De bedden waar de gevangenen met heel veel tegelijk moesten liggen. |
De graven met een Joods monument. |
Ruimte zoals die er in de Tweede Wereldoorlog uit zag. |
Het is heel raar om een concentratiekamp in het echt te zien. Je weet wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurt is en je hebt ook beelden gezien van concentratiekampen, maar om echt te zien hoe er geleefd werd dat is toch anders. En de vraag die bij mij steeds op kwam is: Hoe kunnen mensen dit ooit andere mensen hebben aangedaan?
In het restaurant, waar we even aan iets anders konden denken. |
Het was een dag waarbij we begonnen met het In bezoeken van de gevangenis/het concentratiekamp. Daarna hebben we een museum bezocht over de cultuur die ontstond in de ghetto, dit ging over muziek, gedichten en tekeningen. Theresienstadt is tegenwoordig weer een normale stad, waar weer gewoon mensen wonen, werken en leven. We hebben voor de lunch dan ook in een restaurant gegeten in Theresienstadt. Het eten en de sfeer waren beide erg goed in het restaurant. Na het restaurant zijn we nog naar een ander museum geweest over het leven in een concentratiekamp. Aan het einde van de dag hebben we nog een begraafplaats en crematorium bezocht. Normaal moet een uitstapje leuk zijn, wat moeilijk van dit uitstapje gezegd kan worden. Toch was het zeer interessant en ik vind het belangrijk dat we de concentratiekampen blijven bezoeken ook al is het niet leuk, het is heel belangrijk dat we weten wat mensen elkaar aan kunnen doen.
We zijn afgelopen weekend naar Boedapest geweest en daarover bericht ik in mijn volgende blog.
We zijn afgelopen weekend naar Boedapest geweest en daarover bericht ik in mijn volgende blog.
Hoi Remco,
BeantwoordenVerwijderenKan me voorstellen dat je dit nou niet direct een "leuk" uitstapje noemt. Ben het met je eens dat we het over deze dingen die mensen elkaar hebben aangedaan, moeten blijven hebben. Het mag echt niet vergeten worden.
Toevallig ben ik vorige week met mijn moeder naar de film: "Haar naam was Sarah" geweest. Ook zo'n indrukwekkend verhaal uit die tijd van een joods gezin in Parijs.
En afgelopen weekend naar Zwolle waar in de Fundatie (museum) een tentoonstelling werd getoond van Jeroen Krabbé. Hij is van moederskant Joods en heeft begin dit jaar het verhaal van zijn opa die in concentratiekamp Auschwitz is omgekomen in 9 schilderijen vastgelegd. Ook dit was zeer indrukwekkend.
Vind het erg leuk om zo op de hoogte te blijven van al je belevenissen, dus zal ze zeker blijven volgen.
Groeten,
Karin
Ja indrukwekkend, hè, Theresiënstad...vonden wij ook!
BeantwoordenVerwijderen