Week met mijn familie

Afgelopen week, weekend waren mijn ouders en broer in Praag. Dat betekende dat ik de hele week de gids was. Als eerst kwamen mijn ouders aan op het vliegveld, wat spannender is dan ik had verwacht. Op een gegeven moment komen er nederlands sprekenden en dan weet je dat het niet lang meer duurt. Uiteindelijk kwamen ze dan tevoorschijn, toch een half uur te laat. (Waarschijnlijk file). Bij het hotel aangekomen bleek de kamer niet zeer ruim (het was een normale kamer), na iets langer te hebben gekeken bleek dat er nog een woonkamer bij zat en dat er twee badkamers waren. Het was dus superluxe en ook voor mij was de afgelopen week superluxe, omdat ik lekker verwend ben door mijn ouders en ik ben dan ook kilo's aangekomen en ook voor de komende weken heb ik nog sinterklaas snoepgoed.

In de Skoda voor het ontvangstgebouw van de staat!

Mijn broer kwam een dag later met de trein en sliep in mijn appartement, waar hij zijn eigen kamer had, helaas geen eigen badkamer, die moest hij met mij delen. De eerste dag zouden we de joodse wijk bezoeken, maar we hebben direct het programma omgegooid door in een skoda uit 1920 te gaan zitten en daarin een rondrit te maken. Dit was wel heel erg gaaf! We werden in deze auto erg veel gefotografeerd, want andere toeristen vonden het ook heel bijzonder om te zien.

Verder hebben we natuurlijk alle toeristische plekken van Praag bezocht en hebben we veel lekker gegeten. Op zaterdag had ik als verrassing goede tickets voor de opera Aida van Verdi, wat misschien niet echt geliefd is bij mijn familie, maar ze vonden het wel heel bijzonder om in zo'n mooi gebouw een opera bij te wonen.

50!!!

Een van de andere hoogtepunten was natuurlijk de verjaardag van mijn moeder. Helaas was mijn broer alweer vertrokken naar Nederland, maar toch hebben we nog een feestje gebouwd. De hele week heeft de hotelkamer met verkeersborden volgehangen, zie de foto. Ook heeft mijn moeder op de dag zelf rondgelopen met een button, waarop stond dat ze vijftig was geworden. Omdat een week in Praag erg lang was, had ik besloten om die dag een stadje buiten Praag te bezoeken, het werd Kutna Hora. Dit plaatsje scheen heel mooi te zijn. Helaas was het weer heel slecht en toen we het station uitkwamen, waren we eigenlijk een beetje verrast. Heel mooi was het niet, dit was meer hoe we Oost-Europa altijd voorstellen. Na een half uurtje met de bus kwamen we echter in het centrum en ik heb met mijn ouders besloten dat het er in de zomer heel mooi uitziet en dat het dan heel gezellig is. Toch hebben we een erg leuke dag gehad.

Momenteel zijn mijn ouders weer op weg naar Nederland, als het goed is vliegen ze nu ergens boven Duitsland en voor mij is het gewone leven weer begonnen. Pap, mam en Ralph bedankt voor de leuke week!

aankomend weekend

Het leven in Praag gaat ondertussen zijn gewone gangetje, wel is de winter nu echt gekomen. Hoewel ik dit al eerder dacht en het afgelopen weekend toch nog 18 graden was geworden. Helaas verwacht ik voor komend weekend wat slechter weer en dit is extra jammer, want er komt hoog bezoek.

De eerste delegatie komt aan op donderdag en worden door mij persoonlijk op gehaald van de luchthaven, dit zijn mijn ouders. De tweede delegatie komt op vrijdag en wordt ook door mij persoonlijk opgehaald op het centraal station en deze delegatie bestaat uit mijn  broer.

Mijn broer krijgt daarbij de eer om bij mij in mijn appartement te verblijven, terwijl mijn ouders het met een minder verblijf moeten doen: het hotel Pariz. Hoewel iedereen in Praag toch zeer onder de indruk is als ik zeg dat mijn ouders daar verblijven. En het is ook een zeer mooi hotel en de mensen zijn erg vriendelijk.  

• Hoe ik dat weet?
• Ik ben er al geweest.
• Waarom ik er al ben geweest?
• Mijn moeder viert in Praag haar verjaardag en dat kan natuurlijk niet in een gewone hotelkamer.

Meer kan ik helaas niet zeggen, want het gevaar bestaat natuurlijk dat mijn moeder de blog nog voor morgen gaat lezen. Lezer, wilt u meer weten dan verwijs ik uw gewoon door naar mijn blog van volgende week.

En als mijn ouders dit nog lezen en mijn broer: Een goede reis naar Hoofdstad Praag!

Presentatie: de ondergang van een christelijk Hongarije 1919-1944

Afgelopen maandag had ik mijn presentatie over de ondergang van een christelijk Hongarije en dit ging vooral over het antisemitisme van de hongaarse kerken tegen de Joden. Bijzonder en bijzonder moeilijk aan deze presentatie was dat het in het Duits was. Op zich niet een groot probleem, alleen mijn bronnen waren in het Engels. Toch was het gelukt en was ik zeer tevreden over de presentatie.

Erg verrassend voor mijzelf was dat het antisemitisme in Hongarije veel eerder was dan in andere delen van Europa. Dit is extra verrassend door het feit dat de Hongaren voor de Eerste Wereldoorlog juist zo liberaal waren ook ten opzichte van de Joden. Er woonden dan ook zeer veel Joden in Boedapest, o.a. nog te zien aan de vele synagogen daar en ook de grootste synagoge van Europa en de tweede van de wereld.
Echter na de Eerste Wereldoorlog kwam er een ommekeer en waren het vooral de kerken die antisemitisch waren. Zij wilden terug naar een christelijk Hongarije, zoals het 1000 jaar geleden ook gesticht was. Ze gebruikten de geschiedenis om de toekomst te rechtvaardigen. Eigenlijk onmogelijk, want Hongarije was daarvoor Heidens hebben die dan niet de eerste rechten en ook de Moslims hebben 145 jaar over Hongarije geheerst.

Echter voor de kerken had het antisemitisme ook grenzen. Voor de kerken was het Jodendom een religie en de Joden werden niet gezien als ras, zoals in Duitsland. Ook was de kerk bang dat de staat ging bepalen wat religieus was. Echter in 1944 deden de kerken weinig tegen de transporten van de hongaarse Joden naar Auswitz, wat voor de kerken toch te ver ging, maar de staat bepaalde hier wie een Jood was.

Aan het einde van mijn presentatie had ik dan nog twee discussiepunten die gerelateerd zijn aan de hongaarse situatie en ook aan het huidige Europa. Misschien mooi om even bij stil te staan:

- Tegenwoordig wordt gesproken over een Joods-christelijk Europa, zoals de Hongaren dit deden over een christelijk Hongarije. Kunnen wij met het verleden het heden en de toekomst legitimeren?
- De hongaarse kerken waren bang dat de staat ging bepalen wie religieus waren en wie niet. Toch moet ook in het heden de staat een positie innemen t.o.v. religie. De staat heeft namelijk in de maatschappij te maken met religie en moet er een mening overgegeven of er naar handelen. Maar mag de staat bepalen wat religieus is en wat niet of moet de staat dit?

Toch interessant en nuttig om vanuit een situatie in het verleden dan zo naar het heden te kijken, wij weten namelijk allemaal wat er door het streven naar een christelijk Hongarije met de Joden is gebeurd!

Boedapest

Ons reisgezelschap, helaas niet compleet.

Woensdag was het een moeilijke dag om de colleges te volgen, met mijn hoofd was ik al in Boedapest. Na het vak hermeneutiek had ik 1 uur om de bus te bereiken, die ons naar Boedapest zal brengen. Vanuit ons huis gingen we met z'n tweeën, Katharina en ik, verder gingen er nog vijf anderen mee en dit was een mooi reisgezelschap. Om de een of andere reden vertrokken we met veel kabaal, ik weet ook niet waarom, ik denk, omdat iedereen een lang en leuk weekend zou krijgen. In ons huis gingen er nog meer een weekend weg, naar andere bestemmingen.

Het geweldige uitzicht vanuit het
vissersbastion op het parlement.

De busreis was geweldig, om de een of andere reden zijn de treinen in Oost-Europa langzamer dan bij ons in het Westen en is de bus sneller. (Tsjechen vinden het niet leuk om te horen dat ze Oost-Europa zijn, dus om ze te plezieren kun je het beter hebben over Centraal-Europa) Ook is de bus erg comfortabel, lederen bekleding, televisie en er kwam drie keer een stewardess langs om drinken aan te bieden, wat inbegrepen was bij de prijs. De reis begon dus erg goed.

Bij nacht kwamen we aan in Boedapest en direct is te zien dat het een totaal andere stad is in vergelijking met Praag. Boedapest is een modernere stad qua indeling, de straten zijn echte avenues. Terwijl de straten in Praag echt Middeleeuws zijn. Daarnaast zijn er in Boedapest veel meer zwervers dan in Praag en is het openbaar vervoer erg verouderd, het metrostelsel in Boedapest is het oudste van het vasteland van Europa en dat is te zien! Wat wel gelijk is aan Boedapest en Praag is dat ze in beide steden verrassend goed kunnen koken, het eten is in beide steden erg goed.

Het vissersbastion.

In Boedapest hebben we natuurlijk alle toeristische attracties bekeken die er in de stad te vinden zijn. Voor mij was het bezoek aan de Joodse wijk erg nuttig, omdat ik volgende week een presentatie heb over de verhoudingen van de christenen t.o.v. de Joden in Hongarije en in Boedapest staat de grootste synagoge van Europa. Wat ik ook erg mooi vond om te zien was dat er ook Turkse invloeden waren in de architectuur, de Turken hebben voor de poorten van Wenen gestaan en hebben dus over Boedapest geheerst, dit was het vissersbastion en vanuit daar heb je ook een magnifiek uitzicht over Boedapest.

De ingang van de spa.

Een van de andere hoogtepunten van onze trip naar Boedapest was het bezoek aan een van de spa's, waar Boedapest bekend om staat. Na twee dagen wandelen in Boedapest waren we natuurlijk erg moe en konden we heerlijk genieten van de spa. Ook het prachtige weer hielp mee, in een van de baden konden we genieten van de ondergaande zon. 's Avonds werd het nog mooier, want toen werd het buiten al donker en dan zwem je in heerlijk warm water in een prachtig paleis tussen de lantaarns. Dit was een zeer ontspannende middag en avond.

De spa zoals die er van buiten uitziet.

Wat erg raar was, was dat niemand van ons treurig was om Boedapest te verlaten aan het einde van ons extra lange weekend (de klok werd naar de wintertijd gezet). Wat natuurlijk ook wel weer te begrijpen was, omdat het heerlijk was om na dit weekend weer naar huis te mogen (Praag). Heel bijzonder dat we bij het binnenrijden van Praag ons allemaal thuis voelden en dat we trots waren dat we in deze stad mogen wonen.

Praag voelde echt als thuiskomen!

Theresienstadt

Afgelopen dinsdag zijn we naar Theresienstadt geweest, dit uitstapje werd verzorgd door de faculteit. Voor de duidelijkheid Theresienstadt is zowel een stad alsook een concentratiekamp/gevangenis. In de Tweede Wereldoorlog werd deze stad helemaal tot een Joodse ghetto gemaakt, de Joden leefden hier in het begin onder vrij normale omstandigheden, maar het werd al gauw veel slechter.

De bedden waar de gevangenen met heel
veel tegelijk moesten liggen.

De graven met een Joods monument.

Ruimte zoals die er in de Tweede
Wereldoorlog uit zag.

Het deel van het kamp/de gevangenis is al heel oud, die werd al voor de Eerste Wereldoorlog gebruikt.

Het is heel raar om een concentratiekamp in het echt te zien. Je weet wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurt is en je hebt ook beelden gezien van concentratiekampen, maar om echt te zien hoe er geleefd werd dat is toch anders. En de vraag die bij mij steeds op kwam is: Hoe kunnen mensen dit ooit andere mensen hebben aangedaan? 

In het restaurant, waar we even aan
iets anders konden denken.

Het was een dag waarbij we begonnen met het In bezoeken van de gevangenis/het concentratiekamp. Daarna hebben we een museum bezocht over de cultuur die ontstond in de ghetto, dit ging over muziek, gedichten en tekeningen. Theresienstadt is tegenwoordig weer een normale stad, waar weer gewoon mensen wonen, werken en leven. We hebben voor de lunch dan ook in een restaurant gegeten in Theresienstadt. Het eten en de sfeer waren beide erg goed in het restaurant. Na het restaurant zijn we nog naar een ander museum geweest over het leven in een concentratiekamp. Aan het einde van de dag hebben we nog een begraafplaats en crematorium bezocht. Normaal moet een uitstapje leuk zijn, wat moeilijk van dit uitstapje gezegd kan worden. Toch was het zeer interessant en ik vind het belangrijk dat we de concentratiekampen blijven bezoeken ook al is het niet leuk, het is heel belangrijk dat we weten wat mensen elkaar aan kunnen doen.

We zijn afgelopen weekend naar Boedapest geweest en daarover bericht ik in mijn volgende blog.