Kerstfeest, terugreis en Kerstfeest

Het is allang geleden daty ik geschreven had, dit komt niet omdat ik niets meemaakte, maar eigenlijk meer doordat ik geen tijd had om te schrijven. Bij deze heb ik toch wat tijd gevonden en nu vanuit Nederland, waar ik op 17 december naartoe ben gegaan. Toch de dag daarvoor hebben we kerstfeest gevierd met de faculteit. Dit was al erg leuk, het thema was de babylonische spraakverwarring en omdat de hele avond in het Tsjechisch was kwam het thema voor mij goed tot zijn recht. Op het eind hebben we nog een stukje gedaan met mijn huis en dit was dus in het Duits, Engels, Tsjechisch en natuurlijk voor het grootste gedeelte in het Nederlands. Ik heb samen met mijn huisgenoten Rudolf, dat is een rendier gezongen en daarna heb ik de zaal wat Nederlandse klanken geleerd, waarna de zaal de kans kreeg om dit lied ook in het Nederlands te zingen wat erg goed ging. Hieronder is het filmpje van het kerstfeest in Praag. Mijn Engels is zo slecht, omdat ik in vier talen tegelijk dacht. (Goed excuus?)

Na dit feest kreeg ik de mogelijkheid om eventjes is mijn bed te gaan liggen, eerst moet je namelijk helemaal naar huis (de lift nemen naar de vijfde verdieping, het feest was op de eerste verdieping) en daarna heel vroeg opstaan, omdat je geen vliegtuig wilt missen. Gelukkig wist ik de weg, het was namelijk de tweede keer dat ik van Tsjechië naar Nederland vloog. Donderdag wordt de eerste keer dat ik in de andere richting vlieg. Ondanks dat ik de weg wist was het heel spannend of ik Kerst wel in Nederland kon vliegen, er werd al omgeroepen dat de passagiers van de KLM voedselbonnen konden ophalen bij de balie, omdat er geen vluchten mogelijk waren naar Amsterdam, ook de passagiers naar Frankfurt hadden geen mogelijkheid om naar huis te gaan. Tussen Frankfurt en Amsterdam ligt Eindhoven waar ik op zal vliegen, wij hadden alleen vertraging. Ik hoopte dat deze vlucht niet gecanceled zal worden, uiteindelijk konden we dan toch het vliegtuig in waar we een halfuur moesten wachten. De startbaan moest sneeuwvrij gemaakt worden, ondertussen bleef het ook maar sneeuwen. Vlak voordat we konden vertrekken moesten de vleugels ontdooid worden en toen bedacht ik dat er misschien een hele goede reden was dat de andere vluchten gecanceled waren. Een uur later op Eindhoven veilig aangekomen en omdat er in Nederland 10 cm sneeuw lag was het hele land in paniek en reden er bijna geen treinen, over Utrecht waar ik langs moet reden helemaal geen treinen. Na 4 uur in de trein te hebben gezeten toch aangekomen in Hoogeveen!

Heel bijzonder om weer thuis te zijn en in een land te zijn waar je de taal begrijpt zonder na te denken. Ook wist ik natuurlijk dat Nederland veel duurder is dan Tsjechië maar om weer drie keer zoveel voor de bus te betalen en wel tien keer zoveel voor de trein is toch raar. Toch was ik erg blij weer in Nederland te zijn en dat ik Kerst met mijn ouders en broer kon vieren. Het hoogtepunt van de Kerst vond ik de kerstmusical. Het was voor mij het eerste jaar dat ik er niet bij betrokken was en ik vroeg mijn ouders is het voor jullie ook elk jaar zo mooi. Het was geweldig om te zien hoe iedereen op het toneel stond en hoe prachtig de liedjes werden gezongen, je kon gewoon zien hoeveel plezier daar de afgelopen drie maanden was geweest.

Toch heb ik weer veel zin om naar Praag te gaan en ik hoop dat de treinen rijden en de vliegtuigen vliegen.
Dan ga ik dit jaar voor het eerst Oud en Nieuw vieren in Praag! Toch moet ik nog wat doen voordat ik naar Praag ga, zo ga ik vanavond naar Baarn en morgen naar Wageningen om mijn opa en oma te bezoeken.

Ik wens iedereen alvast een goede jaarwisseling.

Dresden en eten bij een prof.

Afgelopen weekend ben ik in Duitsland geweest en wel in Dresden! In eerste instantie was het erg van om weer in een land te zijn waar je de taal begrijpt. Het lezen ging van de menukaarten en de verkeersborden, de informatie voor de tram enzovoorts, gingen dan ook heel goed. Echter als mensen begonnen te praten dan was het niet te verstaan. Nu blijkt dat ze daar Saksonisch praten! We gingen met een hele grote groep weg uit Praag, wat erg gezellig was. We bleven echter maar met z'n drieën een nachtje in Dresden, wat wel erg leuk was, we sliepen namelijk op een boot. Helaas was ik een beetje ziek in Dresden en daarom zijn we de volgende dag iets eerder weg gegaan.

We gingen natuurlijk naar Dresden voor de kerstmarkt, dit is de oudste kerstmarkt van Duitsland en dus van de wereld. Eerlijk gezegd vind ik de kerstmarkten in Dresden gezellig dan in Praag, wel is de achtergrond in Praag veel mooier. Ook was ik weer verbaasd hoe goed alles geregeld is in het Westen, de trams in Dresden waren perfect. (Hier in Praag moest ik 2 uur wachten voor 8 postzegels, wel op een heel mooi postkantoor) Natuurlijk hebben we ook veel mooie gebouwen gezien, zoals het Zwinger en die Frauenkirche.

Afgelopen maandag was ik met Jonathan en Nina uitgenodigd om te komen eten bij een van onze docenten. Dit was prof. Holeton uit Canada, ik vond het erg leuk dat hij ons had uitgenodigd en het was erg gezellig. Hij had echt een huis van een professor, met veel hoge boekenkasten en veel antieke meubels. We hebben erg lekker gegeten en ook veel gelachen, later werd het wel een beetje flauw toen zijn assistent dronken thuis was gekomen, toen moest Nina een half uur lang een Tsjechische letter uitspreken: ř.

Morgen gaan we kerstfeest vieren op de faculteit, wat erg leuk gaat worden. Het wordt een soort bonte-avond. Wij gaan iets doen met ons huis, in eerste instantie was dit: Feliz Navidad met het gebruik van de namen van onze docenten. Helaas komen die niet. We hebben daarom ons plan verandert en gaan nu in het Nederlands: Rudolf, dat is een rendier, zingen. Nadat we dit gezongen hebben dan ga ik het publiek wat Nederlandse klanken leren, vooral de G is heel populair.

En na dit kerstfeest moet ik gelijk door naar het vliegveld, want mijn vlucht vertrekt namelijk al om 09.55u op vrijdag. Ik heb erg veel zin om weer in Nederland te zijn.

Sinterklaas en sleeën

Met huisgenoten bij Sint Mikulaš

Op 5 december kwam het heerlijk avondje. Voordat het zover was, zal ik nog een bezoek brengen aan een van mijn docenten, een Nederlandse docent, zodat we gewoon Nederlands konden praten. Zijn gezin heb ik ook ontmoet en zijn vrouw spreekt ook Nederlands. Ook zijn jonge kinderen konden goed Nederlands praten. Met de kinderen en twee slee's zijn we naar een heuvel gegaan waar we heel goed konden sleeën. Dit vonden de kinderen heel erg leuk en zelf vond ik het ook wel erg leuk. Daarna hebben we patat gegeten door mijn docent gebakken en patat had ik al drie maanden niet gegeten en wel een beetje gemist. Als je vraagt waar ze in Tsjechië goede patat hebben dan sturen ze je naar de McDonalds.

Onze cadeautafel

De dag daarna begon de spanning, ik had een kist eten klaargemaakt, de anderen hadden koekjes of bijgerechten meegenomen naar de keuken. We hebben namelijk Sinterklaas gevierd met ons huis en ook in ons huis. Van tevoren hadden we lootjes getrokken en we hebben voor diegene een geschenk gekocht van ongeveer 100-150 kronen. Ik was erg bang dat iedereen hetzelfde als ik had gekocht, maar alle cadeaus waren zeer verschillend. Meerdere cadeaus waren erg grappig, zoals een zingende kerstman en een ananas.

Praag is heel erg mooi als het sneeuwt.

Na het eten en het uitpakken van de cadeaus, wat erg leuk was, omdat we nog nooit iets met het hele huis samen hadden gedaan, gingen we naar de kerstmarkt waar we waarschijnlijk wel een Sint Mikulaš tegen zouden komen. En dat klopte er waren allemaal dronken sinterklazen die er heel nep uitzagen. Ook heeft Sint Nicolaas hier de hulp van een engel en de duivel, dus die liepen ook rond. Ik denk dat het voor kleine kinderen een grote schok zal zijn geweest.

Ook organiseert de faculteit een kerstfeest, waarbij iedereen betrokken wordt. Wij als internationale studenten zijn ook gevraagd om te komen en om een performance te verrichten. We hebben besloten om iets samen te doen met ons huis, dus ook met Tsjechen. We gaan Feliz Navidad zingen en dit doen we met een eigen versie. Ook komt er een powerpoint met foto's van Praag en van docenten.

Aankomend weekend ben ik in Dresden, de oudste kerstmarkt in Duitsland bezoeken!

Begin van december, winter en feestdagen

Uitzicht vanuit mijn kamer op het winterse Praag.

Er ligt sneeuw in Praag en vergeleken met vorig weekend is het kouder, hoewel het minder nat en winderig is. De winter is gekomen en de winter in Praag is schitterend. Ook de winkels worden gezelliger, het is er warmer en ze zijn prachtig versierd. Tevens is het natuurlijk de feestmaand, hier in Praag begon die op 29 november, we hebben toen Tahnksgivingday gevierd, de onafhankelijkheid van Albanië en de verjaardag van Jaques Chirac. Groot feest dus, we hebben dit gedaan door bij Iris en Jozefina te eten. Zij hebben heerlijk voor ons gekookt en ze hadden nog een extra verrassing. Voor degene die de ster van de avond was, was er een cadeau. Je kon de ster van de avond worden door gezellig te zijn, grappig te zijn en complimenten te maken over het huis en het eten. Ik vond dit een goed idee, helaas werd er bij iedere opmerking die je maakte gezegd dat je dat alleen maar zei omdat je het cadeau wilde. Na 5 minuten bleek al dat ik de winnaar zal zijn, door de vereisten te combineren had ik al gauw duizend punten en liet ik de rest ver achter mij.

De steen die ik heb gewonnen!

Nu denkt iedereen dat ik zo leuk ben, maar helaas: voordat de avond begon was namelijk door de gastvrouwen al vast gesteld dat het cadeau voor mij was, het was namelijk iets dat ik heel graag wilde hebben en waarvan ik mij had afgevraagd hoe ik eraan zou kunnen komen. Er waren namelijk twee opties: Stelen en het stimuleren van corruptie. Beide leken mij geen goed idee en ik had het verkrijgen van dit object dan ook even uitgesteld. En nu heb ik het toch in het bezit: een van de stenen waarmee de straten van Tsjechië bestraat zijn. Niets liever wilde ik hebben. Toch was het een heel erg leuk idee, deze wedstrijd, want het heeft de hele avond tot een groot succes gemaakt.

Koekjes die gebakken zijn voor de Advent.

December heeft natuurlijk nog veel meer feestdagen op het programma, zo gaan we aankomende zondag Sinterklaas vieren. We hebben lootjes getrokken en ik ben zeer benieuwd wat iedereen heeft, ik heb de reacties gezien van iedereen tijdens het lootjes trekken.

Ook komt Kerst al heel erg gauw en de faculteit organiseert voor de vakantie altijd een groot kerstfeest. Er zijn drie jaren die iets moeten organiseren: het eerste jaar de versieringen, het tweede jaar het eten en het vierde jaar de entertainment. Ook wordt er van ons huis verlangt dat wij iets gaan doen voor het entertainment: zingen, dansen, komedie, iets anders. Met Sinterklaas gaan we overleggen wat we gaan doen en ik ben zeer benieuwd. En natuurlijk moeten we ook het nieuw jaar in Praag inleiden, bijna iedereen is in Praag dus dat wordt vast ook heel erg leuk.

Ik wens iedereen een fijne Sinterklaas!

Week met mijn familie

Afgelopen week, weekend waren mijn ouders en broer in Praag. Dat betekende dat ik de hele week de gids was. Als eerst kwamen mijn ouders aan op het vliegveld, wat spannender is dan ik had verwacht. Op een gegeven moment komen er nederlands sprekenden en dan weet je dat het niet lang meer duurt. Uiteindelijk kwamen ze dan tevoorschijn, toch een half uur te laat. (Waarschijnlijk file). Bij het hotel aangekomen bleek de kamer niet zeer ruim (het was een normale kamer), na iets langer te hebben gekeken bleek dat er nog een woonkamer bij zat en dat er twee badkamers waren. Het was dus superluxe en ook voor mij was de afgelopen week superluxe, omdat ik lekker verwend ben door mijn ouders en ik ben dan ook kilo's aangekomen en ook voor de komende weken heb ik nog sinterklaas snoepgoed.

In de Skoda voor het ontvangstgebouw van de staat!

Mijn broer kwam een dag later met de trein en sliep in mijn appartement, waar hij zijn eigen kamer had, helaas geen eigen badkamer, die moest hij met mij delen. De eerste dag zouden we de joodse wijk bezoeken, maar we hebben direct het programma omgegooid door in een skoda uit 1920 te gaan zitten en daarin een rondrit te maken. Dit was wel heel erg gaaf! We werden in deze auto erg veel gefotografeerd, want andere toeristen vonden het ook heel bijzonder om te zien.

Verder hebben we natuurlijk alle toeristische plekken van Praag bezocht en hebben we veel lekker gegeten. Op zaterdag had ik als verrassing goede tickets voor de opera Aida van Verdi, wat misschien niet echt geliefd is bij mijn familie, maar ze vonden het wel heel bijzonder om in zo'n mooi gebouw een opera bij te wonen.

50!!!

Een van de andere hoogtepunten was natuurlijk de verjaardag van mijn moeder. Helaas was mijn broer alweer vertrokken naar Nederland, maar toch hebben we nog een feestje gebouwd. De hele week heeft de hotelkamer met verkeersborden volgehangen, zie de foto. Ook heeft mijn moeder op de dag zelf rondgelopen met een button, waarop stond dat ze vijftig was geworden. Omdat een week in Praag erg lang was, had ik besloten om die dag een stadje buiten Praag te bezoeken, het werd Kutna Hora. Dit plaatsje scheen heel mooi te zijn. Helaas was het weer heel slecht en toen we het station uitkwamen, waren we eigenlijk een beetje verrast. Heel mooi was het niet, dit was meer hoe we Oost-Europa altijd voorstellen. Na een half uurtje met de bus kwamen we echter in het centrum en ik heb met mijn ouders besloten dat het er in de zomer heel mooi uitziet en dat het dan heel gezellig is. Toch hebben we een erg leuke dag gehad.

Momenteel zijn mijn ouders weer op weg naar Nederland, als het goed is vliegen ze nu ergens boven Duitsland en voor mij is het gewone leven weer begonnen. Pap, mam en Ralph bedankt voor de leuke week!

aankomend weekend

Het leven in Praag gaat ondertussen zijn gewone gangetje, wel is de winter nu echt gekomen. Hoewel ik dit al eerder dacht en het afgelopen weekend toch nog 18 graden was geworden. Helaas verwacht ik voor komend weekend wat slechter weer en dit is extra jammer, want er komt hoog bezoek.

De eerste delegatie komt aan op donderdag en worden door mij persoonlijk op gehaald van de luchthaven, dit zijn mijn ouders. De tweede delegatie komt op vrijdag en wordt ook door mij persoonlijk opgehaald op het centraal station en deze delegatie bestaat uit mijn  broer.

Mijn broer krijgt daarbij de eer om bij mij in mijn appartement te verblijven, terwijl mijn ouders het met een minder verblijf moeten doen: het hotel Pariz. Hoewel iedereen in Praag toch zeer onder de indruk is als ik zeg dat mijn ouders daar verblijven. En het is ook een zeer mooi hotel en de mensen zijn erg vriendelijk.  

• Hoe ik dat weet?
• Ik ben er al geweest.
• Waarom ik er al ben geweest?
• Mijn moeder viert in Praag haar verjaardag en dat kan natuurlijk niet in een gewone hotelkamer.

Meer kan ik helaas niet zeggen, want het gevaar bestaat natuurlijk dat mijn moeder de blog nog voor morgen gaat lezen. Lezer, wilt u meer weten dan verwijs ik uw gewoon door naar mijn blog van volgende week.

En als mijn ouders dit nog lezen en mijn broer: Een goede reis naar Hoofdstad Praag!

Presentatie: de ondergang van een christelijk Hongarije 1919-1944

Afgelopen maandag had ik mijn presentatie over de ondergang van een christelijk Hongarije en dit ging vooral over het antisemitisme van de hongaarse kerken tegen de Joden. Bijzonder en bijzonder moeilijk aan deze presentatie was dat het in het Duits was. Op zich niet een groot probleem, alleen mijn bronnen waren in het Engels. Toch was het gelukt en was ik zeer tevreden over de presentatie.

Erg verrassend voor mijzelf was dat het antisemitisme in Hongarije veel eerder was dan in andere delen van Europa. Dit is extra verrassend door het feit dat de Hongaren voor de Eerste Wereldoorlog juist zo liberaal waren ook ten opzichte van de Joden. Er woonden dan ook zeer veel Joden in Boedapest, o.a. nog te zien aan de vele synagogen daar en ook de grootste synagoge van Europa en de tweede van de wereld.
Echter na de Eerste Wereldoorlog kwam er een ommekeer en waren het vooral de kerken die antisemitisch waren. Zij wilden terug naar een christelijk Hongarije, zoals het 1000 jaar geleden ook gesticht was. Ze gebruikten de geschiedenis om de toekomst te rechtvaardigen. Eigenlijk onmogelijk, want Hongarije was daarvoor Heidens hebben die dan niet de eerste rechten en ook de Moslims hebben 145 jaar over Hongarije geheerst.

Echter voor de kerken had het antisemitisme ook grenzen. Voor de kerken was het Jodendom een religie en de Joden werden niet gezien als ras, zoals in Duitsland. Ook was de kerk bang dat de staat ging bepalen wat religieus was. Echter in 1944 deden de kerken weinig tegen de transporten van de hongaarse Joden naar Auswitz, wat voor de kerken toch te ver ging, maar de staat bepaalde hier wie een Jood was.

Aan het einde van mijn presentatie had ik dan nog twee discussiepunten die gerelateerd zijn aan de hongaarse situatie en ook aan het huidige Europa. Misschien mooi om even bij stil te staan:

- Tegenwoordig wordt gesproken over een Joods-christelijk Europa, zoals de Hongaren dit deden over een christelijk Hongarije. Kunnen wij met het verleden het heden en de toekomst legitimeren?
- De hongaarse kerken waren bang dat de staat ging bepalen wie religieus waren en wie niet. Toch moet ook in het heden de staat een positie innemen t.o.v. religie. De staat heeft namelijk in de maatschappij te maken met religie en moet er een mening overgegeven of er naar handelen. Maar mag de staat bepalen wat religieus is en wat niet of moet de staat dit?

Toch interessant en nuttig om vanuit een situatie in het verleden dan zo naar het heden te kijken, wij weten namelijk allemaal wat er door het streven naar een christelijk Hongarije met de Joden is gebeurd!

Boedapest

Ons reisgezelschap, helaas niet compleet.

Woensdag was het een moeilijke dag om de colleges te volgen, met mijn hoofd was ik al in Boedapest. Na het vak hermeneutiek had ik 1 uur om de bus te bereiken, die ons naar Boedapest zal brengen. Vanuit ons huis gingen we met z'n tweeën, Katharina en ik, verder gingen er nog vijf anderen mee en dit was een mooi reisgezelschap. Om de een of andere reden vertrokken we met veel kabaal, ik weet ook niet waarom, ik denk, omdat iedereen een lang en leuk weekend zou krijgen. In ons huis gingen er nog meer een weekend weg, naar andere bestemmingen.

Het geweldige uitzicht vanuit het
vissersbastion op het parlement.

De busreis was geweldig, om de een of andere reden zijn de treinen in Oost-Europa langzamer dan bij ons in het Westen en is de bus sneller. (Tsjechen vinden het niet leuk om te horen dat ze Oost-Europa zijn, dus om ze te plezieren kun je het beter hebben over Centraal-Europa) Ook is de bus erg comfortabel, lederen bekleding, televisie en er kwam drie keer een stewardess langs om drinken aan te bieden, wat inbegrepen was bij de prijs. De reis begon dus erg goed.

Bij nacht kwamen we aan in Boedapest en direct is te zien dat het een totaal andere stad is in vergelijking met Praag. Boedapest is een modernere stad qua indeling, de straten zijn echte avenues. Terwijl de straten in Praag echt Middeleeuws zijn. Daarnaast zijn er in Boedapest veel meer zwervers dan in Praag en is het openbaar vervoer erg verouderd, het metrostelsel in Boedapest is het oudste van het vasteland van Europa en dat is te zien! Wat wel gelijk is aan Boedapest en Praag is dat ze in beide steden verrassend goed kunnen koken, het eten is in beide steden erg goed.

Het vissersbastion.

In Boedapest hebben we natuurlijk alle toeristische attracties bekeken die er in de stad te vinden zijn. Voor mij was het bezoek aan de Joodse wijk erg nuttig, omdat ik volgende week een presentatie heb over de verhoudingen van de christenen t.o.v. de Joden in Hongarije en in Boedapest staat de grootste synagoge van Europa. Wat ik ook erg mooi vond om te zien was dat er ook Turkse invloeden waren in de architectuur, de Turken hebben voor de poorten van Wenen gestaan en hebben dus over Boedapest geheerst, dit was het vissersbastion en vanuit daar heb je ook een magnifiek uitzicht over Boedapest.

De ingang van de spa.

Een van de andere hoogtepunten van onze trip naar Boedapest was het bezoek aan een van de spa's, waar Boedapest bekend om staat. Na twee dagen wandelen in Boedapest waren we natuurlijk erg moe en konden we heerlijk genieten van de spa. Ook het prachtige weer hielp mee, in een van de baden konden we genieten van de ondergaande zon. 's Avonds werd het nog mooier, want toen werd het buiten al donker en dan zwem je in heerlijk warm water in een prachtig paleis tussen de lantaarns. Dit was een zeer ontspannende middag en avond.

De spa zoals die er van buiten uitziet.

Wat erg raar was, was dat niemand van ons treurig was om Boedapest te verlaten aan het einde van ons extra lange weekend (de klok werd naar de wintertijd gezet). Wat natuurlijk ook wel weer te begrijpen was, omdat het heerlijk was om na dit weekend weer naar huis te mogen (Praag). Heel bijzonder dat we bij het binnenrijden van Praag ons allemaal thuis voelden en dat we trots waren dat we in deze stad mogen wonen.

Praag voelde echt als thuiskomen!

Theresienstadt

Afgelopen dinsdag zijn we naar Theresienstadt geweest, dit uitstapje werd verzorgd door de faculteit. Voor de duidelijkheid Theresienstadt is zowel een stad alsook een concentratiekamp/gevangenis. In de Tweede Wereldoorlog werd deze stad helemaal tot een Joodse ghetto gemaakt, de Joden leefden hier in het begin onder vrij normale omstandigheden, maar het werd al gauw veel slechter.

De bedden waar de gevangenen met heel
veel tegelijk moesten liggen.

De graven met een Joods monument.

Ruimte zoals die er in de Tweede
Wereldoorlog uit zag.

Het deel van het kamp/de gevangenis is al heel oud, die werd al voor de Eerste Wereldoorlog gebruikt.

Het is heel raar om een concentratiekamp in het echt te zien. Je weet wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurt is en je hebt ook beelden gezien van concentratiekampen, maar om echt te zien hoe er geleefd werd dat is toch anders. En de vraag die bij mij steeds op kwam is: Hoe kunnen mensen dit ooit andere mensen hebben aangedaan? 

In het restaurant, waar we even aan
iets anders konden denken.

Het was een dag waarbij we begonnen met het In bezoeken van de gevangenis/het concentratiekamp. Daarna hebben we een museum bezocht over de cultuur die ontstond in de ghetto, dit ging over muziek, gedichten en tekeningen. Theresienstadt is tegenwoordig weer een normale stad, waar weer gewoon mensen wonen, werken en leven. We hebben voor de lunch dan ook in een restaurant gegeten in Theresienstadt. Het eten en de sfeer waren beide erg goed in het restaurant. Na het restaurant zijn we nog naar een ander museum geweest over het leven in een concentratiekamp. Aan het einde van de dag hebben we nog een begraafplaats en crematorium bezocht. Normaal moet een uitstapje leuk zijn, wat moeilijk van dit uitstapje gezegd kan worden. Toch was het zeer interessant en ik vind het belangrijk dat we de concentratiekampen blijven bezoeken ook al is het niet leuk, het is heel belangrijk dat we weten wat mensen elkaar aan kunnen doen.

We zijn afgelopen weekend naar Boedapest geweest en daarover bericht ik in mijn volgende blog.

Achterlopen NL en conferentie Heidelberg

Wat ik vergeten ben te vertellen en wat misschien wel een erg leuk weetje is voor jullie is dat Nederland een beetje achterloopt in hun relatie met de Tsjechische Republiek. Toen ik mijn adres ging wijzigen bij de DUO stond de Tsjechische Republiek er niet bij. Ik moest mij inschrijven in Tsjechoslowakije, misschien dat ik ze nog een brief ga schrijven.





Beste regering van Nederland,


sinds 1993 bestaat Tsjechoslowakije niet meer. Tegenwoordig zijn dit de Tsjechische Republiek en Slowakije. In jullie gegevens is dit nog niet correct.


Met vriendelijke groeten,
 uw burger Remco



Zo dat was een bizar weetje denk ik. Verder begint het leven in Praag al erg te wennen. Maandag was ik met Marcel naar een concert geweest, ik verwachtte een zeer grote concertzaal, maar deze was erg klein en er waren misschien maar 50 mensen. Toch was er de beste violist van Tsjechie. Een van de bezoekers die ik tijdens de pauze sprak, was een medewerker van de Georgische ambassade, dankzij het boek van de Firstlady van Georgie (een nederlandse), wist ik vrij veel van haar land en dat vond ze erg leuk, waardoor ze me uitnodigde om de volgende dag een lezing bij te wonen van de Ambassadrice van Georgie. En deze lezing van de ambassadrice was zeer interessant, alleen had ze een wel erg positief beeld van haar land, het enige negatieve dat ze kon noemen over haar land was dat het aan Rusland grensde.

Verder ben ik begonnen met hardlopen in Praag, ik dacht dat dit onmogelijk zou zijn, want de straten, het verkeer enzovoorts zijn niet echt geschikt voor fietsers en wandelaars. Ik heb een fietser gezien in Praag de afgelopen maand en ik zag auto's die hun raam open deden en de man begonnen uit te schelden. Fietsen is dus ook geen aanrader in Praag. Uiteindelijk heb ik langs de rivier de Moldau (Vltva) een mooie route gevonden om hard te lopen en gelukkig krijg ik dus weer wat beweging. In Nederland kreeg ik nog beweging door te reizen (fietsen), en hier is alles wel heel dichtbij.

Ook heb ik met vrienden een Tsjechische film gekeken, die we heel graag wilden zien. Kosi Přibeh, het verhaal van de geit. Dit is de eerste computergeanimeerde film van Tsjechië en speelt zich af in het middeleeuwse Praag. Ook komen er gebouwen in voor waarop ik uitzicht heb vanuit mijn kamer en het is wel erg leuk om te zien dat die ook computergeanimeerd zijn. De kwaliteit is wel anders dan van Disney of Pixar, maar het publiek is natuurlijk ook veel kleiner. Voor mensen die in Tsjechië wonen is het echt ontzetten leuk.
Hier de link van de trailer: Trailer Kosi Přibeh, met engels ondertitels
Erg leuk om te kijken als je in Praag woont.

Verder hebben we afgelopen weekend een conferentie gehad met Heidelberg, er waren allemaal studenten uit Heidelberg uitgenodigd om naar Praag te komen en om lezingen, discussies enz. te houden. Het thema was: Recognizing the signs of contemporary history. Na de lezingen en discussies hebben we nog aan sightseeing gedaan met deze studenten en we hebben een villa bezocht onder de architectuur van Bilek, maar een tip ga hier niet heen als je in Praag bent, Praag heeft namelijk ook mooie gebouwen.

Aankomende dinsdag gaan we met de internationale studenten naar Theresienstadt (Terezin), het concentratiekamp, dit lijkt me erg interessant en ik hoop hier in mijn volgende blog wat over te kunnen vertellen. Na deze dinsdag gaan we op woensdag een weekend naar Boedapest, hier heb ik ook erg veel zin in.

Forum 2000 en meeting met Daniel Fajfr

De schitterende
herfstkleuren van Praag

Momenteel ben ik al meer dan een maand in Praag en het bevalt nog steeds erg goed. De herfst in Praag is schitterend, de parken veranderen in de mooiste kleuren en het mooie is, is dat de zon vaak nog schijnt. Wel begin je al te voelen dat de winter er aan komt, het voelt echt als een winterkou. Ik heb alleen nog niet echt het idee dat ik het echte Tsjechië heb leren kennen, maar ik hoop dat dit nog komt.

De dansende gebouwen

Eindelijk heb ik ook de dansende gebouwen in Praag gezien van Frank O. Gehry. Ik vind deze architectuur erg mooi. En het leuke is dat er een Nederlands

bedrijf in zit. 

In het Žofin Palace

Afgelopen maandag en dinsdag was het Forum 2000. Een congres georganiseerd door Václav Havel, de voormalige President van Tsjechië. Dit is een congres die al voor de 14e keer was georganiseerd en waarbij allerlei interessante sprekers uit de hele wereld waren uitgenodigd. Op een gegeven moment werd er gezegd dat de experts hun expertise bij deze mensen vandaan halen. Het congres vond plaats in het Žofin Palace op de beste locatie van Praag en Tsjechië, het was dus maar vier minuten lopen van mijn huis. Het thema van dit congres was: 'The World we want to live in!', wat mij direct al erg aansprak. De eerste dag ging ik alleen, een mooie gelegenheid om andere interessante mensen te leren kennen. Tijdens de lunch bleek al dat het zeer bijzonder was dat ik als student was uitgenodigd. De eerste lezing die ik bezocht was: 'The world we want to live in: the asian perspective.' Daarna bezocht ik nog op maandag: 'Planetary environmental boundaries', weer een interessante lezing. 

De lunch die veel beter is dan in de Mensa en ook
nog eens goedkoper, gratis!

Op dinsdag was ik niet meer alleen, Vytek, Nina en Jennifer hebben ook lezingen op deze dag bezocht. Ik bezocht: 'Territory and Religion', waarbij ik de spreken Satish Kumar zeer boeiend vond en een man met zeer mooie en goede ideeën, hoewel misschien te optimistisch. Hij vond dat we alleen in vrede kunnen leven als we ons menszijn (eigenlijk ons lidmaatschap van de aarde) boven al onze andere identiteiten uit doen stijgen. Ik vond dit een erg mooi idee en vertelde op een zeer boeiende wijze hoe hij voor zijn idealen uitkwam. Dit was echt iemand die je kippenvel kon bezorgen. De tweede lezing, na de geweldige lunch, ging over religie en globalisatie. Bij de laatste lezing wilde ik eigenlijk een andere bezoeken, maar omdat we na deze lezing Václav Havel konden ontmoeten hebben we de lezing over de limieten van urbanisatie gevolgd welke toch zeer interessant was. Tijdens de vragenronde van een van deze lezingen bleek hoe bijzonder het was dat wij als studenten hier waren verzeild. De eerste vraag werd gesteld door de minister van economische zaken van Tsjechië, de tweede door een ambassadeur enz. 

Het panel tijdens een van de lezingen, let ook op het
mooie gebouw achter het panel.

Na de ontmoeting met deze wereldlijke leiders, was het tijd om eens kennis te maken met een geestelijk leider. (eigenlijk waren er maandag en dinsdag ook geestelijk leiders, waaronder de opperrabijn van de VS). Marcel had voor mij een gesprek geregeld met Daniel Fajfr, de geestelijk leider van de Cirkev Bratrska, waar heel toevallig mijn huisgenoot een lid van is. Ik vertelde dat ik met Daniel Fajfr een lunch zou hebben en vroeg of hij die kende, hij zei dat hij wel iemand kende die zo heette, maar dat dit iemand anders moest zijn. Uiteindelijk ging het natuurlijk wel om deze persoon. Daniel Fajfr was zeer interessant om te ontmoeten, omdat zijn vader tijdens het communisme was opgepakt voor zijn religieuze overtuiging. Ook hijzelf werd vaak bespioneerd of tegengewerkt. Vooral de verhalen over hoe ze het communistische regime voor de gek hielden waren erg leuk om te horen. Maar ook de verhalen waarbij ze vaak tegengewerkt werden, vertelde hij soms met veel humor/relativisme. Wel bleek ook heel duidelijk dat het in de dorpen zwaarder was dan in Praag, in Praag waren de mensen veel anoniemer. 

Aan het einde van de conferentie hadden we nog een
borrel, alles op kosten van de EU en Havel.

Vandaag heb ik mijn eerste presentatie gegeven in Praag. Deze presentatie ging over Nasser, Nasserism and his impact on the Middle East. Helaas ging er technisch veel fout, mijn laptop kon niet aangesloten worden op een beamer en de docent had geen laptop die Keynote kon lezen, terwijl ik mijn presentatie had omgezet in Powerpoint. Uiteindelijk heb ik mijn laptop omgedraaid en heeft iedereen op het kleine scherm naar mijn presentatie gekeken die verder erg goed ging. 

Voor aankomende week nog niet veel plannen, wel gaan we in Oktober nog een concentratiekamp bezoeken, Theresienstadt, waar ik zeer benieuwd naar ben. Ook gaan we eind oktober de stad Boedapest bezoeken. 

Matriculatie en de cursussen

Het schitterende Narodni Divadlo van binnen.

In mijn vorige blog had ik nog moeten schrijven dat we zijn gematriculeerd (dit vond niet plaats in het museum van martelwerktuigen). Dit was ik vergeten, maar is toch zeker de moeite waard om te vermelden en daarom schrijf ik er nu over. Ons, studenten werd gevraagd om nette kleren aan te trekken, het mochten geen jeans zijn. We waren uitgenodigd in een zeer grote zaal en daar kwamen we bijeen en daarna begon de optocht van faculteitsprominenten in zeer traditionele kleding (lees van rond 1348, oprichting van de faculteit). Hier werd een soort preek gehouden (in het Tsjechisch, dus niet te volgen) over de universiteit en over wat er van ons studenten werd verwacht. Uiteindelijk moesten alle studenten een soort scepter aanraken met twee vingers en aan de rector beloven dat wij ons als een goede student van de Karlova Univerzita zullen gedragen. We zeiden: 'Slibuju!' Ik beloof het'. Een erg leuk theater.

Ook zijn we weer naar de opera geweest, dit keer waren we naar een Tsjechische opera: Rusalka. Deze duurde zeer lang, maar we hadden zeer goede plaatsen, helaas konden we daardoor niet bij elkaar zitten. Rusalka was een zeer lange opera, het duurde meer dan vier uur, maar het is geweldig om in zo'n mooi gebouw een voorstelling bij te wonen.

Ook het Narodni Divadlo van binnen, met het podium.

Daarnaast zijn ook de lessen nu echt begonnen en we hebben zelfs al huiswerk. Gelukkig bevalt het tot nu toe allemaal zeer goed. Wel willen de docenten dat we allemaal presentaties maken. Aankomende donderdag heb ik al mijn eerste presentatie en die gaat over President Nasser and Nasserism. Over het algemeen zijn de vakken goed te volgen, helaas wordt er voor de faculteit veel verbouwd en dit veroorzaakt in sommige lokalen erg veel lawaai en dan zijn de lessen echt heel moeilijk te volgen.

Aankomende week is het Forum 2000, een congres georganiseerd door de voormalige President van Tshechië, Vaclav Havel. Hier komen zeer interessante sprekers en je hoefde je alleen maar op te geven, de uitnodigingen heb ik al. Het thema van dit congres is: The World we want to live in. Het is een zeer breed thema en er zijn ook zeer veel verschillende lezingen. Tevens heb ik aankomende woensdag een lunch met een geestelijk leider waarvan de vader tijdens het communisme in de gevangenis heeft gezeten. Ik denk dat ook dit een zeer interessant gesprek wordt.

Antwoord, A je to en Plzen

Ja, hier zijn ze dan de antwoorden van de woordenlijst die ik jullie gegeven heb. Daarnaast heb ik iets ontdekt wat Tsjechisch blijkt te zijn en misschien weet je het al door de titel: A je to! En we hebben afgelopen weekend een bezoek gebracht aan de prachtige stad Plzen, een van de bekendste steden in de Tsjechische Republiek. Maar nu eerst de antwoorden: Melk, meneer/gentleman, ontmoeting/meeting, training, sap, manager, broer, zwager en weekend. Nu moet ik zeggen dat jullie het heel goed hebben gedaan en dat ik sommige antwoorden heel creatief vind. Maar weten jullie ook wat A je to betekend?

Vorige week liep ik naar de Tesco (warenhuis/supermarkt met 6 verdiepingen op slecht 2 minuten lopen), wat ik bijna elke dag doe, en ik keek bij een winkel naar binnen en ineens dacht ik, he, die ken ik. Dat zijn buurman en buurman op een T-shirt. Daar keken we altijd naar bij Villa Achterwerk en Buurman en Buurman schijnt Tsjechisch te zijn. In het echt (Tsjechisch) heten ze Pat a Mat. Het leukste is dat ze op de Tsjechische televisie niet praten en wij het dus ook kunnen volgen. In Nederland praten ze wel en gewoon in het Nederlands, behalve de laatste zin die wordt altijd in het Tsjechisch gezegd: A je to! (vertaald: En dat is het!/ of Gelukt!) Die laatste is vrij vertaald.

Het is dus zo, dat de kinderen van vroeger, mijn generatie dus eigenlijk een Tsjechisch zin konden zonder dat ze het wisten.

Verder hebben we de resultaten van onze Tsjechische toets gehad en ik had een score van 95%, dat was het hoogste van de klas, dus ik spreek al een beetje Tsjechisch. Ook heb ik al twee lessen gevolgd die ik het komende half jaar ga volgen en deze vakken lijken me zeer interessant. Daarnaast heb ik binnenkort een afspraak met een geestelijk leider, die ook geestelijke was tijdens het communistische regime. Dit gesprek heeft Marcel voor mij geregeld en ik ben zeer benieuwd wat ik van deze persoon kan leren en hoe hij mijn gesprek zal vinden. Ik vertelde mijn huisgenoot erover en het bleek de geestelijk leider van zijn kerk te zijn.

Wat mijn verder is opgevallen aan op Erasmus gaan is dat ik nog weinig internationale contacten heb gehad. In mijn huis ga ik vooral om met mijn huisgenoot een Tsjech, maar voor de rest ontmoet ik vooral veel Duitsers of Duits en ook ga ik het meeste met hen om. Gelukkig zijn ze heel aardig!!! (Zij proberen mijn blog ook te lezen). En een ander voordeel is dat ik na een jaar vloeiend Duits spreek, hoop ik dan maar. En mijn Engels wordt verbeterd in de lessen, want die zijn voor het grootste gedeelte in het Engels.

Een voorbeeld van een internationaal gezelschap, op dinsdag zijn we naar Plzen gevaren (ho, ik germaniseer al), we zijn gereden met een bus. Dit was een uur met de bus en dit koste 95 kronen, ongeveer 4 euro. De bus was ongelooflijk luxe, veel ruimte en lederen bekleding. Ook kwam er onderweg een stewardess langs die koptelefonen uitdeelde (kostenloos) en later kwam ze ook nog aanbieden of we iets wilden drinken (ook kostenloos). Die busrit was dus zeer aangenaam. Maar over het internationale gezelschap, we waren met 8 personen, waarvan 6 Duitsers. Wat ben ik blij dat ik Duits versta en dat ik niet met alleen maar Spanjaarden woon, die zal ik namelijk niet kunnen verstaan.

In Plzen hebben we natuurlijk iets zeer bekends bezocht wat iedereen uit Plzen kent: De Synagoge. Dit is de op een na grootste synagoge in Europa en de tweede in de wereld. In Europa is alleen de synagoge in Boedapest groter.

Daarna hebben we in Plzen nog een ander fenomeen bezocht die misschien iets bekender is dan de Synagoge en dat is de bierbrouwerij in Plzen. De naam pils komt ook van Plzen. We hebben de brouwerij bezocht en dit was zeer indrukwekkend, we reden gewoon met een bus over het hele terrein zo groot is deze brouwerij. Nu moet ik ook zeggen dat er in de Tsjechische Republiek veel bier wordt gedronken, men moet niet raar kijken als er bij de lunch bier wordt gedronken. Daarnaast zijn de porties ook iets groter dan in Nederland, ze beginnen bij een halve liter. Ook zijn de Tsjechen heel trots op hun bier, ze kunnen er heel lang over praten en zijn erg trots dat zij het meeste bier drinken per hoofd van de bevolking. Nu komt Jennifer, een huisgenoot, uit Beieren en zij zegt dan als Beieren een apart land was dat zij hadden gewonnen. Dan zijn de Tsjechen zeer teleurgesteld en dan weet ik ze vrolijk te maken door te zeggen dat Beieren wint door de toeristen die op het Oktoberfest zoveel drinken.

Verder heeft mijn kamergenoot ons Erasmus-studenten gisteren uitgenodigd om mee te gaan naar een concert in Praag. Het is erg leuk om drie straten te lopen en dan aan te komen bij een concert, het was op het oude stadsplein. We waren vroeg en stonden helemaal vooraan, algauw stonden er veel mensen achter ons. Het bleek te gaan om een uitreiking voor Tsjechische artiesten, ook werd er een prijs uitgereikt door de burgermeester van Praag, dan hebben we die ook ontmoet. Het laatste nummer, om 10 uur 's avonds was voor ons Erasmus-studenten erg leuk, omdat de woorden hier heel langzaam werden gezongen en we deze woorden in onze Tsjechische les hadden geleerd, algauw konden we dit nummer dus met de Tsjechen meezingen.

Verder staat er aankomende week ook veel op het programma en ga ik veel cursussen voor het eerst bezoeken, ik hoop jullie daar volgende week over te vermelden.

Tsjechische woorden quiz

Vandaag heb ik mijn toets Tsjechisch gemaakt en het ging heel goed, morgen krijgen we al de resultaten, dus ik ben benieuwd. Toch wil ik jullie, beste lezers niet onthouden om ook een paar Tsjechische woorden te leren. Ik zal jullie alleen het Tsjechische woord geven en door te vergelijken met Nederlands, Engels en Duits kom je soms al een heel eind. Een tip: Spreek de woorden hardop uit!
Ik zal het leuk vinden als jullie een reactie schrijven wat jullie denken dat de woorden betekenen. Het is niet de bedoeling om direct bij reacties te kijken. Eerst wat uitspraak regels:

- c  = ts
- č  = tsj
- d' = dj
- ř  = rsj, rzj
- š = sj
- ž = zj

Dan volgen nu de woorden:


- mléko
- džjentlmen
- mítink
- trénink
- džus
- manažer
- bratr
- švagr
- víkend


Dit zijn wel genoeg woorden, ik ben benieuwd of jullie er mooie Nederlandse woorden van kunnen maken, nogmaals de tip: Spreek het hardop uit!

Hodně štěsí

Intro en Tsjechische les

Document van de stichting van onze universiteit in 1348.
Karlova Univerzita

Deze titel is misschien raar, omdat de intro vooral uit Tsjechische les bestaat. We krijgen vier uur Tsjechische les per dag. Afgelopen dinsdag heeft de leraar alleen in het Tsjechisch met ons gesproken en dat ging vrij aardig, het was goed te volgen. Natuurlijk wist deze docent welke woorden we kennen en hij gebruikte erg veel gebaren en sprak zeer langzaam, maar het was geheel in het Tsjechisch. Aankomende vrijdag krijgen we de een toets Tsjechisch en daarmee kunnen we direct onze eerste punten halen.

Het kasteel van sneeuwwitje. 

De rest van de intro bestaat uit het bekijken van Praag, verschillende wijken, parken en uitzichtpunten.
We zijn onder andere wezen kijken bij de woning van Jan Hus, en hier hebben we ook een document gezien waarmee onze universiteit is gesticht door Karel IV. Een van de belangrijkste Tsjechen en ook een van de bekendste. Verder zijn we nog naar een park net buiten Praag geweest, wat ook erg leuk was, omdat we toen ook door de buitenwijken van Praag kwamen. Waar ik woon zijn alle huizen en gebouwen nog mooi en ook de aangrenzende wijken hebben nog mooie gebouwen, maar als je in de buitenwijken komt dan zie je ook de echte communistische prefab-wijken, wat toch wel indrukwekkend is om te zien. Hoewel het in Praag geloof ik nog wel meevalt. Het park waar we toen heen gingen was voor studenten van een soort landbouwuniversiteit. Het kasteeltje dat erbij was, maakte het geheel tot een sprookje. Zie ook de foto, hier kan sneeuwwitje wonen.

Hetzelfde kasteel.

Een van de Sovjet gebouwen.

De Sovjet Unie voor eeuwig?

In het weekend waren we dan vrij, er was niets gepland voor de intro, er was zelfs geen Tsjechische les. Een van mijn huisgenoten, Jennifer, vroeg om met vrienden uit Duitsland naar een festival niet ver van Praag. Ik ben toen meegegaan en heb daar de Tsjechen op een andere manier leren kennen. Het was voor mij iets te alternatief. Iedereen zag er zeer alternatief uit en de muziek (of lawaai) was ook zeer alternatief. Volgens mij vonden de vrienden van Jennifer het ook iets te alternatief, dus zijn we een beetje op het terrein eromheen gaan rond kijken. Dit was zeer interessant, want het festival was op een oude Sovjet legerbasis. Ook kwam je onderweg mensen tegen die zich creatief wilden uiten en de muren van de vervallen sovjet gebouwen in de

De Eiffeltoren in Praag, deze kunnen we
ook zien vanaf onze keuken.

bijzonderste kleuren gingen schilderen. Dit hadden de Sovjets 25 jaar geleden moeten weten! Ook kwamen we bij een hangar, die zeer vervallen was, waarop in het Tsjechisch en het Russisch stond: De Sovjet Unie voor eeuwig! Ondanks dat ik het festival niet leuk vond, was het dan toch nog een geslaagde dag. Toen we weer in Praag aankwamen, namen we per ongeluk met geluk de verkeerde tram. Door de verkeerde tram te nemen kwamen we namelijk bij een pleintje waar een markt was, een middeleeuwse markt. Hier werden allemaal middeleeuwse lekkernijen, kleding, speelgoed, enz. verkocht. Ook was er een show waar met vuur werd gegooid. Wat door de kerk op de achtergrond een erg mooi gezicht was. De volgende dag was het zondag en heb ik niet veel gedaan. 's Avonds ben ik nog wel met Marcel bij Erik op visite geweest, hier hebben we gediscussieerd over onder andere de Nederlandse politiek. De week daarna was het nog steeds intro en hebben we nog verschillende zaken bezocht. Waaronder een park, waar ook de Eiffeltoren van Praag is te vinden. Deze had ik in Parijs nog niet beklommen, dus dan moet je maar de namaak Eiffeltoren beklimmen. Deze Eiffeltoren kunnen we trouwens ook zien vanuit de keuken in mijn studentenhuis. Ook waren hier lachspiegels die al meer dan honderd jaar oud waren, met een spiegeldoolhof.

Uitzicht vanuit de Eiffeltoren in Praag.

Het programma van de intro is alleen overdag, de avond zijn we vrij en kunnen we zelf invullen. Vaak maken we dan huiswerk, we gaan Praag in of we zitten met een paar in de keuken. De dagen gaan snel. Maar afgelopen dinsdag hadden we nog niets gepland en het was half zeven, omdat het theater dichtbij
is, hebben we informatie van dit theater (narodni divadlo, het nationaal theater). Het is ongelooflijk dat we zo'n mooi gebouw, zo dichtbij hebben. In de informatie zagen we dat er die dinsdag om zeven uur een opera was: La Traviata van Verdi. We hebben toen snel nette kleren aangedaan en zijn naar het theater gelopen. Hier waren we dan vijf minuten later. Wat een schitterend gebouw is dit van binnen en wat is het leuk om een opera mee te maken. Ook het publiek is heel verschillend en leuk om naar te kijken. Er zitten Tsjechen bij die heel deftig gekleed gaan, maar ook Japanse toeristen met de camera's.
Omdat het zo dichtbij is kunnen we dus ook vaker naar het theater gaan en het is leuk dat je gauw weer thuis bent. Ik hoop dus gauw over andere opera's en toneelstukken te kunnen schrijven.

Uitzicht op de Vltva vanuit de Eiffeltoren in Praag. 

Het lijkt dus heel goed te gaan in Praag, toch is er ook een ding die wat minder goed gaat. Vandaag zijn we voor de derde keer naar het bureau gegaan waar we onze emigratieformulieren moeten regelen. Dit is een bureau voor emigratie, het is dus iets tussen meerdere landen en dus internationaal. Op dat bureau moeten toch duizenden mensen per jaar komen om te emigreren naar Tsjechië. We hadden een nummertje getrokken en toen waren we na twee uur wachten aan de beurt. We hadden volgens hun niet de juiste papieren bij ons, ook mochten de papieren niet ouder zijn dan 90 dagen, ze moesten in het Tsjechisch zijn en we moesten iemand meenemen die Tsjechisch spreekt. De eerste zaken zijn de wet, dat begrijp ik en ik meende dat we dit goed op orde hadden, echter zij meenden anders. Maar dat je op een emigratie kantoor, waar allemaal vlaggetjes hangen van de Europese Unie en van vele landen alleen maar Tsjechisch kan praten dat heeft mij toch hoogst verbaasd. Er werkte op dat kantoor niemand die Engels of Duits sprak. Ik hoop dat het de volgende keer wel gaat lukken.

Morgen hebben we de Toets Tsjechisch en ik hoop jullie dan te berichten dat dit zeer goed is gegaan en dat mijn eerste punten binnen zijn.

Een Joodse dag

De beroemde astronomische klok in Praag.

Vandaag was een joodse dag. Na de gebruikelijk les Tsjechisch die we elke dag hebben in de intro hebben we de Joodse wijk van Praag bezocht. Het toeristische Praag bestaat uit vier wijken: Malá Strana, Staré Město, Josefov en Nové Město. Josefov is de joodse wijk en die hebben we vandaag dus bezocht. Ik was er al geweest, maar nu zijn we ook meerdere synagogen in gegaan en hebben we de Joodse begraafplaats bezocht.

De Joden hebben in Praag een zeer gelijke status gehad met de gewone burgers. Dit dankzij Karel IV, de keizer waar Praag veel aan te danken heeft. Hij gaf de Joden gelijke rechten net zoals de Tsjechen en de Duitsers. Daardoor kwamen er veel Joden naar Praag. Ook liet Karel IV de Joden een vlag maken en hij gaf deze Joden de opdracht om de Davidsster erop te zetten. De voorloper van de vlag van Israël en dat al in de 14e eeuw.

Ook bij de astronomische klok op het Oude stadplein.

Wat mij vandaag verder was opgevallen, is dat ik in Hoogeveen in een nieuwbouwwijk woon, 10 jaar oud. Dit noemen wij in Nederland nog een nieuwe wijk. In Praag woon ik ook in de Nieuwe wijk, Nové město. Ook deze nieuwe wijk hebben de Tsjechen te danken aan Karel IV en is dus niet zo nieuw meer. De wijk waar ik nu woon komt uit 1348 en is dus 662 jaar oud. Maar in Tsjechië is het nog de Nieuwe Wijk. Als Tsjechen je dus iets verkopen wat nieuw is, houdt er dan rekening mee dat de referenties anders zijn.

Aankomst en kamer in Praag

Uitzicht van mijn kamer naar links

Op 11 september was het dan eindelijk zover, de reis naar Praag begon. Helaas vertrok ik pas laat en leek de dag dus extra lang. Gelukkig was er die dag veel te doen in Hoogeveen, het was de opening van het culturele seizoen. Om kwart over zes werd ik dan op de trein gezet in Zwolle en om 20.07u vertrok mijn nachttrein naar Arnhem. Ik zat in een coupe voor zes personen, maar we waren maar met z'n tweeën. We hadden dus veel ruimte en dat was met mijn bagage toch wel handig. Gelukkig hoefde ik niet meer over te stappen vanaf Arnhem. In de trein zelf is het toch lastig slapen, de trein maakt veel lawaai.

Mijn kamer met mijn keukentje, achter zie je mijn eigen hal.

De volgende ochtend, dus op zondag 12 september kwam ik aan in Praag. Hier werd ik opgehaald door Marcel. Hij woont al lang in Praag en kon mij zeer snel naar mijn kamer brengen en het bleek echt in het centrum te liggen. Op het complex was op dat moment niemand die Engels of Duits sprak, dus het was weer heel handig dat Marcel er bij was. Daarna heeft Marcel mij in een middag heel Praag laten zien, wat erg leuk was.

Ook mijn kamer is veel beter dan verwacht, het zijn eigenlijk twee kamers, een halletje en een badkamer.  Tot nu toe is het voor mij alleen, maar ik denk dat ik deze luxe gauw met iemand moet delen. Op mijn kamer is ook nog een klein keukentje, maar ik kan hier niet koken, we hebben nog een hele grote keuken die we delen met de hele corridor. Ik zal ook proberen om foto's van mijn appartement op mijn blog te zetten.

Mijn badkamer

Tevens de locatie van mijn kamer is heel bijzonder, ik heb een mooi uitzicht en het is echt midden in het centrum. Binnen twee straten loop ik tussen hordes toeristen, ben ik bij een heel groot warenhuis met 6 etages en ben ik bij de rivier, de Moldau. De locatie is dus perfect.

Dan hebben we nog de taal die hier wordt gesproken, het Tsjechisch. Het lijkt een onmogelijke taal, maar als je er even mee bezig bent dan begin je er aan te wennen en dan begin je kleine dingen te begrijpen. Hoewel als Tsjechen tegen je praten je er nog niets van begrijpt. Ik ben benieuwd hoe het over twee weken is, we hebben namelijk elke dag 4 uur Tsjechische les, wat op een informele manier gebeurt. De docent doet het erg goed en weet heel goed dat Tsjechisch een moeilijke taal is. Aan het eind van deze twee weken krijgen we ook een test, waarvoor we ook punten krijgen. Ik ben benieuwd hoe onze klas zich redt na twee weken Tsjechische les.

Mijn uitzicht naar rechts vanaf mijn kamer, mooi toch?

Verder hebben we een druk programma de aankomende twee weken, we gaan bijna elke dag iets bezoeken of bekijken. Het wordt erg leuk en hoop daar dan snel over te berichten.

Binnenkort naar Praag

Op 11 september vertrek ik met de nachttrein naar Praag om pas na een jaar weer terug te keren naar Nederland. Om jullie op de hoogte te houden van mijn belevenissen, wil ik deze blog gaan bijhouden.
Momenteel ben ik na zes weken Duitsland, twee weken in Nederland. Het voelt nu echt alsof ik op vakantie ben in mijn eigen land en ik zit dan ook in een heel luxe vakantiehuisje. Tevens zie ik nu dat Nederland een erg mooi land is. Afgelopen dinsdag ben ik met mijn broer naar Den Haag geweest om daar bij het Binnenhof te gaan kijken, ook hebben we de Tweede Kamer gezien.

Vanuit daar wordt ons hele Nederland bestuurd. Het was die dag ook nog eens mooi weer en we hebben dan ook de tram gepakt naar Scheveningen. Tussendoor hebben we nog een stop gemaakt bij het Vredespaleis, waar een monument was die was samengesteld uit stenen vanuit alle landen van de VN. Zelf heb ik natuurlijk ook even de steen van Tsjechië opgezocht. Na het Vredespaleis zijn we doorgereisd naar Scheveningen en hebben daar de pier belopen en een bezoek gebracht aan het Kurhaus.

Nu ben ik nog een paar dagen in Nederland, ik moet nog veel regelen. Ik hoop dat het volgende bericht uit Praag komt en dat het niet te lang op zich zal laten wachten.