ochtend zo'n vier uur later ben ik opgestaan en bleek ik 86 nieuwe berichten in mijn telefoon te hebben, ik dacht nu heeft iedereen mij een goed nieuwjaar gewenst en ik niemand. Echter 85 waren van Vodafone dat ik geen geld meer had en ze willen mij blijkbaar erg graag als klant hebben. En toen bleek dat Tsjechië toch nog een beetje communistisch was (laat ze het niet horen), waar gebrek aan alles is, in de Vodafoneshop hadden ze namelijk geen beltegoed meer, ze waren uitverkocht. Ik dacht echt, waarom hebben jullie dan de winkel vanochtend geopend.

Het trappenhuis in het Nationaal Museum

Het Nationaal Museum van buiten.

Verder heb ik nog twee musea bezocht, eerst het Sternberg Palace, waar we les kregen in Iconen en hoe die gebruikt werden in de verering van God. Het was erg leuk dat we zo'n uitstapje konden maken. Daarnaast ben ik eindelijk in het Nationaal Museum geweest, dit is gratis op de eerste donderdag van de maand. Toch was het niet heel druk. Hier was een mooie tentoonstelling van stenen, skeletten en opgezette dieren en nog meer stenen. Als je niet van stenen houdt is het toch de moeite waard om het mooie gebouw te bewonderen en vanuit dit museum heb je ook een schitterend uitzicht op Praag. Het leek mij een ideaal gebouw om te wonen.

Etalage met stenen

Het Nationaal Museum in een van de zalen.

Vandaag heb ik tevens het eerste resultaat gekregen van een half jaar zwoegen (=studeren), en de docent maakte de grap dat ik een F (dit is het slechtste) had en ik bedankte hem en zei dat dit in Nederland het beste was, wat je kon krijgen, de meeste landen hebben andere systemen. Gelukkig heeft de docent een A gegeven wat het beste resultaat in Tsjechië is.

Op mijn volgende blog hoop ik weer een woordenquiz te houden, ik heb weer hele leuke woorden gevonden en ben benieuwd of jullie die ook kunnen raden.