Intro en Tsjechische les

Document van de stichting van onze universiteit in 1348.
Karlova Univerzita

Deze titel is misschien raar, omdat de intro vooral uit Tsjechische les bestaat. We krijgen vier uur Tsjechische les per dag. Afgelopen dinsdag heeft de leraar alleen in het Tsjechisch met ons gesproken en dat ging vrij aardig, het was goed te volgen. Natuurlijk wist deze docent welke woorden we kennen en hij gebruikte erg veel gebaren en sprak zeer langzaam, maar het was geheel in het Tsjechisch. Aankomende vrijdag krijgen we de een toets Tsjechisch en daarmee kunnen we direct onze eerste punten halen.

Het kasteel van sneeuwwitje. 

De rest van de intro bestaat uit het bekijken van Praag, verschillende wijken, parken en uitzichtpunten.
We zijn onder andere wezen kijken bij de woning van Jan Hus, en hier hebben we ook een document gezien waarmee onze universiteit is gesticht door Karel IV. Een van de belangrijkste Tsjechen en ook een van de bekendste. Verder zijn we nog naar een park net buiten Praag geweest, wat ook erg leuk was, omdat we toen ook door de buitenwijken van Praag kwamen. Waar ik woon zijn alle huizen en gebouwen nog mooi en ook de aangrenzende wijken hebben nog mooie gebouwen, maar als je in de buitenwijken komt dan zie je ook de echte communistische prefab-wijken, wat toch wel indrukwekkend is om te zien. Hoewel het in Praag geloof ik nog wel meevalt. Het park waar we toen heen gingen was voor studenten van een soort landbouwuniversiteit. Het kasteeltje dat erbij was, maakte het geheel tot een sprookje. Zie ook de foto, hier kan sneeuwwitje wonen.

Hetzelfde kasteel.

Een van de Sovjet gebouwen.

De Sovjet Unie voor eeuwig?

In het weekend waren we dan vrij, er was niets gepland voor de intro, er was zelfs geen Tsjechische les. Een van mijn huisgenoten, Jennifer, vroeg om met vrienden uit Duitsland naar een festival niet ver van Praag. Ik ben toen meegegaan en heb daar de Tsjechen op een andere manier leren kennen. Het was voor mij iets te alternatief. Iedereen zag er zeer alternatief uit en de muziek (of lawaai) was ook zeer alternatief. Volgens mij vonden de vrienden van Jennifer het ook iets te alternatief, dus zijn we een beetje op het terrein eromheen gaan rond kijken. Dit was zeer interessant, want het festival was op een oude Sovjet legerbasis. Ook kwam je onderweg mensen tegen die zich creatief wilden uiten en de muren van de vervallen sovjet gebouwen in de

De Eiffeltoren in Praag, deze kunnen we
ook zien vanaf onze keuken.

bijzonderste kleuren gingen schilderen. Dit hadden de Sovjets 25 jaar geleden moeten weten! Ook kwamen we bij een hangar, die zeer vervallen was, waarop in het Tsjechisch en het Russisch stond: De Sovjet Unie voor eeuwig! Ondanks dat ik het festival niet leuk vond, was het dan toch nog een geslaagde dag. Toen we weer in Praag aankwamen, namen we per ongeluk met geluk de verkeerde tram. Door de verkeerde tram te nemen kwamen we namelijk bij een pleintje waar een markt was, een middeleeuwse markt. Hier werden allemaal middeleeuwse lekkernijen, kleding, speelgoed, enz. verkocht. Ook was er een show waar met vuur werd gegooid. Wat door de kerk op de achtergrond een erg mooi gezicht was. De volgende dag was het zondag en heb ik niet veel gedaan. 's Avonds ben ik nog wel met Marcel bij Erik op visite geweest, hier hebben we gediscussieerd over onder andere de Nederlandse politiek. De week daarna was het nog steeds intro en hebben we nog verschillende zaken bezocht. Waaronder een park, waar ook de Eiffeltoren van Praag is te vinden. Deze had ik in Parijs nog niet beklommen, dus dan moet je maar de namaak Eiffeltoren beklimmen. Deze Eiffeltoren kunnen we trouwens ook zien vanuit de keuken in mijn studentenhuis. Ook waren hier lachspiegels die al meer dan honderd jaar oud waren, met een spiegeldoolhof.

Uitzicht vanuit de Eiffeltoren in Praag.

Het programma van de intro is alleen overdag, de avond zijn we vrij en kunnen we zelf invullen. Vaak maken we dan huiswerk, we gaan Praag in of we zitten met een paar in de keuken. De dagen gaan snel. Maar afgelopen dinsdag hadden we nog niets gepland en het was half zeven, omdat het theater dichtbij
is, hebben we informatie van dit theater (narodni divadlo, het nationaal theater). Het is ongelooflijk dat we zo'n mooi gebouw, zo dichtbij hebben. In de informatie zagen we dat er die dinsdag om zeven uur een opera was: La Traviata van Verdi. We hebben toen snel nette kleren aangedaan en zijn naar het theater gelopen. Hier waren we dan vijf minuten later. Wat een schitterend gebouw is dit van binnen en wat is het leuk om een opera mee te maken. Ook het publiek is heel verschillend en leuk om naar te kijken. Er zitten Tsjechen bij die heel deftig gekleed gaan, maar ook Japanse toeristen met de camera's.
Omdat het zo dichtbij is kunnen we dus ook vaker naar het theater gaan en het is leuk dat je gauw weer thuis bent. Ik hoop dus gauw over andere opera's en toneelstukken te kunnen schrijven.

Uitzicht op de Vltva vanuit de Eiffeltoren in Praag. 

Het lijkt dus heel goed te gaan in Praag, toch is er ook een ding die wat minder goed gaat. Vandaag zijn we voor de derde keer naar het bureau gegaan waar we onze emigratieformulieren moeten regelen. Dit is een bureau voor emigratie, het is dus iets tussen meerdere landen en dus internationaal. Op dat bureau moeten toch duizenden mensen per jaar komen om te emigreren naar Tsjechië. We hadden een nummertje getrokken en toen waren we na twee uur wachten aan de beurt. We hadden volgens hun niet de juiste papieren bij ons, ook mochten de papieren niet ouder zijn dan 90 dagen, ze moesten in het Tsjechisch zijn en we moesten iemand meenemen die Tsjechisch spreekt. De eerste zaken zijn de wet, dat begrijp ik en ik meende dat we dit goed op orde hadden, echter zij meenden anders. Maar dat je op een emigratie kantoor, waar allemaal vlaggetjes hangen van de Europese Unie en van vele landen alleen maar Tsjechisch kan praten dat heeft mij toch hoogst verbaasd. Er werkte op dat kantoor niemand die Engels of Duits sprak. Ik hoop dat het de volgende keer wel gaat lukken.

Morgen hebben we de Toets Tsjechisch en ik hoop jullie dan te berichten dat dit zeer goed is gegaan en dat mijn eerste punten binnen zijn.